Denizli’de, yeni tip koronavirüsü (Kovid-19) yaklaşık 1 aylık bir gayretin akabinde yenen Mustafa Ali Tepeeri, “İlk başlarda kemiklerim kırılacak üzere oluyordu. Limon kolonyasının kokusunu bile hissedemez oldum. Vefatla burun buruna geldim.” dedi.
Kent merkezinde yaşayan 67 yaşındaki emekli öğretmen Tepeeri’ye, ateş ve öksürük şikayetiyle gittiği Tavas Devlet Hastanesinde Kovid-19 tanısı konuldu.
Hastanede 14 gün boyunca tedavi gören Tepeeri, test sonucunun negatif çıkması üzerine taburcu edildi. Tepeeri’nin eşi Kamile Tepeeri’nin de yapılan test sonucunda hastalığı rastgele bir belirti göstermeden geçirdiği tespit edildi.
Eşiyle Kızılcabölük Mahallesi’ndeki meskenlerinde karantinaya giren çift daha sonra 1 aylık süreçte kimseyle görüşmedi.
Mustafa Ali Tepeeri, AA muhabirine, baştan beri kurallara harfiyen uyduğunu lakin virüsü nereden kaptığını anlamadığını söyledi.
Hastalığa yakalandığını öğrendiğinde çok korktuğunu anlatan Tepeeri, “Dünyam başıma yıkıldı. Grip diye gittiğim hastanede koronavirüs olduğumu söylediler. Allah sıhhat çalışanlarımızdan razı olsun, bana bebek üzere baktılar. Beni erken teşhis hayata bağladı. Birinci başlarda kemiklerim kırılacak üzere oluyordu. Limon kolonyasının kokusunu bile hissedemez oldum. Mevtle burun buruna geldim.” diye konuştu.
Yaşadıkları apartmanda hiç olay çıkmadığını lisana getiren Tepeeri, belirlenen kurallara uymanın çok değerli olduğunu kaydetti.
Hastanedeki birinci günlerinde çok büyük meşakkatler çektiğini vurgulayan Tepeeri, “Hiç kimse ‘Virüs bana gelmez.’ diye bir kanıya kapılmasın. Güzelleştim lakin zarurî olmadıkça dışarı çıkmıyoruz. Maske vazgeçilmez bir kesimimiz oldu. Hastanede yattığım müddette mevt aklımdan hiç çıkmadı. Mevtle burun buruna yaşamak çok güç. Bu işin latifesi yok.” diye konuştu.
Kamile Tepeeri ise hastalığı geçirdiğini öğrenince çok şaşırdığını tabir etti.
Hastalığı ayakta yenmeyi başardığını belirten Tepeeri şöyle devam etti:
“Karantina periyodunda köydeki bahçeli konutumuza gitmeye karar verdik. Tavas’ta hastaneye uğrayıp ne olur olmaz diye muayene olmaya gittiğimizde ise eşimin koronavirüs olduğunu öğrendik. Onu bir daha göremeyeceğim diye çok korktum. O bir daha dönmezse neler yaparım diye kanılara kapıldım. Çok şükür, tekrar doğmuş gibiyiz.”
Memurlar
