Adalet dağıtmakla yükümlü olan Danıştay Başkanlığı uzun bir müddettir, kelamlı imtihanların iptali istemiyle açılan davalarda, biçimle uğraşmakta, temele girmemektedir.
Örneğin aşağıda bir Danıştay İdari Dava Daireleri Şurası kararı yer almaktadır. Danıştay, kişinin açtığı bu davada, her adaya sorulan soruların kayda geçirilip geçirilmediği yolundadeğerlendirme yapılmadığı için, alt derece duruşmasının kararını bozmuştur.
Halbuki, Kelamlı imtihandan başarısız sayılma sürecinin iptali istemiyle açılan davada, temel bakılması gereken nokta, adayın kelamlı imtihanda sorulan sorulara karşılık verip veremediğidir. Bunun için ya sesli/görüntülü kamera kaydı olması ya da adayın verdiği karşılığı tutanağa geçirecek bir katip ve tutanağın adayca imzalanması olmalıdır.
Lakin Danıştay daima olarak temele girmeyip, formdan iptal kararları vermektedir.
Torpil algısının bu derece yüksek bir seviyeye geldiği kamu idare sistemimizde, Danıştay’ın artık, hakkı hakim kılmak için, mevcut uygulamaları dönüştürücü, yol açıcı bir karar almasının vakti gelmiştir.
İŞTE YENIDEN DANIŞTAY’IN YENİ KARARI
T.C.
DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KONSEYI
Temel : 2018/2447
Karar : 2020/290
Tarih : 10.02.2020
İSTEMİN KONUSU : Danıştay İkinci Dairesinin 15/03/2018 tarih ve E:2016/1855, K:2018/1680 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Orman Genel Müdürlüğü ….. Orman Bölge Müdürlüğü buyruğunda mühendis olarak misyon yapan davacı tarafından, Orman Genel Müdürlüğünün açtığı misyonda yükselme imtihanının 23/12/2015 tarihinde yapılan kelamlı basamağında 70 puanın altında puan verilmesi nedeniyle başarısız sayılmasına ait süreç ile bu sürecin desteği olan Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Temellerine Dair Genel Yönetmeliğin 12/A hususundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay İkinci Dairesinin 15/03/2018 tarih ve E:2016/1855, K:2018/1680 sayılı kararıyla;
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 3. unsurunda, sınıflandırma, meslek ve liyakat unsurlarının, bu Kanun’un temel unsurları olarak belirlendiği; meslek prensibinin, Devlet memurlarına yaptıkları hizmetler için gerekli bilgilere ve yetişme koşullarına uygun formda, sınıfları içinde en yüksek derecelere kadar ilerleme imkanı sağlamak; liyakat prensibinin ise, Devlet kamu hizmetleri misyonlarına girmeyi, sınıflar içinde ilerleme ve yükselmeyi, misyonun sona erdirilmesini, yeterlik sistemine dayandırmak ve bu sistemin eşit imkanlarla uygulanmasında Devlet memurlarını güvenliğe sahip kılmak olarak tanımlandığı;
18/04/1999 tarih ve 23670 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Temellerine Dair Genel Yönetmeliğin 1. unsurunda, Yönetmeliğin hedefinin, liyakat ve meslek unsurları çerçevesinde, hizmet gerekleri ve işçi planlaması temel alınarak, çalışanın vazifede yükselme ve unvan değişikliklerine ait adap ve asılları belirlemek olduğunun belirtildiği;
