Yargıtay; polisin gündüz sayılan vakit dilimi içerisinde, saat 15.00 sıralarında, sanığın, kaçan maktulü durdurmak için, maktule gerçek iki el ateş ettiği, maktulün ense kısmına aldığı bir adet ateşli silah yaralanması sonucu hayatını kaybettiği hadisede; taammüden yaralama sonucu mevte neden olmak cürmü olduğuna karar vermiştir
Yargıtay 1. Ceza Dairesine nazaran;
Maktulün açık kimlik ve adres bilgilerine her an ulaşılabilmesi imkanının bulunduğu, tekrar maktulün kaçtığı motosikletin plakasının okunabilir durumda olduğu, bu formda kaçış istikametine yanlışsız ilerideki bir noktada telsiz irtibatı ile durdurulabilme mümkünlüğünın ve sanığın kullandığı motosikletin teknik özellikleri itibariyle maktulün kullandığı motosikletten üstün olması nedeniyle takip sonucu yakalanabilmesinin mümkün olduğu, münasebetiyle Polis Görev ve Selahiyetleri Kanunun 5681 sayılı Yasa ile değişik 16. hususunda belirtilen silah kullanılmasını gerektiren rastgele bir durum bulunmamaktadır.
T.C.
Yargıtay 1. Ceza Dairesi
Temel No:2010/2565
Karar No:2010/7628
K. Tarihi:30.11.2010
TEBLİĞNAME : 1-B/2010/77075
DURUŞMASI :(ANTALYA) Üçüncü Ağır Ceza Duruşması
TARİHİ VE NO :20/08/2009 – 71/374
CÜRÜM :kastla öldürme
Ç.. G..’i mümkün kastla öldürmekten sanık M.. E..’in yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ait (ANTALYA) Üçüncü Ağır Ceza Duruşmasından verilen 20/08/2009 gün ve 71/374 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ve müdahiller vekili taraflarından istenilmiş, sanık duruşma da talep etmiş ve karar re’sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; sanık hakkında duruşmalı, müdahiller vekilinin temyizi üzerine incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ISMINE
Toplanan kanıtlar karar yerinde incelenip, sanığın hatasının sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı münasebetlerle reddedilmiş, incelenen evraka nazaran verilen kararda bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede, TCK nun 24, 27 ve 30. hususlarının uygulanması gerektiğine, haksız tahrik halinin varlığına, katılanlar vekilinin kabahat vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Lakin;
Belge içeriğine ve gösterilen münasebete nazaran; Önleyici Hizmetler Şube Müdürlüğü Motorize Gruplar Amirliğinde misyonlu polis memuru sanığın ve takım arkadaşı şahit Ahmet’in, sanığın idaresindeki motosiklet ile durumlarından şüphelendikleri, üzerinde yolcu olarak şahit Halil’in de bulunduğu ve maktulün kullandığı motosiklete dur ikazı yaptıkları, yapılan ikaza karşın durmayan motosikleti takibe başladıkları, takip sonucu durdurulan motosikletten şahit Halil’in inerek polis memurlarına yanlışsız yöneldiği sırada, maktulün tekrar motosikletiyle kaçmaya başladığı, bunun üzerine, sanığın da peşinden koşarak maktule dur ihtarında bulunduğu, rastgele bir kabahat kuşkusu altında bulunmayan maktulün, hakkında yakalama, gözaltına alma, zorla getirme üzere bir karar bulunmadığı, maktulün kabahat teşkil etmeyen soyut kaçma hareketi dışında polis memurları sanık ve arkadaşı şahit Ahmet’e yönelik rastgele bir direnme hareketi de bulunmadığı, maktulün kullandığı motosiklette yolcu olarak bulunan şahit Halil’in yakalandığı, bu prestijle