Sabah Gazetesi köşe müellifi Dilek Güngör, dün yapılan faiz artışını bugünkü yazısında eleştirdi.
Güngör yazısında:
Hafta sonu birkaç işadamı dostumla yemekteydik. Hepsi de üretimin içindeler. Muhabbet havadan, sudan ilerlerken, biri anlatmaya başladı: “Gebze’de bir arazim var. Yatırım yapmayı düşünüyordum. Biraz özkaynak, biraz kredi kullanacaktım. Banka krediyi yüzde 25 faizle vermeye kalktı. Hesap ettim, yatırımdan kazanacağım yıllık getiri faizi bile karşılamıyor. Yatırımdan vazgeçtim.”
Onun kelamı daha bitmeden, başka ikisi lafa girerek, faizlerden sıkıntı yandılar. Sonra da bana dönüp “Bu faizle sen olsan yatırım yapar mısın?” diye sordular. Açıkçası kala kaldım… Haksızlar mı?
Bugün cebinizde 100 milyon TL paranız varsa yatırımla filan ne diye uğraşacaksınız. Hele ki, Merkez Bankası’nın dün yaptığı hatta piyasanın bile beklemediği 2 puanlık faiz artışından sonra koyun paranızı mevduata. Alın yıllık en az yüzde 20 faizi. Yan gelip yatın.
Kimse kusura bakmasın! Tablo ortada.
Yüzde 19 siyaset faiziyle Türkiye, dünya sıralamasında 7’nciliğe yükseldi. Yerini bile bilmediğim Surinam Cumhuriyeti’nin çabucak altında. Kongo’yla başa baş. Haiti’nin biraz üzerinde. Sağ olsun, Para Siyaseti Heyeti önden bayağı yükledi!
Yemin ederim, her kezinde “umarım bu defa atılan taş ürkütülen kurbağaya değer” diye dua ediyorum lakin olmuyor!
Ne ‘finansal piyasaları sakinleştirsin’ diye beklenilen yabancı sıcak parayı getiriyor? (Ki, zati ülkenin sıcak paraya değil direkt yatırıma, üretime, istihdama muhtaçlığı var)
Ne vatandaş dövizini bozdurmaya koşup, karşıt dolarizasyonu başlatıyor?
Ne de enflasyon tam manasıyla düşüyor?
O vakit insanın aklına ister istemez şu meşhur ‘ağa-maraba’ hikayesi geliyor.
Tamam anlıyorum. Merkez Bankası, ABD tahvil faizlerinden de kaynaklı global piyasalardaki hareketliliğe karşı, finansal istikrarı sağlamak ismine vakit kazanmak istiyor. Lakin bu iş kalıcı olmaya devam ederse, ülke olarak döviz kurundaki artışın yükleyeceği maliyetten daha yüksek bir maliyetle karşılaşırız. Yüksek faiz, yüksek kur döngüsüne sıkışıp kalırsak da büyüme hayallerimiz suya düşer.
Memurlar