Ödemiş Kaymakçı Çok Programlı Anadolu Lisesi’nde 15 Aralık 2017 tarihinde yaşanan vakada yönetici Ayhan Kökmen, odasında, talebelerinden İ.P. (16) tarafından pompalı tüfekle vuruldu. Ağır yaralanan 2 evlat babası Kökmen, kaldırıldığı hastanede ömrünü yitirdi. Kökmen’i öldüren fişekten birinin domuz kurşunu olduğu ortaya çıktı. Vukuattan sonra kaçan 11’inci sınıf talebesi İ.P. ve bir müddet evvel mektepten uzaklaştırılıp öteki mektebe kaydı yaptırılan U.Y. ile tüfeğin sahibi olan U.Y.’nin babası B.Y.’yi gözaltına aldı. Tutuklanan İ.P. ve U.Y. ile azmettirici olmakla suçlanan B.Y. hakkında, ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası istemiyle dava açıldı. 2 öğrenci de yardım ve yataklık cürmünden davada sanık olarak mahal aldı. Ödemiş Ağır Ceza Duruşması’nda yapılan yargılamanın bugünkü 12’inci duruşmasına sanıklar İ.P., U.Y. ve B.Y., tutuklu bulundukları cezaevinden SEGBİS ile katıldı. Öldürülen Kökmen’in meslektaşları ile eşi Ayşe Ümmü Kökmen ise duruşmada mahkeme salonunda hazır bulundu.
‘EŞİNE ŞEHİTLİK UNVANI VERİLMESİNİ İSTEDİ’
Duruşma öncesi Ayhan Kökmen’in hoca olan eşi Ayşe Ümmü Kökmen basın açıklaması yaparak, eğitim ve sıhhatte şiddetin bir an evvel önlenmesini istedi. Vazifesi başında öldürülen eşine bir an evvel şehitlik unvanı verilmesini ve adaletin bir an önce tecelli etmesini talep eden Kökmen, “Geciken adalet, adalet değildir” dedi. Kökmen, “Bu kelamdan hareketle Ayhan Kökmen davasının sonuçlandırılması konusunda şanlı Türk adaletine güveniyorum. Tüm hatalıların cezalandırılması, bu acıların bir daha yaşanmaması için cezalar caydırıcı nitelikte olmalıdır” dedi.
Eşi Ayhan Kökmen’in hayatını eğitime adamış idealist bir hoca olduğunu vurgulayan Ayşe Ümmü Kökmen, şöyle devam etti:
“‘İşim gençlerle’ diyerek, talebelerinin iyi bir formda yetişmesi için gecesini gündüzüne katan fedakar bir muallimdi. Her kesitten, her görüşten beşerler tarafından çok sevilen güler yüzlü, anlayışlı bir kişiydi. Eşine karşı her vakit nazik davranan sadık bir eşti. Evlatlarının iyi yetişmesi için pervane olan sağlam bir babaydı. Bizim 130 haftadır yüzümüz gülmüyor, bitmek bilmeyen dava, duruşmalar acımızı tazeliyor. Tekrar bir Babalar Günü geldi, geçti. Evlatlarımın yüzü gülmüyor, onların hüznü yüreğimi dağlıyor. Babalar Günü’nde, Analar Günü’nde, doğum günlerinde, evlatlarımın mezuniyetlerinde, düğünlerde, derneklerde her mahalde onu arıyoruz. Oğlumuzun tıp fakültesini kazanmasını çok istiyordun lakin oğlu ona müjdeyi veremedi. Her şeye karşın yaşadığımız bu acıları yüreğinde hisseden siz kıymetli dostlarımızla birlikte bu güç günleri aşacağımıza inanıyorum.”
Duruşma sürüyor.
Memurlar
