Hürriyet’ten Oya Armutçu’nun haberine nazaran: İstanbul 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi’ndeki, anne A.Ş. ve avukatı Tülay Bekar’ın hukuk savaşına dönen davada, küçük kız tekraren tabir verdi. Mahkemeye çıktı ve olayı tekrar tekrar anlatmak zorunda kaldı. 2014 yılından bu yana süren dava sonunda İstanbul 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi sanık babayı rekor cezaya mahküm etti. Mahkeme, 1 Şubat’ta oybirliği ile tutuksuz yargılanan C.Ö.K.’ye kızına yönelik istismar aksiyonunu tehditle ve zincirleme olarak gerçekleştirdiği gerekçesiyle evvel 60 yıl 9 ay mahpus cezası verdi. Sanığın geçmişi, toplumsal ilgileri, yargılama sürecindeki davranışları, duruşmaları tertipli takip etmesi indirim nedeni sayılarak, ceza 50 yıl 7 ay 15 güne indirildi. Türk Ceza Kanunu’na nazaran mahpus cezası 30 yıldan fazla olamayacağı gerekçesiyle sanık 30 yıla mahküm oldu. Sanık baba tutuklandı ve cezaevine gönderildi. Belge ise istinafa taşındı.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25’inci Ceza Dairesi’ndeki duruşmada sanık ve avukatları suçlamaları reddederken, annenin avukatı Bekar mahkümiyet talep etti. Anne A.Ş. “Benim çocuklarımın çocukluğu ölmüştür, onlar çocukluğunu yaşamamıştır bundan daha değerli ve farklı bir söyleyeceğim yoktur” dedi. Sanık C.Ö.K. ise “Pek çok arkadaşım var hepsi bana inanmakta ve güvenmektedir, hatalı olduğumu argüman eden bir avuç insan vardır, keşke onlar da bana inanıp güvenebilseydi” diye savunma yaptı.
İstinaf, 17 Mayıs’ta oybirliği ile sanık C.Ö.K.’nın kanıt yetersizliğinden beraatına ve tahliyesine karar verdi. İstanbul 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi’nin sanık C.Ö.K. hakkındaki kendi kızına ‘çocuğun nitelikli cinsel istismarı’ kabahatinden verilen mahkümiyet kararı kaldırıldı. Kararda özetle şöyle denildi:
‘KESİN KANIT YOK’
“Sanık C.Ö.K. hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17/02/2016 tarih, 2016/7605 Temel ve 19/03/2020 tarih, 2020/13286 Temel sayılı iddianameleri ile ‘Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı’ cürmünden ötürü TCK’nın 103/2 Cümle, 103/3-c, 103/4, 43, 63 unsurları uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmış ise de; yüklenen kabahatin sanık tarafından işlendiğine dair her türlü kuşkudan uzak, inandırıcı, mahkumiyet kâfi nitelikte kesin kanıt elde edilemediğinden CMK 223/2-e hususu uyarınca müsnet hatalardan beraatine. Sanığın gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği müddetler sebebi ile CMK’nın 141 ve devamı unsurları mucibince hazine aleyhine maddi manevi tazminat davası açabileceğinin hatırlatılmasına. Tutuklu sanık C.Ö.K.’nın üzerine atılı bulunan cürmün niteliği, soruşturma ve kovuşturma sürecinde gözaltı ve tutuklu kaldığı mühletler üzerine atılı bulunan kabahatin türel vasfının değişme ihtimali ve buna ait olarak belge kapsamında toplanan maddi kanıtların içeriği ve niteliği göz önüne alınarak CMK 100 ve davamı hususları uyarınca bihakkın tahliyesine.
Memurlar