Dava konusu Yönetmeliğin 12/A unsurunda; yazılı imtihanda en yüksek puan alan adaydan başlamak üzere duyuru edilen takım yahut konum sayısının beş katına kadar adayın kelamlı imtihana alınacağı; son adayla birebir puana sahip olan çalışanın tamamının kelamlı imtihana alınacağı; çalışanın, imtihan şurasının her bir üyesi tarafından; a) Imtihan hususlarına ait bilgi seviyesi, b) Bir mevzuyu kavrayıp özetleme, söz yeteneği ve muhakeme gücü, c) Liyakati, temsil kabiliyeti, tavır ve davranışlarının misyona uygunluğu, d) Özgüveni, ikna kabiliyeti ve inandırıcılığı, e) Genel kültürü ve genel yeteneği, f) Bilimsel ve teknolojik gelişmelere açıklığı temel alınarak yüz tam puan üzerinden değerlendirileceği; her üyenin vermiş olduğu puanların aritmetik ortalaması alınarak çalışanın kelamlı imtihan puanının tespit edileceği ve kelamlı imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanların başarılı sayılacağı kararının yer aldığı;
Kelamlı imtihanın, yazılı imtihanı tamamlayıcı nitelikte, bilgi ve liyakatı ölçmek, adayın mesleğe uygun yeteneğe ve kültürel birikime sahip olup olmadığını belirlemek maksadıyla yapıldığı; bu çerçevede, kelamlı imtihanın temel hedefinin, yazılı imtihan yapılmak suretiyle objektif bir biçimde tespit edilenler ortasından, o vazife için en uygun olanların seçilmesi olduğu; bu gayeyle, Yönetmelik’le belirlenen kriterler açısından yüz tam puan üzerinden yapılacak kıymetlendirme sonucunda muhakkak bir taban puanı alanların kelamlı imtihandan başarılı sayılmasında hukuka terslik bulunmadığı;
Bu sebeple, dava konusu Yönetmelik’te yer verilen “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanların başarılı sayılacağı” yolundaki düzenlemede ve bu düzenleme çerçevesinde kelamlı imtihandan 62,20 puan alan davacının başarısız sayılmasına ait süreçte mevzuata ve hukuka karşıtlık görülmediği gerekçesiyle,
davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI : Davacı tarafından, Yönetmelik’le yazılı imtihan barajının 60, kelamlı imtihan barajının 70 olarak belirlenmesinin, adaylar ortasında objektifliği sağlayabilecek objektif bir kıymetlendirme ölçütü olan yazılı imtihan puanını değerlendirmede etkisiz kıldığı; yazılı imtihanın tamamlayıcısı niteliğinde olması gereken kelamlı imtihanın, seçimin belirleyici ögesi haline getirildiği; kelamlı imtihanda başarısız sayılma sürecine karşı kararda rastgele bir kıymetlendirme yapılmadığı, yalnızca Yönetmelik kararının hukuka uygun bulunduğundan bahisle başarısız sayılma sürecinin de hukuka uygun olduğu yolunda verilen kararın bu istikametiyle de hukuka ters olduğu belirtilerek, Daire kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Davalı yönetimler tarafından, Danıştay İkinci Dairesince verilen kararın yöntem ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ REFİKA ALTINOK’UN FIKRI : Davacının temyiz isteminin kısmen kabulü ile Daire kararının davacının kelamlı imtihanda başarısız sayılmasına ait süreç istikametinden verilen ret kararının bozulması, kararın Yönetmelik istikametinden verilen davanın reddine ait kısmının ise onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ISMINE
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki dokümanlar incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE MÜNASEBET:
MADDİ HADISE :
Şanlıurfa Orman Bölge Müdürlüğü buyruğunda mühendis olarak misyon yapan davacı, Kadastro Başmühendisliği için 25/10/2015 tarihinde yapılan misyonda yükselme yazılı imtihanına katılarak 79,22 puan almış, 23/12/2015 tarihinde girdiği kelamlı imtihanda ise 62,20 puan alarak başarısız sayılmıştır.
