28 Şubat postmodern darbesinin antidemokratik uygulamalarıyla pek çok hayat altüst oldu. En büyük darbeyi alanlar da hiç kuşkusuz eğitim hakları ellerinden alınan başörtülü öğrencilerdi. Bir kuşağı zayi eden o karanlık günler en büyük darbeyi ise kurduğu ikna odalarıyla vurdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Kısmı öğrencisi Fahriye Karaaslan, Edebiyat Fakültesi Türk Lisanı ve Edebiyatı Kısmı öğrencisi Kadriye Alev ve Edebiyat Fakültesi Dokümantasyon ve Enformasyon Anabilim Kısmı öğrencisi Nevin Öner Karakuş, ikna odalarına alınanlardan yalnızca birkaçı. Bu üç isim maruz kaldıkları ruhsal harbin ayrıntılarını Yeni Şafak’a anlattı.
ÇYDD’Lİ PSİKOLOG BASKI YAPTI
Fahriye Karaaslan: 1998 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Kısmı’nı kazandım. Avcılar Yerleşkesi’ne kayda gittik. Bir binanın giriş katına yönlendirildik. Vazifeliler başörtülü olanların ayrılmasını istedi. Bizleri bir odaya aldılar. Çıkan öğrencilerden kimileri ağlamaktan konuşamıyordu. Bir öğrenci “Başlarımızı açmamızı istiyorlar, kamera kaydı alıyorlar, başımızı açmadan, imza atmadan kayıt yapmıyorlar” dedi. 3 kişi içeri girdik. Biri hoca olduğunu öğrendiğimiz, başkası de Çağdaş Ömrü Destekleme Derneği’nden (ÇYDD) bir psikolog olan iki bayan vardı.
ÖRTÜYLE NİNEME BENZİYORSUN
“Bu yaşta bu türlü bir karar verdiğinizi düşünmüyoruz. Kim sizin başınızı zorla kapattı? Aile baskısı mı?” üzere sorular sordular. “Dinimizin gereği örtündük” deyince psikolog “Ama bu türlü tıpkı ninelere benziyorsunuz, hiç hoş görünmüyorsunuz. Başınızı açıp formu imzalamazsanız kayıt yapmayız” dediler. Geçiştirmeye çalıştık. 1-2 ay okula gittik. Bir sabah kapıda özel seçilmiş polislerle karşılaştık. Ardından protesto ve yürüyüşler. 2011’de çıkan aftan faydalandım, 2015’te mezun oldum. Yaşanmışlıklar ve yılların yorgunluğu sebebiyle KPSS’de gereken puanı alamıyoruz. Sesimizin duyulmasını, haklarımızın iadesini istiyoruz.
Işık Serter’in gözündeki kini unutamıyor
Kadriye Alev: İstanbul Üniversitesi Türk Lisanı ve Edebiyatı son sınıf öğrencisiydim. 1998-1999 öğretim yılının güz devrinde başlayan başörtüsü yasakları kendini birinci kayıt devrinde gösterdi. Kimlik onayı için bir oda ayrılmıştı. Lakin o odaya yalnızca başörtülü öğrenciler yönlendiriliyordu. Odadan gözyaşlarıyla çıkanlar, odadakilerle yüksek sesle tartışanlar… Odadaki birkaç kişi ortasında Parıltı Serter de vardı. Takındığı güleryüzünün altındaki aşağılayıcı hali, gözlerindeki kini görmüştüm. Bana “çok hoş bir kız olduğumu, başımı kapatarak güzelliğimi örttüğümü” söyledi. Hayatımdaki tahminen de en kararlı duruşu sergilemiştim. Kendisine başımı açtırmak için çabalamamasını, kararımdan dönmeyeceğimi söyledim. “Ama kimlik alamayacaksın” dedi. Istırabım, öfkem birbirine karışmıştı. Süratlice alanı terk ettim. Okula alınmadık. “Açıverseydin de son seneni bitirseydin, peruk takıp bitirseydin” üzere ruhsal baskılarla yıllarca uğraştım. Okuldan atıldığımızı ilan eden evrakın posta yoluyla meskene geldiği anı ve annemin gözyaşlarını hala unutamam.
FETÖ hareket direncini kırdı
Nevin Öner Karakuş: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dokümantasyon ve Enformasyon Kısmı’nı kazanmıştım. Birinci 3 yıl sorun yaşamadım. 1998’de 4’üncü sınıfa kayda gittiğimde üniversiteye alınmadım. Bir form uzattılar. Başörtümü çıkararak devam edeceğime dair bir taahhüttü, imzalamadım. Çıkarken “Seni şöyle alalım” dediler. Tahtadan kesilmiş, kolu bile olmayan bir kapıdan içeri girdim. 2 sandalye ve bir ışık vardı. “Anne-babana yazık. Başını açıp okula gitmezsen yazık olur” dediler. İkna uğraşlarının boşuna olduğunu söyledim. O da ayetle hadisi birbirine karıştırarak “İlim Çin’de de olsa gidiniz diye bir ayet var” dedi. Ben kendimi 28 Şubat mağduru olarak görmüyorum. Hayatta bir duruş sergilemek gerekiyor, o gün onu yaptım. Sıhhatim bozuldu, nezarethanede kaldım, aksiyonlarda coplandım. Bunların hepsi bir yana, o periyot Fetullah Gülen’in açıklamasından sonra ona inananlar hareketlere gelmemeye başladı. Birinci kırılmayı onların yüzünden yaşadık.
Hayatını karartırız
1997-1998 eğitim-öğretim yılında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni kazanan Dilek Tatlı, başörtülü olduğu için üniversitenin ikinci devrinde kayıt yaptıramadı. İkna odalarına alınıp başörtüsünü açması için baskı uygulanan Tatlı, Almanya’ya giderek tıp fakültesi okudu. Türkiye’ye hekim olarak dönen Tatlı, o devir ikna odalarında yaşadıklarını unutamadığını söyledi: Birinci başta hoş konuşuyor, “Canım kızım, hoş kızım, çok akıllısın, çok hoş bir kısım kazandın, gerekirse sana burs veririz. Seni kurtaracağız bu eziyetten, başörtünü aç, üniversiteye kaydını yapalım” diyorlardı. Başörtülü devam etmek istediğimde çok değiştiler. “Seni değil bu üniversitede, bu ülkede barındırmayacağız. Sana bu hayatı dar edeceğiz, bundan sonrası senin için karanlık” diye azarladılar.
Aybike Eroğlu
Memurlar
