RTÜK Lider yardımcısı İbrahim Uslu toplumsal medya hesabından, kaymakamlık mefkuresini, 5 kere girdiği kaymakamlık mülakatlarında yaşadıklarını ve gelecek ve meslek arayışında olan tüm gençlere olan tavsiyelerini yazdı. İşte İbrahim Uslu’nun yazısı
Kaymakamlık Gayretim ve Bugüne Yansıyanlar
Dün kütüphanemi düzenlerken; üniversite yıllarına ve mezuniyet sonrası periyoda ilişkin imtihan kitaplarımın ve notlarımın hala durduğunu görünce o devirden kalan kanun kitapçıklarına göz attım. KPSS, kaymakamlık üzere imtihanlarda çıkan hukuk bahislerine kanun kitapçıkları üzerinden çalışmayı hem daha yararlı hem daha zevkli bulurdum. Bu sayede lisans eğitimini aldığım Gazi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Idaresi kısmının ağır hukuk müfredatı sayesinde imtihanlarda anayasa, yönetim, idari yargı, uygar, borçlar, ceza, ticaret üzere birçok hukuk kolunda pek soru kaçırmazdım, iyi bir hukuk eğitimi almıştık.
Her çocuğun muhatap olduğu “Büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna ilkokul beşinci sınıftan itibaren daima “Kaymakam” diye karşılık verirdim. Öğretmen olan amcam dışında etrafımda bırakınız bürokratı, olağan bir memur bile yoktu.
Ben de aslında evladı olmaktan iftihar ettiğim cefakar ve fedakar bir belediye çalışanı Ali Usta’nın oğluydum.
Kaymakamlık idealim üniversiteyi bitirince daha da artmıştı. Üniversite üçüncü sınıftan itibaren mezuniyet sonrasında gireceğim imtihanlara çalışmaya başladım, yazları da yaz okulunda üstten dersler alarak dördüncü sınıfın yükünü çok büyük ölçüde hafifletmiştim. Çok iyi hatırlıyorum saat 09.00’da Ulusal Kütüphane açılınca ders çalışmaya başlar, 22.00’de kapanışına kadar aralıksız devam ederdim. Konuttaki çalışmalarımla birlikte günlük 13-14 saat ders çalıştığım çok olmuştur lakin 9 saatin altına indiğimi hiç hatırlamam. 2006 Haziran ayında 3.53 mezuniyet ortalaması ile yüksek onur listesine girerek mezun olmuştum. Gaye doğal ki birinci olarak kaymakamlık imtihanıydı. O devir kaymakamlık imtihanına girebilmek için evvel KPSS P37 puan tipine ilişkin sıralamada dereceye girmiş olmak gerekiyordu. KPSS sonuçları açıklandı ve sıkı çalışmanın meyvesi olarak epey iyi puanlar almıştım.
KPPS’den aldığım yüksek puan sonrasında kaymakamlık yazılı imtihanına girmiş ve yazılı imtihanı da muvaffakiyet ile geçmiştim. 2007 Ocak ayıydı galiba, mülakata girdim. O periyot sonuçlar mülakatların bitimini müteakip 7 gün içinde açıklanırdı ve bu da Cuma günü mesai saati bitimine denk geliyordu. Saat 17.45 sularıydı ve yaralayıcı haberi aldım. Başarısız diyordu sonuçta. Benim adıma büyük bir yıkımdı. Lakin süratlice kendimi toparladım ve yılmak yok diyerek tekrardan yola koyuldum, gayeden şaşmak yoktu.
Bir sonraki imtihan için çalışmaya devam ediyordum. Bu ortada da RTÜK’ün uzman yardımcısı olarak kamu hayatına birinci adımı atmıştım. Lakin kaymakam olmayı başa koymuştum. Bunu müteakiben yapılan dört imtihana daha girdim. Hatta kimilerinde yazılı imtihanı çok iyi sıralamalarla kazandım ancak mülakatlarda başarısız bulunuyordum. 2007-2011 yıllarında, yani “birilerinin” İçişleri’nde altın devrini yaşadığı, Amerika’dan buyruk aldığı vakitlerde, 5 sefer peş peşe yazılı imtihanı kazanmış lakin mülakatta elenmiştim.
Süreç içerisinde birtakım şeylere mana veremiyor ve şaşkınlıkla karşılıyordum. Ben imtihanlarda muvaffakiyet göstermeme ve mülakatlarımın da iyi geçmesine karşın her keresinde aşılmaz pürüzler ile karşılaşırken tıpkı okuldan mezun olduğum ya da iş yerinde çalıştığım kimi isimler birinci girişlerinde kaymakam olmuştu. Üstelik bu kimseler içerisinde okulunu güç bela bitirmiş, eğitim geçmişi hayli vasat ve/veya mesleğin gerektirdiği toplumsal bağlantıları çok zayıf kimselerde vardı. Başlangıçta mesleğe kabuldeki bu durum farklı sebeplere dayanabilir diye düşünmüştüm. Lakin her mülakat sonucunun açıklanmasının akabinde okuldan ya da işyerinden tanıdığım ve aşikâr bir ortak paydaya sahip olduğu açık olan isimleri gördükçe kuşkularım giderek büyüdü.
