Soru: Merhaba, Kamu Konutları Yönetmeliğinin 20.maddesi münasebet gösterilerek birtakım okul yöneticilerinin kent merkezinde hizmet mühleti boyunca lojmanda ikamet etmeleri yasal mıdır? Hizmet tahsisli konutlar mücavir alanlar ve ulaşımı güç bölgeler için değil mi?
Yanıt: Lojman konusu kamu idaresinin problemli alanlarından biridir. Lojmanların kurumlara dağılımında bir dengesizlik olduğu üzere yararlanan işçi bakımından da birçok sefer huzursuzluk kaynağıdır. Kendi meskenini kiraya verip lojmanda oturanlar, vazifesi ve maaşı prestijiyle lojmanda oturmaya gereksinimi olmadığı halde vazife tahsisli lojmanda süresiz oturanlar, mühleti dolduğu halde oturmaya devam edenler, lojman kullanımında gerekli itinası göstermeyenler genel bir yakınma hususudur.
2946 sayılı Kamu Konutları Kanununun 3. unsurunda kamu konutları; özel tahsisli konutlar, vazife tahsisli konutlar, sıra tahsisli konutlar ve hizmet tahsisli konutlar olarak dörde ayrılmıştır. Bunlardan hizmet tahsisli konutlar; “hudut karakolu, istasyon, haberleşme, müşahede, araştırma, inşaat mahalli üzere, meskün yerlerden uzak, toplumsal ve ekonomik zorlukları olan, ulaşım ve iskan imkanları kısıtlı yerlerde, olağan çalışma saatleriyle sonlandırılması kabil olmadan misyon başında bulundurulması gerekli olan işçi ve müdafaa vazifelisi, makam sürücüsü, kapıcı, kaloriferci üzere işçi için inşa yahut tefrik edilerek tahsis edilen bina, baraka, prefabrik yapı, şantiye eklentisi, tadil edilmiş yahut edilmemiş karavan, kulübe ve gibisi konutlar” biçiminde tanımlanmıştır.
Bu karardan bir lojmanın hizmet tahsisli konut niteliğinde olabilmesi için;
– meskun yerlerden uzak, toplumsal ve ekonomik zorlukları olan, ulaşım ve iskan imkanları kısıtlı yerlerde bulunması,
– olağan çalışma saatleriyle sonlandırılması kabil olmadan vazife başında bulundurulması gerekli olan işçi ve müdafaa vazifelisi, makam sürücüsü, kapıcı, kaloriferci üzere işçi için inşa yahut tefrik edilmiş olması,
kurallarının birlikte bulunması gerekmektedir. Hususta yer alan sözlerden de anlaşılacağı üzere hizmet tahsisli konutlar mevcut lojmanlar içerisinde standartları en düşük kamu konutlarıdır.
Kanunun 4.maddesinde ise özel, vazife ve hizmet tahsisli konutlarda tahsise temel olan vazife yahut hizmetin devamı mühletince oturulabileceği, 7. unsurunda ise konutlarda oturanların tahsise temel vazifenin son bulduğu tarihten itibaren iki ay içinde konutlardan çıkmak zorunda oldukları karara bağlanmıştır. Kanunda yer alan kararların birebiri Kamu Konutları Yönetmeliğinin ilgili unsurlarında de yer almaktadır.
Soruda yer alan sözlerden hareket ettiğimizde mevcut Kanun kararları karşısında; kent merkezinde yer alan bir lojmanın hizmet tahsisli konut olarak belirlenmesinin yer istikametiyle, bu konutların okul idarecilerine tahsisinin ise kişi tarafıyla ilgili mevzuatı bakımından bir uyumsuzluk oluşturduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda kent merkezlerinde hizmet tahsisli konutu bulunan genel bütçe kapsamındaki yönetimlerin, Ulusal Emlak Genel Müdürlüğüne müracaatta bulunarak bu konutların sıra tahsisli konuta dönüştürmeleri mümkün bulunmaktadır.
Başka taraftan 4706 sayılı Kanunun 4. unsuru kapsamında savunma, adalet, güvenlik ve istihbarat hizmetlerini yürüten işçi tarafından kullanılanlar hariç olmak üzere kamu kurumların ilişkin misyon, sıra ve hizmet tahsisli konutların direkt satışına ait süreç devam etmektedir. Bu kapsamda kent merkezlerindeki birden fazla eski ve bakımsız lojmanın satılması hem bütçeye gelir oluşturacak hem yönetimler bakım artan bakım ve işletme maliyetlerinden kurtulacak hem de genel bir şikayet konusu olan lojman sorunu öteki bir yoldan çözülmüş olacaktır.
Memurlar