Davacı tarafından, kelamlı imtihanda başarısız sayılma süreci ile sürecin desteği olan Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Vazifede Yükselme ve Unvan Değişikliği Asıllarına Dair Genel Yönetmeliğin 12/A hususundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” kararının iptali istemiyle temyizen incelenen dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT :
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun süreç tarihindeki haliyle 2. hususunda;
“Bu Kanun, Devlet memurlarının hizmet koşullarını, niteliklerini, atanma ve yetiştirilmelerini, ilerleme ve yükselmelerini, ödev, hak, yüküm ve sorumluluklarını, aylıklarını ve ödeneklerini ve öteki özlük işlerini düzenler.
Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler Bakanlar Heyeti Kararı ile yürürlüğe konulur.” kararı,
Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Asıllarına Dair Genel Yönetmeliğin “Sözlü sınav” başlıklı 12/A unsurunda;
“Yazılı imtihanda en yüksek puan alan adaydan başlamak üzere duyuru edilen takım yahut durum sayısının beş katına kadar aday kelamlı imtihana alınır. Son adayla birebir puana sahip olan işçinin tamamı kelamlı imtihana alınır.
İlgili işçi, imtihan konseyinin her bir üyesi tarafından;
a) Imtihan bahislerine ait bilgi seviyesi,
b) Bir mevzuyu kavrayıp özetleme, söz yeteneği ve muhakeme gücü,
c) Liyakati, temsil kabiliyeti, tavır ve davranışlarının vazifeye uygunluğu,
d) Özgüveni, ikna kabiliyeti ve inandırıcılığı,
e) Genel kültürü ve genel yeteneği,
f) Bilimsel ve teknolojik gelişmelere açıklığı,
temel alınarak yüz tam puan üzerinden kıymetlendirilir. Her üyenin vermiş olduğu puanların aritmetik ortalaması alınarak çalışanın kelamlı imtihan puanı tespit edilir. Kelamlı imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.
” kararı yer almaktadır.
TÜREL KIYMETLENDIRME:
Danıştay dava dairelerinin son kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yöntemi Kanunu’nun 49. hususunda yer alan;
“a) Misyon ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka muhalif karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte kusur yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Dayandığı hukukî nedenler ve münasebeti üstte açıklanan Danıştay İkinci Dairesi kararının, Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Temellerine Dair Genel Yönetmeliğin 12/A hususundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” ibaresi istikametinden davanın reddine ait kısmı, birebir münasebet ile Konseyimizce da uygun bulunmuş olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen tezler, kararın anılan kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Daire Kararının davacının kelamlı imtihanda başarısız sayılmasına ait süreç tarafından davanın reddine ait kısmına gelince;
Kelamlı imtihanda başarısız sayılma sürecinin, öteki tüm idari süreçlerin yargısal kontrolünde olduğu üzere yetki, biçim, sebep, bahis ve gaye istikametlerinden yargısal kontrolünün yapılması temeldir. İdari sürecin yetki, biçim üzere salt tarza ait ögeleri ile hudutlu olarak yapılacak bir yargısal kontrol, hukuk devleti unsurunun öngördüğü garantiyi sağlamayacaktır.
Bu prestijle, davacının girdiği kelamlı imtihan öncesinde, imtihan komitesince imtihanda sorulacak soruların evvelce hazırlanması ve tutanağa bağlanması, her adaya sorulan soruların kayda geçirilmesi ve sorulan sorulara adayların verdiği karşılıklara hangi komite üyesince, hangi notun takdir edildiğinin tutanakta farklı ayrı gösterilmesi, böylelikle kelamlı imtihanın objektif olarak yapılması ve yargısal kontrolün tüm ögeleriyle gerçekleştirilmesi sağlanmalıdır.