Vakit geçtikçe olanları anlamak kolaylaştı portre netleşti. Okuldan birileri, kendilerine aralıklı olmamdan, aksiyon ve telaffuzlarını eleştirmemden ötürü ismimi bu bağlamda Bakanlıktaki “ağabeylerine” iletmişti. İlerleyen süreçte üzülerek öğrendim ki; amcamın ağır ceza duruşmasında görülen bir cürümden ötürü mahpusa girdiğine dair geçersiz evrak hazırlanmasına kadar vardırılmıştı yapılanlar. Mesleğe uygun olmadığıma dair algı yaratmak maksadıyla, alçakça bir kumpas yapılmıştı. İşin aslı ise; benim amcalarımdan hiç birinin sicilinde en ufak bir lekenin dahi bulunmamasıydı. Özetle mesleğe kabul edilmemem için yapılabilecek her şey yapılmıştı. O devirde kuşkusuz benimle bir arada gerek kaymakamlık imtihanı gerekse de öbür imtihanlarda FETÖ tarafından mağdur edilen pek çok kimse olmuştu. Ben ve benim üzere pek çoklarının uğradığı haksızlıklar ile kendine avantaj devşiren, aklını kiraya vermiş örgüt militanlarının daha sonra meslekten ihraç edilmeleri de ilahi adaletin bir tecellisi oldu. Şunu da vurgulamak gerekir o devirde mesleğe giren herkes elbette bu örgüte biat etmiş isimler değildi az da olsa kıymetli birçok isim mesleğe girdi bunlara karşın.
Beşinci sefer mülakattan elendiğim yıl 2011 oldu. Halka hizmetin en yakinen yapılabileceği işlerden birisi olan bu mesleğe olan isteğim hala daha çok canlıydı. Imtihan sürecinin zorluğu ve yapılan tüm bu haksız muameleye karşın tekrar denemek istesem de o devir yapılan bir mevzuat düzenlemesi ile mülakatta üç kez elenenlerinin imtihana tekrar giremeyeceği kararı getirilmesi ile benim için tüm kapılar kapanmıştı. Kaymakamlık uğruna verdiğim gayret de bu biçimde kendi adıma olumsuz biçimde neticelenmiş oldu.
Kaymakamlık gayretinin sonuna gelmek o günlerde beni çok üzmüştü. Lakin ortadan geçen vakitle birlikte asıl olanın bu büyük devlete ve aziz millete yararlı olmak olduğu gerçeğinden yola çıkarak her tabanda ve her koşulda azim ve heyecanla hizmet etmeye çalıştım. Üst Heyette, akademide ya da toplumsal sorumluluk faaliyetlerinde daima nasıl daha fazla katkı sunabilirim fikri ile hareket ettim. Daha sonra ise on dört yıl içerisinde sırasıyla Üst Konsey Uzmanlığı, Şura Üye Danışmanlığı, Lider Danışmanlığı ve Lider Yardımcılığı vazifelerinde her türlü adımın atılmasında sorumlu ve kararlı bir tavır aldım.
Kamu vazifesinin her türlüsü büyük ehemmiyet ve paha taşır. Kaymakamlık mesleği ise bunlar içerisinde halka dokunma özelliği ile müstesna bir yere sahiptir. Benim gözümde de idari misyonlar içerisinde kaymakamlık mesleğinin yeri bambaşkadır. Bugün Üst Şura bünyesinde yaptığım işler gerekse de akademik çalışmalarım bana mesleksel tatmin ile ülkeme hizmet hazzı veriyor.
Sonuç olarak 10 yaşından beri idealimiz olan kaymakam olabilmek gerçeğe dönüşmedi; lakin hiçbir iyi niyetli eforun zayi olmayacağına olan inanç ile uğraş göstermeye devam edince Cenab-ı Hak diğer öbür hoşluklar ve kapıları araladı. Ben de bugün Üst Heyet bünyesinde bir öteki ve daha büyük bir mefkureye hizmet ediyorum. Hasebiyle bugünlerde hoş bir gelecek ve meslek arayışında olan tüm genç kardeşlerimize bir hususu hatırlatmak isterim. Birtakım isteklerimiz gerçekleşmese ve yıllar içerisinde bunun hüznünü de yaşasak, kendimiz için hoş olan, güzel olan için çaba etmeye devam etmeliyiz. Er ya da geç eforlarımız bizi muvaffakiyete da mutluluğa da taşıyacaktır. Bu vesile ile bir taraftan bugünlerde “nedamet” kılıfıyla tekrardan ısıtılıp önümüze konan FETÖ sıkıntısının kaç insanların hayatlarına, hayallerine kast ettiğini göstermeyi; başka taraftan ise gelecek inşası sürecinde olan tüm genç kardeşlerime naçizane kendi deneyimlerimden hareketle bir perspektif sunmayı amaçlarken niyeti bu ülke ve millet için halis olan kardeşlerime hoş yarınlar temenni ediyorum. Bir devir idealim olan kaymakamlık mesleğini icra eden tüm mülki yönetimci dostlarımıza ve büyüklerimize ise misyonlarında muvaffakiyetler diliyorum.
Memurlar