maktulün açık kimlik ve adres bilgilerine her an ulaşılabilmesi imkanının bulunduğu, yeniden maktulün kaçtığı motosikletin plakasının okunabilir durumda olduğu, bu formda kaçış istikametine yanlışsız ilerideki bir noktada telsiz irtibatı ile durdurulabilme mümkünlüğünün ve sanığın kullandığı motosikletin teknik özellikleri itibariyle maktulün kullandığı motosikletten üstün olması nedeniyle takip sonucu yakalanabilmesinin mümkün olduğu, Polis Görev ve Selahiyetleri Kanunun 5681 sayılı Yasa ile değişik 16. hususunda belirtilen silah kullanılmasını gerektiren rastgele bir durum bulunmadığı, Antalya ili … Mahallesi … Sokak üzerinde, gündüz sayılan vakit dilimi içerisinde, saat 15.00 sıralarında, sanığın, kaçan maktulü durdurmak için, maktule yanlışsız iki el ateş ettiği, maktulün ense kısmına aldığı bir adet ateşli silah yaralanması sonucu hayatını kaybettiği vakada; hayati bölgeler amaç alınarak ateş edildiğini gösteren kesin ve kâfi ispat bulunmadığı anlaşıldığı halde, taammüden yaralama sonucu vefata neden olmak cürmünden 5237 sayılı TCK. nun 87/4. unsurunun 2. cümlesi uyarınca karar kurulması gerekirken, kabahat niteliğinde yanılgıya düşülerek, ögeleri oluşmayan muhtemel kastla insan öldürme hatasından karar kurulması,
Yasaya karşıt olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu prestijle yerinde görüldüğünden, res’en de temyize tabi kararın tebliğnamedeki niyetten farklı münasebetle BOZULMASINA, sanık hakkında hükmolunan ceza ölçüsüne, tutuklulukta geçirdiği müddete ve bozma nedenine nazaran, sanık müdafiinin tahliye isteminin reddine, 30/11/2010 gününde oybirliği ile karar verildi.
30/11/2010 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık M.. E.. müdafii Avukatlar … ile …. yokluklarında 02/12/2010 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.
Memurlar.net’in notu: 2559 sayılı Polis Görev ve Salahiyet Kanunu’nun 16. unsurunun 7 ve 8. fıkraları şu formdadır:
Polis;
a) Legal savunma hakkının kullanılması kapsamında,
b) Vücudu kuvvet ve maddi güç kullanarak etkisiz hale getiremediği direniş karşısında, bu direnişi kırmak emeliyle ve kıracak ölçüde,
c) Hakkında tutuklama, gözaltına alma, zorla getirme kararı yahut yakalama buyruğu verilmiş olan bireylerin ya da suçüstü halinde şüphelinin yakalanmasını sağlamak gayesiyle ve sağlayacak ölçüde,
d) (Ek bend: 27.03.2015 – 6638 S.K/Madde 4) Kendisine yahut diğerlerine, işyerlerine, konutlara, kamu binalarına, okullara, yurtlara, ibadethanelere, araçlara ve şahısların tek tek yahut toplu halde bulunduğu açık yahut kapalı alanlara molotof, patlayıcı, yanıcı, yakıcı, boğucu, yaralayıcı ve gibisi silahlarla saldıran yahut taarruza teşebbüs edenlere karşı, saldırıyı etkisiz kılmak emeliyle ve etkisiz kılacak ölçüde,
silah kullanmaya yetkilidir.
Polis, yedinci fıkranın (c) bendi kapsamında silah kullanmadan evvel bireye duyabileceği biçimde “dur” davetinde bulunur. Kişinin bu davete uymayarak kaçmaya devam etmesi halinde, evvel ihtar maksadıyla silahla ateş edilebilir. Buna karşın kaçmakta ısrar etmesi hasebiyle ele geçirilmesinin mümkün olmaması halinde ise kişinin yakalanmasını sağlamak maksadıyla ve sağlayacak ölçüde silahla ateş edilebilir.
Memurlar