Bu durumda, kelamlı imtihanın yargısal kontrolünün yapılmasını sağlayacak biçimde imtihan komitesince, imtihanda sorulacak soruların evvelden hazırlanarak tutanağa bağlanıp bağlanmadığı, her adaya sorulan soruların kayda geçirilip geçirilmediği yolunda rastgele bir araştırma ve tüzel kıymetlendirme yapılmaksızın, dava konusu Yönetmelik’te yer verilen düzenleme çerçevesinde kelamlı imtihandan 62,20 puan alan davacının başarısız sayılmasına ait süreçte hukuka karşıtlık görülmediğinden bahisle verilen ret kararında hukuksal isabet bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin kısmen kabulüne, kısmen reddine,
2.Danıştay İkinci Dairesinin temyize husus 15/03/2018 tarih ve E:2016/1855, K:2018/1680 sayılı kararının Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Vazifede Yükselme ve Unvan Değişikliği Temellerine Dair Genel Yönetmeliğin 12/A unsurundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” ibaresi tarafından davanın reddine ait kısmının ONANMASINA,
3.Davacının kelamlı imtihanda başarısız sayılmasına ait süreç istikametinden davanın reddine ait kısmının BOZULMASINA,
4.Bozulan kısım tarafından tekrar bir karar verilmek üzere evrakın anılan Daireye gönderilmesine,
5. Kesin olarak, 10/02/2020 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
X- 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 3. hususunda, “Sınıflandırma”, “Kariyer” ve “Liyakat” prensipleri, bu Kanun’un temel unsurları olarak belirlenmiştir.
657 sayılı Kanun’la, Devlet memurluğu bir meslek olarak kabul edilmekte ve sınıflar içinde en yüksek derecelere kadar ilerleme imkanı sağlanması, sınıflar içinde ilerleme ve yükselme süreçlerinin yeterlik sistemine dayandırılması öngörülmektedir.
Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Vazifede Yükselme ve Unvan Değişikliği Temellerine Dair Genel Yönetmeliğin 1. hususunda, Yönetmeliğin emeli, liyakat ve meslek unsurları çerçevesinde, hizmet gerekleri ve işçi planlaması temel alınarak çalışanın vazifede yükselme ve unvan değişikliklerine ait tarz ve asılları belirlemek olarak belirtilmiştir. Bu iki prensibin temelinde, objektif kurallar çerçevesinde işin ehline verilmesi ve hak etme kanısı yatmakta olup, kamu hizmetlerinin aktif ve verimli bir biçimde görülmesinin gereklerinden biri de hizmetin yetişmiş, ehil kamu görevlilerince yerine getirilmesidir.
Kelamlı imtihanın temel hedefi, yazılı imtihan yapılmak suretiyle objektif bir biçimde tespit edilenler ortasından en başarılı adaydan başlayarak en uygun olanların seçilmesidir.
Dava evrakının incelenmesinden; Şanlıurfa Orman Bölge Müdürlüğü buyruğunda mühendis olarak misyon yapan davacının, Kadastro Başmühendisliği yazılı imtihanında 79,22 puan aldığı, kelamlı imtihanında ise 62.20 alması nedeniyle başarısız sayıldığı anlaşılmaktadır.
Dava konusu Yönetmelik uyarınca, yazılı imtihan barajının 60, kelamlı imtihan barajının 70 olarak belirlenmesinin yazılı imtihana oranla kelamlı imtihanın değerlendirmede daha tesirli olması sonucunu doğuracağı açıktır.
Kelamlı imtihan barajının yazılı imtihan barajından yüksek olarak belirlenmesi, adaylar ortasında objektifliği sağlayabilecek objektif bir kıymetlendirme ölçütü olan yazılı imtihan puanını, değerlendirmede etkisiz kılacak ve yazılı imtihanın tamamlayıcısı niteliğinde olması gereken kelamlı imtihanı, seçimin belirleyici ögesi haline getirecek olup, bu durumun objektif kıymetlendirme yerine subjektif değerlendirmelere sebep olabileceği sonucuna varıldığından, dava konusu Yönetmeliğin 12/A hususundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” ibaresinde ve buna dayalı olarak davacının kelamlı imtihanda başarısız sayılmasına ait süreçte hukuka uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile Daire kararının bozulması gerektiği oyuyla, karara katılmıyoruz.
