Sorgun Adliyesinde vazife yapan Cumhuriyet Savcısı Hasret Salkım, geçen 24 Mart’ta Bahçelievler Mahallesi Yazıcıoğlu Caddesi’ndeki meskeninde arkadaş kümesiyle doğum gününü kutladığı sırada başından tabanca ile vurularak ağır yaralandı.
Yozgat Bozok Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde tedaviye alınan Salkım, 3 gün süren ömür savaşını kaybetti. Hasret Salkım’ın cenazesi, memleketi Ankara’nın Kızılcahamam ilçesine bağlı Bulak köyünde toprağa verildi. Salkım’ın vefatıyla ilgili yürütülen soruşturma kapsamında olay sırasında meskende bulunan astsubay, uzman çavuş, adliye çalışanı ile cumhuriyet savcısı 4 arkadaşı gözaltına alındı. Şüpheliler, Hasret Salkım’ın, silahla oynarken kendisini vurduğunu ileri sürdü. 3 kişi savcılık tabirlerinin akabinde özgür bırakılırken, tabancanın sahibi astsubay A.M. isimli denetim kaidesiyle özgür bırakıldı.
3 AYLIKKEN EVLAT EDİNİLMİŞ
Mevti ilçede büyük kedere neden olan Hasret Salkım’ın, Rahime ve Ramazan Salkım tarafından evlat edinildiği ortaya çıktı. 1976 yılında evlenen çiftin, 4 yıl sonra doğan kızları 2 gün sonra hastanede ölünce, bir daha çocukları olmadığı, bunun üzerine 1993 yılında Çocuk Esirgeme Kurumu’na başvurup, 3 aylıkken Hasret’i evlat edindiği öğrenildi.
‘ÇOK ADALETLİYDİ’
Memur emeklisi olan Ramazan Salkım, Hasret’i 3 aylıkken evlat edindiklerini söyleyerek, “Sonradan öğrendiğimize nazaran annesi vefat etmiş, babasının kim olduğunu öğrenemedik. İlkokul, lise ve üniversitede çok başarılı bir çocuktu. Kırıkkale Üniversitesi’ni kalmadan bitirdi, sonra avukatlık stajını yaptıktan sonra, savcılık imtihanına girdi. Savcılığı kazandı, Ankara’da 1,5 sene savcılık stajını yaptı. Sonra Sorgun Adliyesine atandı. Daima gelir giderdi. İşi çok iyiydi; fakat çok ağırdı, işini çok severek yapıyordu. Çok adaletliydi; ‘baba sen bile cürüm işlersen adaleti uygularım’ kederi. Geçen sene koronovirüs salgını başlamadan evvel kendisi gelip biraz kaldı, sonra da biz gidip biraz yanında kaldık. Sonra korona başladı, ‘size ziyan olur’ diye gelip gitmedi. Biz kendisine gittiğimizde de ağır çalıştığı için bizimle ilgilenemediği için üzülüyordu. Sonra da göremedik” dedi.
‘BEN ONSUZ YAŞAYAMAM’
Hasret’le en sonra olay akşamı konuştuğunu anlatan Ramazan Salkım, “‘Arkadaşlarım gelecek konutumda paklık yapıyorum’ dedi. ‘Benim vergi işim var, internetten halledemedim’ dedim, o da ‘WhatsAptan at ben hallederim’ dedi. Sonra konukları geldi, ‘rahatsız etmeyim’ diye düşünüp aramadım. Sonra olayı öğrendik. Hastaneye vardığımızda ameliyat bitmişti, başhekim ‘durumu kritik’ dedi. Sonraki gün olduğunda ‘biraz daha iyi gidiyor’ dediler. Biz ümitlendik, çok memnun olduk. Fakat sonra kurtarılamadı. Biz o anda yıkıldık, bir tane kızım vardı yurttan almıştım onu, ben onsuz yaşayamam” diye konuştu.
‘TABANCA DOLUYSA NE İŞİ VAR ORADA?’
Ramazan Salkım, kızının vefatıyla ilgili “Kızımın vefatıyla ilgili yanılgılar olduğunu düşünüyorum. Tabancanın orada dolu olması, tabancayı ‘boş’ dediler de kızım o tabancayı başına mı dayadı diye düşünüyorum. Şayet doluysa o tabanca orada ne işi vardı, 4 kişiydiniz neden tabancayı kaldırmadınız? Ben onu sorguluyorum. Tabancanın emniyeti yokmuş, Hasret kendi tabancasının mermisini çıkarmış, yatağının altına koymuş. Çok şen şakrak bir kızdı, hiç bir derdi yoktu. Daima çalışıyordu, çok ağırdı. Sevinci iyiydi, bir hafta 10 gün evvel bana telefonda sevinçli türküler söylemişti. Ben de ona kısa ‘ben seni unutmak için sevmedim’ diye türkü söyledim. Doğum gününde ona hoş bir ileti attım, o da bana ‘baba sen bu türlü şeyleri de mi bilirsin’ demişti, o denli bağlıydım kızıma” tabirlerini kullandı. Anne Rahime Salkım ise “Hiç kalbinde kötülük olan bir çocuk değildi, okuluna, derslerine, annesine, babasına bağlı bir çocuktu. ‘Prenses annem’, ‘tatlı babam’ sıkıntısı. 28 yılda bir makus sözünü duymadım. Çok harika bir çocuktu” diye konuştu.
Memurlar
