Durmuş, 14 Mart Tıp Bayramı hasebiyle yaptığı yazılı açıklamada, sıhhat çalışanlarının Tıp Bayramı’na hüzünle girmenin burukluğunu yaşadığını belirtti.
Sağlıkçıların hem Kovid-19 salgını münasebetiyle ağır iş yükü, çeşitli meseleler ve can kayıplarının hem de yıllardır süren tahlil bekleyen kronik sorunlarının olduğunu tabir eden Durmuş, şöyle devam etti:
“2021 ‘Sağlık Çalışanları Yılı’ ilan edildi, lakin sağlıkçılar sorun ve beklentilerinin tahliline dair şimdi bir umut ışığı görebilmiş değiller. Buna rağmen çokça alkış, bir o kadar takdir ve teşekkür alıyorlar. Lakin bir türlü sesleri duyulmuyor, problemleri tahlile kavuşturulmuyor, yüzleri güldürülmüyor. Fedakarlıkları, alın terleri, uğraşları, canlarını ortaya koymaları, bir türlü yetmiyor sıkıntılarının tahliline.”
Durmuş, sağlıkçıların hak etmediklerini ya da hakları olmayanları değil alın terleri ve uğraşlarının karşılığını istediklerini belirterek “Örneğin, hakkaniyetsiz ve adaletsiz döner sermaye sistemi son bulsun istiyorlar. Can yakan, alın terini yok sayan bu sistemin yerine, ödemelerin hastane bütçesinden değil merkezi bütçeden karşılandığı yeni bir modele geçilmesini istiyorlar. Bu sayede gelirlerinin, hastanelerin gelirlerine bağlı olmaktan çıkacağını çok iyi biliyorlar.” sözlerini kullandı.
– “Sözleşmeli istihdam modeline son verilsin istiyorlar”
Bu durumun birebir vakitte haksız fiyat dağılımının sonlandıracağını kaydeden Durmuş, şunları kaydetti:
“Bunun yanında, hakkaniyetli iş garantisi herkesin hakkı olduğu için kontratlı istihdam modeline son verilsin istiyorlar. Zira tıpkı iş yerinde birebir işi yapıp da birbirlerinden çok farklı mali, özlük ve toplumsal haklara sahip olmak kabul edilecek bir durum değildir. Nöbet fiyatları artırılsın istiyorlar. Zira sıhhat çalışanları nöbete kaldıklarında, olağan mesai fiyatından daha düşük fiyat alıyor. Meğer başka kamu çalışanlarında zıddı bir durum kelam konusu. Sıhhat işçileri, üçüncü sınıf kamu çalışanı değildir. Hayat kurtarmakla yükümlü oldukları unutulmamalıdır.
Ayrıyeten icap nöbet fiyatlarının bağış değil, hak olduğunu tüm sıhhat çalışanları çok iyi biliyor. İdari tasarrufla kimi sıhhat çalışanlarına icap nöbeti ödenirken, kimilerine ödenmemesinin izahı mümkün değildir. İcap nöbet fiyatları anne sütü kadar helaldir, her çalışana her hak edene ödenmek mecburiyetindedir.”
Sağlıkçıların ağır iş yükünün salgın sürecinde giderek arttığını belirten Durmuş, şu değerlendirmelerde bulundu:
“AB ülkeleriyle kıyaslandığında, ülkemizde olağan şartlarda bir hemşire dört hemşirenin yaptığı işi yapıyor. Emsal durum öbür branşlarda çalışanlar için de geçerli. Sorunun önüne lakin istihdam açığının sıfırlandığı güçlü sıhhat ordusuyla geçilir. Kusurlu uygulamalar (malpraktis) nedeniyle sıhhat çalışanlarının ocağına resmen incir ağacı dikiliyor. 3-4 bin lira maaş alan bir sıhhat çalışanının, 100 binlerce liralık tazminatın altından kalkması mümkün değildir. Sıhhat, risk hissesi çok yüksek bir meslek olduğu için yönetim, kusurlu uygulamalar karşısında sorumluluğu çalışana yükleyerek vazifesini yapmış olmaz. Yönetime düşen, her türlü sorun karşısında çalışanını mağdur etmemek, sahip çıkmaktır.”
Durmuş, binlerce sıhhat çalışanın “görevde yükselme ve unvan değişikliği” imtihanları sistemli ve belirli aralıklarla yapılmadığı için mali, özlük ve toplumsal haklar konusunda kayıp yaşadığını tabir ederek, yönetmelik değişikliği ile bu sorunun önüne geçilebileceğini vurguladı.
Sıhhat çalışanı ebeveynler için çocuklarının emniyeti ve bakımının sorun olmaya devam ettiğini belirten Durmuş, “Sağlık çalışanlarının yaklaşık yüzde 40’ı yeniden sıhhat çalışanıyla evli. Başka kamu çalışanlarıyla evli olma durumları da bu sayıya eklendiğinde oran yüzde 60’ları geçmektedir. Hasebiyle gündüz bakım konutu ve kreş uygulamasının hayata geçirilmesi büyük bir zarurettir.” değerlendirmesinde bulundu.
Durmuş, sıhhat çalışanına yönelik şiddetten yalnızca mağdurun tüm sağlıkçıların etkilendiğini, bu olayların önüne geçilmesi gerektiğini tabir ederek, şunları kaydetti:
“Sonuç olarak, sıhhat çalışanlarının daha pek çok sorunu var. Bu problemlerle yaşamayı, bu meselelere alışmayı, bu problemlerin gölgesinde kutsal mesleklerini ifa etmeyi istemiyorlar. Mesleklerini severek yapmalarının yanında bayramlarını bayram üzere kutlamak ve hayatlarını müreffeh bir formda sürdürmek istiyorlar. Tüm bunları sıhhat çalışanlarına çok görmemek gerekir. Sıhhat çalışanları bayramın en hoşunu en iyisini hak ediyor. Zira onlar, bu ülkenin ‘hayat sigortası’. Herkesi, bilhassa de sorumluluk sahibi olanları, bunun mana ve ehemmiyetini anlamaya ve bu doğrultuda problemleri çözmeye davet ediyoruz.”
Memurlar