KARŞI OY
XX-Anayasa’nın “Duruşmaların açık ve kararların gerekçeli olması” başlıklı 141. hususunun 3. fıkrasında, bütün duruşmaların her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılacağı düzenlenmiş, 2577 sayılı İdari Yargılama Tarzı Kanunu’nun 2. unsurunun 1. fıkrasının (a) bendinde, idari süreçlerin; yetki, form, sebep, bahis ve niyet ögeleri istikametinden yargısal kontrole tabi tutulacağı kurala bağlanmış; 24. unsurunda ise, kararda bulunacak konular sıralanmış ve (e) bendinde kararın dayandığı türel sebepler ile münasebetinin ve kararın belirtileceği vurgulanmıştır.
Anayasa 36. husus ve Avrupa İnsan Hakları Mukavelesi 6. unsurda getirilmiş olan adil yargılanma unsurlarından biri olarak da gerekçeli karar hakkı, gerek Anayasa Duruşması ferdî müracaat kararlarında gerekse de Avrupa İnsan Hakları Duruşması kararlarında aranılmakta ve duruşma kararlarının gerekçeli olmaması ihlal tespiti sebebi olarak görülmektedir.
Bu bağlamda, AİHM içtihatlarına nazaran, genel olarak her bir karar açık, mevzuyla ilgili herkesin, duruşmanın neden belli bir kararı verdiğini anlamasına imkan verecek biçimde olmalıdır (AİHM, Seryavin ve diğerleri/Ukrayna p.57-61).
Duruşma kararlarının, karar fıkrası ve kararın dayandığı münasebet ile bir bütün olduğu, gerekçesiz karar verilmesinin mümkün olmadığı açık olduğuna nazaran, münasebetin hem temyiz incelemesini yapacak merci açısından, hem de kararı uygulayacak olan yönetim açısından kâfi açıklıkta olması gerektiğinde kuşku yoktur.
Yargılama hukukunda, yargı (hüküm), uyuşmazlığı çözmekle vazifeli ve yetkili yargı yerinin yargılama sürecinin sonunda ulaştığı “sonuç”tur. Münasebet, yargıcın çözümlemek durumunda olduğu uyuşmazlığa uygulanması gereken soyut hukuk kuralının saptanmasında, yorumlanmasında ve tüm detaylarıyla ortaya konulup nitelendirilen maddi hadiseye uygulanmasında izlemiş olduğu formülü gösteren ve bu özelliği sebebiyle, yargılamanın nesnelliği ile varılan yargının doğruluğu konusunda davanın taraflarına inanç, üst yargı yerine de denetleme imkanı veren açıklamadır.
Bu durumda, davaya bahis idari sürecin hukuka uygunluk kontrolünü yapmakla misyonlu idari yargı merciince, 2577 sayılı Kanun’un 2. unsurunda sayılan ögeler tarafından, sürecin hukuka alışılmamış olup olmadığına dair yargısal kontrol yapılması ve bu kontrol sonucunda varılan kararın gerekçeli olarak ortaya konulması gerekmektedir.
Temyizen incelenen Daire kararında, dava konusu Yönetmelik kararı istikametinden, davacının taleplerine yönelik olarak ilgili mevzuatın yorumu ve iptali istenen düzenlemenin hukuka uygunluk kontrolü yapılmaksızın, yani uyuşmazlıkla ilgili rastgele bir münasebete yer verilmeksizin davanın reddine karar verilmiştir.
Öte yandan, davacının kelamlı imtihanda başarısız sayılma süreci tarafından ise, davacının argümanlarına kararda yer verilmediği üzere bu savların karşılanmadığı, Yönetmelik düzenlemesinin hukuka uygun olduğundan bahisle ferdî sürecin de hukuka uygun olduğu dışında hiç bir tespitin ve tüzel değerlendirmenin bulunmadığı görülmektedir.
