Hürriyet’in haberine nazaran: Bir müddettir mide sorunları yaşayan ve serumla beslenen Dündar Osmanoğlu, kan bedellerinin olağanın dışına çıkması ve baygınlık geçirmesi üzerine 6 Ocak günü, 3 sene evvel vefat eden eşinin akrabaları tarafından, Şam’da özel bir hastaneye kaldırıldı. Durumunda bir ölçü iyileşme gözlenmesi üzerine geçen günlerde hastaneden taburcu edilen Osmanoğlu 18 Ocak Pazartesi akşam saatlerinde tekrar kötüleşerek vefat etti.
İKİ ÇOCUĞU BULUNUYOR
Dündar Osmanoğlu, 20 Aralık 1930 Şam doğumlu. Babası Mehmed Abdülkerim Efendi, Sultan İkinci Abdülhamid’in en büyük oğlu olan Mehmed Selim Efendi’nin tek oğluydu. 1924’de Osmanlı Hanedanı üyelerinin yurtdışına çıkarılması sırasında Beyrut’a gittiler. Mehmed Abdülkerim Osmanoğlu, Şam’da evlendi. 1930 ve 1932’de Dündar ve Harun isimli iki çocuğu oldu. Uzun sürgün yılları müddetince hayat çabası veren aileden Harun Osmanoğlu, 1974’te hanedan üyelerinin vatana dönmelerine müsaade verilmesinden çabucak sonra ailesiyle Şam’dan İstanbul’a geldi. Dündar Osmanoğlu ise yıllar evvel Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığını almış olmasına karşın Şam’da kalmayı tercih etti.
TAZİYESİ AYASOFYA MESCİDİ’NDE
Dündar Osmanoğlu’nun gıyabi cenaze namazı 22 Ocak Cuma günü cuma namazına müteakiben İstanbul’da Ayasofya, Fatih Süleymaniye ve Yavuz Selim mescitlerinde kılınacak. Osmanlı Hanedan ailesi mensupları dua ve taziyeleri ise saat 12.00’de Ayasofya Mescidi’nde kabul edilecek.
İLBER HOCA ANLATTI: ÇOK KİBAR BİR ZAT
Osmanoğlu’nun vefatı üzerine tarihçi İlber Ortaylı, Hürriyet’e 2 yıl kadar evvel Dündar Osmanoğlu’nun ziyaretine gittiklerini, lakin yaşadığı binada elektrikler kesik olduğu ve asansör çalışmadığı için telefonla görüşebildiklerini anlattı. Ortaylı, “Bildiğim kadarıyla Türkiye’ye gelmek istiyordu. Teşebbüslerde bulunuldu fakat muvaffak olunamadı. Kendisi hanedanın Şam Beyrut’ta yaşayan kolundan. Şark ülkelerine giden hanedan üyeleri Avrupa’ya gidenlere göre daha sıcak ve uygun bir ortam buldular fakat maddi bakımdan tekamül edebildiler mi? İşte onu bilemiyoruz natürel. Suriye’de savaş başlayınca maalesef çok imkansız kaldılar. Biz daima duyardık; çok efendi, çok kibar bir zat diye. Allah rahmet eylesin” dedi.
Memurlar
