Oscar’dan Netflix’e birçok mecrada LGBT ayrıcalığı faşist bir tavra dönüşerek baskı ögesi olarak kullanılmaya başlandı.
Sinemanın hem kitle bağlantı aracı, hem de sanat kısmı olarak tesiri her periyot dönüşerek artıyor. Bilhassa son 30 yıl dünya kamuoyunun kanaatlerinin büyük oranda sinemalarla belirlendiğini söyleyebiliriz. Örneğin; 1980’lerde Rus işgaline karşı savaşan Afganlar’ın yardımına Rambo gitmişti. Ve Rambo, direnen Afganlar’a ‘mücahit’ diye sesleniyordu. Ortadan yalnızca 15 yıl geçtikten sonra Afganlar yeniden işgale karşı savaşırlar. Bu sefer karşılarında ABD ve NATO vardır. Birkaç sene evvel mücahit olan Afganlar bu kez terörist nitelemesi ile karşı karşıyadır. Rambo sinema serisinin tesiri ve 2001 sonrası Afganistan ile ilgili yapılan sinemaların yaklaşımı düşünüldüğünde sinemanın kanaat oluşturma potansiyeli ortaya çıkıyor.
Yıl olmuş 2021 lakin değişen bir şey yok. Artık de global güçler ya da global akıl ne istiyorsa sinema onu normalleştirip manipüle ediyor. Bu kez şapkadan çıkan tavşanın ismi LGBT. Dünya kamuoyu bu konuda yönlendirilmeli ve LGBT normalleştirilmeli. Üstelik silahlar bu kere daha tesirli. Çünkü dijital platformlar bu konuda televizyonda olamayacak kadar net ve sansürsüz. Ulaşılması da çok fakat çok kolay. Hollywood ve dünyanın kıymetli şenlikleri de LGBT bahisli sinemalara ayrıcalık tanıyor, takımında belirli oranda LGBT bulundurmayan üretimleri kara listeye alabiliyor. Artık gizli-saklı bir şey de değil… Tüzüklere, yönetmeliklere konuyor. Mesela Oscar, 2024’ten itibaren LGBT kuralı uygulayacak. Geçtiğimiz aylarda açıklanan karara nazaran başrol oyuncusunun ‘yeterince temsil edilmeyen bir kümeden olması ve yan rollerin yüzde 30’unun azınlıklardan oluşması ya da sinemanın, bu toplulukların yaşadığı sıkıntılara işaret etmesi gerekiyor. Ayrıyeten kamera gerisi yönetici grubun yahut teknik takım üyelerinin tarihî olarak dezavantajlı kümelerden seçilmeli; ayrıyeten bu kümenin bayanları, farklı ırkları, LGBT’leri ve engellileri de kapsaması bekleniyor. ‘Yeterince temsil edilmeyen kişiler’e staj ve eğitim sunulması, sinemanın pazarlama ve dağıtım gruplarında tıpkı çeşitliliğin sağlanması da öteki beklentiler… Anlayacağınız, kıssasında ve takımında LGBT birey olmayan üretimin Oscar kuralı daha baştan yok oluyor.
Eşcinsel muhteşem kahramanlar, eşcinsel çizgi sinema karakterleri,eşcinsel yan roller… Netflix ve Hollywood’un eşcinsellik propagandası tüm dünya tarafından tasa ile izleniyor. Ahlak tersi yayınlarıyla sık sık gündeme gelen sinema paltformları, dayattıkları sapkın hayat biçimiyle yüzlerce çocuğun ruh sıhhatini bozuyor. Milyarlarca dolarlık bütçelerle desteklenen bu cins üretimlerin ana amacında çocuklar ve ahlaksız ideolojilere karşı çıkan ebeveynler var…
Şenliklerde de durum farklı değil. Bağımsız sinemanın kalesi olarak kabul edilen Sundance Sinema Şenliği bir müddettir LGBT bahisli sinemalara geniş yer veriyor. Ayrıyeten artık şenliğe başvurup yarışmak isteyen üretimlerin öyküsünde ya da grubunda LGBT olup olmadığı soruluyor. Olmaması durumunda ne olacağını iddia ediyorsunuz sanırım!
Bu durumda akla bir soru geliyor; müspet ayrımcılık namına bile olsa bu türlü bir ögenin dayatılması özgürlükle ne kadar bağdaşıyor? Bunun ismi da faşizm olmuyor mu?
NETFLİX’TE LGBT İÇERİK ŞARTI!
Pekala, Netflix bu tablonun neresinde?
Aslına bakarsanız bu örneklerden çok daha tesirli olacak halde yaygınlıkta durum kelam konusu. Netflix’te -yazılı bir kural olmasa da- içerik üreticilere LGBT koşulu koşuluyor. Netflix özel içeriği olduğu halde LGBT ögesi barındırmayan üretim yok denecek kadar az. Dünyanın 190 ülkesinde hizmet veren, her yıl yüzlerce sinema ve dizi üreten, özel içerik üretimi için yalnızca 2018 yılında 8 milyar dolar harcayan Netflix’in, LGBT’nin olağanlaşması noktasında nasıl bir tesiri olduğunu/olacağını varsayım etmek güç olmasa gerek. Türkiye pazarında yüzde 25 dolayında hisseye sahip olan ve her geçen gün pazar hissesini arttıran Netflix içeriklerinin internet ortamında çok daha fazla kişi tarafından izlendiğini ve kitlenin de daha çok gençlerden oluştuğunu düşünürsek, tehlikenin çoktan içimizde gezinmeye başladığını anlamış oluruz.
Netflix yalnız değil tabi. Yalnızca Türkiye piyasasına baktığımızda, gençleri gaye kitlesine oturtan dijital mecraların içeriklerinde LGBT tartısının arttığını ve olağanlaştırma gayretinin devam ettiğini söyleyebiliriz.
YASAKLANMALI DA MI SAKLANMALI?
LGBT’nin normalleştirilme çalışmalarına karşı yasaklama esaslı tahlil değil. Elbette kontrol sistemleri üzerine düşeni yapmalı. Lakin temel problem, içerik üretimine karşı içerik üretimidir. Mecraya karşı mecradır. Yani karanlığa küfür ederek değil, mum yakarak ilerlemek gerekir. Ve bununla da kalmayarak sonraki adımı öngörüp hareket etmelidir. “Netflix yapmak” değil, Netflix’ten sonrasını harekete geçirmek gerekir. Zira siz Netflix yapana kadar yıllar geçer ve Netflix çoktan format ve taban değiştirmiş olur. 1997’de kurulan Netflix’in tek işi “evlere DVD servisi” idi. İnternet ile birlikte bu iş taban değiştirdi. İçerik üretimiyle birlikte yepisyeni bir yola girildi.
LGBT’nin normalleştirilmesine karşı çaba etmek isteniyorsa, kesinlikle fakat kesinlikle yapılması gereken şey özel içerikler üretilmesidir. Kamu spotu formundan uzak, vaktin ruhuna vakıf ve istikrarla devam eden içerik üretimi sağlanmalı.
Memurlar