Uyuşmazlıkta, kabul edildiği takdirde davanın aslını değiştirebilecek nitelikte argüman olarak bedellendirilen davacı taraf savlarının, Dairece karşılanmamasının gerekçeli karar hakkının ihlali niteliğinde olduğu görüşündeyim.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile Daire kararının bozulması gerektiği oyuyla, karara katılmıyorum.
XXX-Anayasa’nın “Duruşmaların açık ve kararların gerekçeli olması” başlıklı 141. unsurunun 3. fıkrasında, bütün duruşmaların her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılacağı düzenlenmiş, 2577 sayılı İdari Yargılama Tarzı Kanunu’nun 2. hususunun 1. fıkrasının (a) bendinde, idari süreçlerin; yetki, biçim, sebep, mevzu ve gaye ögeleri tarafından yargısal kontrole tabi tutulacağı kurala bağlanmış; 24. unsurunda ise, kararda bulunacak konular sıralanmış ve (e) bendinde kararın dayandığı türel sebepler ile münasebetinin ve kararın belirtileceği vurgulanmıştır.
Duruşma kararlarının, karar fıkrası ve kararın dayandığı münasebet ile bir bütün olduğu, gerekçesiz karar verilmesinin mümkün olmadığı açık olduğuna nazaran, münasebetin hem temyiz incelemesini yapacak merci açısından hem de kararı uygulayacak olan yönetim açısından kâfi açıklıkta olması gerektiğinde kuşku yoktur.
Yargılama hukukunda, yargı (hüküm), uyuşmazlığı çözmekle vazifeli ve yetkili yargı yerinin yargılama sürecinin sonunda ulaştığı “sonuç”tur. Münasebet, yargıcın çözümlemek durumunda olduğu uyuşmazlığa uygulanması gereken soyut hukuk kuralının saptanmasında, yorumlanmasında ve tüm detaylarıyla ortaya konulup nitelendirilen maddi hadiseye uygulanmasında izlemiş olduğu sistemi gösteren ve bu özelliği sebebiyle, yargılamanın nesnelliği ile varılan yargının doğruluğu konusunda davanın taraflarına inanç, üst yargı yerine de denetleme imkanı veren açıklamadır.
Bu durumda, davaya husus idari sürecin hukuka uygunluk kontrolünü yapmakla misyonlu idari yargı merciince, 2577 sayılı Kanun’un 2. unsurunda sayılan ögeler istikametinden, sürecin hukuka ters olup olmadığına dair yargısal kontrol yapılması ve bu kontrol sonucunda varılan kararın gerekçeli olarak ortaya konulması gerekmekte iken, Daire kararında, dava konusu Yönetmeliğin üstte sayılan unsurlar tarafından davacının taleplerine yönelik olarak ilgili mevzuatın yorumu ve iptali istenen düzenlemelerin hukuka uygunluk kontrolü yapılmaksızın, yani uyuşmazlıkla ilgili rastgele bir münasebete yer verilmeksizin davanın reddine karar verilmiş olduğundan, Daire kararının, dava konusu Yönetmeliğin 12/A unsurundaki “Sözlü imtihanda yüz üzerinden en az yetmiş puan alanlar başarılı sayılır.” ibaresi tarafından davanın reddine ait kısmında, bu nedenle hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, Daire kararının bu kısım istikametinden de bozulması gerektiği oyuyla, karara katılmıyorum.
KARŞI OY
XXXX-Temyiz edilen kararla ilgili belgenin incelenmesinden; Danıştay İkinci Dairesinin temyize husus 15/03/2018 tarih ve E:2016/1855, K:2018/1680 sayılı kararının yöntem ve hukuka uygun bulunduğu, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenlerinin kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı anlaşıldığından, davacının temyiz isteminin reddi ve kararın tümüyle onanması gerektiği oyuyla, çoğunluk kararının bozmaya ait kısmına katılmıyoruz.
Memurlar