AK Parti Genel Başkanvekili Kurtulmuş’un Gaziantep ziyaretinde çekilen bir fotoğraf karesini muhalefet lisanına doladı. Kurtulmuş’un Gaziantep Üniversitesi rektörünün koltuğunda oturması ve rektör Arif Özaydın’ın ayakta durması polemik konusu oldu.
Kurtulmuş, internet medyası temsilcileriyle bir ortaya geldiği toplantıda, Gaziantep Üniversitesi ziyaretinde rektörlük makamına oturduğu fotoğraf konusunda bir soruya, şu karşılığı verdi:
“Gaziantep’teki 10-15 dakikayı geçmeyen ziyaretimizden nasıl bu türlü bir sonuç çıkardılar, bunu anlamak mümkün değil. Benim bir siyasi kimliğim var, bir de öğretim üyesi kimliğim var. Ben 2014 yılında Başbakan Yardımcısı olana kadar üniversitede ders vermeye devam ettim. Medyada -bir tanesi de Nevzat Bey’dir- bürokrasinin, üniversitenin içerisinde çok sayıda öğrencim vardır. Gaziantep Üniversitesi Rektörü Sayın Arif Özaydın’a yapmış olduğum ziyaret, siyasi bir ziyaret değildir, bütün konuşmalar ortadadır. 20’ye yakın basın mensubu orayı izlemiştir ve bir söz siyasetten bahsedilmemiştir. Kaldı ki Arif Özaydın, benim İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesindeki doktora öğrencilerimden birisidir. Ben o odaya gidip Arif Özaydın’ı ziyaret etmekten büyük bir keyif aldım, Arif Beyefendi de hocasını makamında karşılayan bir öğrenci olarak konuşmalarına başlarken hislendi, duygulandı, gözleri yaşardı.”
Ziyaret hoca-talebe münasebeti içerisinde” yapıldı
Ziyaretin “hoca-talebe alakası içerisinde” yapıldığını belirten Kurtulmuş, şunları söyledi:
“Her şeyi politik materyal olarak görmek isteyenlerin hevesleri kursaklarında kalır, buradan bir şey çıkmaz. Bu, hakikaten insani durumu da politize etmeye çalışan bir şeydir. Orada ben kısa bir mühlet bulundum, konuşmalarım da ortadadır. Üniversitelerin asla politize edilmemesini, üniversitelerin bilim, araştırma, geliştirme yuvaları olduğunu, Gaziantep Üniversitesinin de bu özelliklerini güçlendirerek Gaziantep kentiyle bütünleşik bir biçimde çalışmaları gerektiğini anlattım. Orada bir hoca olarak bulundum. Yalnızca politik kimliğim yok, hoca olarak da bulundum. Bir öğrencimin o denli bir makama gelmiş olmasından duyduğum memnuniyetle o odaya gittim, Sayın Rektör Hocamız da hocasını karşılamış olmanın verdiği sevinçle, hisle bize yerini gösterdi. Orada kimse el pençe divan durmuyor karşımızda.
Ben bırakın politik bağlar üzerinden bir hiyerarşi oluşturmayı, arkadaşlar da bilirler hocayken bile öğrencilerimle aramda en ufak bir ara koymamayı başarmış birisiyim. Buradan bu türlü bir politik problem, tartışma çıkarmak, iktidarı vurmak için ‘Aman ne hoş elimize bir fırsat geçti’ zannedenlere itham ederim. Bu, olağanüstü makûs niyetli bir yorumdur, ufak bir ziyareti politize etme çabasıdır. Sıkıntının aslı hoca-talebe alakası içerisinde yapılan bir ziyarettir ve burada asla, bir söz dahi siyaset konuşulmamıştır, bütün kayıtları ortadadır. Kaldı ki biz, kusura bakmasınlar üniversitelere nasıl siyaset sokulduğunu çok iyi biliriz ve onlardan çok çekmiş olan bir kuşağın temsilcileriyiz. Münasebetiyle samimi bir dostluk ziyaretidir, hocanın talebesini ziyaretidir, talebesinin de o sevinçle hocasını karşılaması. Nihayetinde mesken sahibi bize nereye otur derse oraya oturacağız. Konuk, konut sahibinin gösterdiği yere oturur. Bu, bir makamı işgal değildir. İşleri güçleri, zihinleri aksine çalışanların bu mevzuyu tekrar düşünmeleri ve yaptıkları nezaketsiz hallerden ötürü da mahcup olmalarını dilerim.”
Memurlar