Dava konusu hadisede, Sulh Ceza Duruşmasındaki evrakından belge almak için giden vatandaş yaşanan bir kadro gecikmelerden ötürü sonlanarak vazifeli memura hitaben “İŞİNİ YAPMIYOR KARAKTERSİZ HERİF” demiştir.
Mahallî Duruşma, bu hareketinden ötürü bireye kamu görevlisine karşı hakaret kabahatinden ötürü 11 ay 20 gün mahpus cezasına hükmetmiş, bahis Yargıtay 18 inci Ceza Dairesine temyiz edilmiştir.
İlgili Ceza Dairesi tarafından yapılan değerlendirmede, sanığın yapılmayan işten ve vakanın gelişiminden kaynaklanan bu davranışlardan duyduğu rahatsızlık sonucu kullandığı ve muhataba yönelik bedel yargısından ibaret olan kelamlarının bir bütün halinde katılanın onur, onur ve saygınlığını rencide edici boyutta olmadığı ve kaba kelam kapsamında kaldığından hakaret cürmünün ögeleriyle oluşmadığı kabul edilmesi gerektiğine hükmederek mahallî duruşma kararını bozmuştur.
İŞTE YARGITAY KARARI
YARGITAY DAİRESİ:
18. CEZA DAİRESİ DURUŞMASI:
ASLİYE CEZA SAYISI : 666-78
Kamu görevlisine karşı vazifesinden ötürü hakaret hatasından sanık … (…….) ……’ın TCK’nın 125/3- a, 125/4, 62, 53 ve 58. unsurları uyarınca 11 ay 20 gün mahpus cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere mahsus infaz rejimine nazaran çektirilmesine ait ………………….. (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 28.03.2014 tarih ve 82-297 sayı ile verilen kararın sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine belgeyi inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 11.10.2017 tarih ve 40646-10756 sayı ile;
”Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuksal kıymet, şahısların onur, gurur ve saygınlığı olup bu kabahatin oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı kimi durumlarda göreli olup, vakte, yere ve duruma nazaran değişebilmektedir. Bu biçimde bireylere yönelik her türlü ağır tenkit yahut rahatsız edici kelamların hakaret cürmü bağlamında değerlendirilmemesi, kelamların açıkça, onur, onur ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil yahut olgu isnadını yahut sövme fiilini oluşturması gerekmektedir. Vaka günü sanığın, katılana söylediği kabul edilen ‘işini yapmıyor, karaktersiz herif’ halinde ve kaba hitap biçimi niteliğindeki kelamlarında hakaret hatasının ögelerinin oluşmadığı gözetilmeden, mahkümiyet kararı verilmesi,” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
……………Asliye Ceza Duruşması ise 07.02.2018 tarih ve 666-78 sayı ile; “Sanık savunması, müşteki ve şahit sözleri, sanığa ilişkin nüfus kayıt örneği ile isimli sicil kaydı ve tüm evrak kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; her ne kadar …………………. Kapatılan Sulh Ceza Duruşmasının üstte belirtilen mahkümiyet kararı sanığın sabit görülen aksiyonunun hakaret kabahatini oluşturmayacağından bahisle bozulmuş ise de sanığın sabit görülen …………………. Adliyesinde zabıt katibi olan katılana üstlendiği kamu misyonu ile ilgili olarak ‘karaktersiz herif’ demek aksiyonu katılanın onur, gurur ve saygınlığını zedeler seviyede mahkememizce değerlendirilmiştir. Sanığın bu kelamları tenkit hududunu aşar mahiyettedir” gerekçesiyle bozma kararına direnerek sanığın evvelden olduğu üzere cezalandırılmasına karar vermiştir.
Direnme kararına bahis bu kararın de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.05.2018 tarihli ve 25928 sayılı “Bozma” istekli tebliğnamesi ile evrak 6763 sayılı Kanun’un 36. unsuruyla değişik 5271 sayılı CMK’nın 307. unsuru uyarınca kararına direnilen Daire’ye gönderilmiş, birebir husus uyarınca inceleme yapan Yargıtay 18. Ceza Dairesince 20.09.2018 tarih ve 3676-11498 sayı ile; direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen evrak, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan münasebetlerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ISMINE
CEZA GENEL ŞURASI KARARI
Özel Daire ile Mahallî Duruşma ortasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı kamu görevlisine karşı vazifesinden ötürü hakaret cürmünün ögeleri prestijiyle oluşup oluşmadığının belirlenmesine ilişkindir. İncelenen belge kapsamından; 26.12.2013 tarihli tutanağa nazaran; …………………. Asliye Hukuk Duruşmasının 2013/60 değişik iş numaralı evrakında taraf olan sanık …’a adresinde bulunamaması nedeniyle eksper raporunun bildiri edilemediği, 25.12.2013 tarihinde evrakta taraf olmayan ve şirketin yetkilisi olduğunu söyleyen bir şahsın belgeden eksper raporunu istediği, katip olarak vazife yapan katılan …’nin bu şahsa sanığın şahsen gelmesinin gerektiğini söylediği, 26.12.2013 tarihinde sanığın kaleme gelerek şahit katip …’dan eksper raporunu istediği, fakat uzman raporunun on beş sayfa olması nedeniyle mübaşir refakatiyle rapordan alabileceğinin söylendiği, kalem işçisi olan mübaşirin müsaadeli olması ve ceza duruşması mübaşirinin de duruşmada olması sebebiyle fotokopi için ceza duruşması mübaşiriyle birlikte belgeden uzman raporunun alınması gerektiği bilgisinin verildiği, bunun üzerine sanığın kalemden ayrıldığı, tıpkı gün saat 15:00 sıralarında tekrar kaleme gelen sanığın katılana hitaben “Benim belgemi çıkart.” dediği, o sırada bir talimat evrakının UYAP iş listesinden silinmesi için “Haberci” isimli program üzerinden UYAP sorumlusu … ile görüşen katılanın “Şu anda bir görüşmem var beş dakika beklerseniz belgenize bakacağım” dediği, sanığın “Seni bekleyemem arkadaşım belgeme bak bende iş yapıyorum” diyerek sert bir halde kalem içerisinde konuşmalarına devam ettiği, katılanın “……. beyefendi sürecinizi yapacağım yalnızca beş dakika bekleyin” demesi üzerine sanık “Bekleyemem kardeşim belgemi çıkart seni mi bekleyeceğimi artık kaymakamın yanına gidiyorum, seni şikayet edeceğim” halinde yüksek sesle konuşmaya başlayınca yazı işleri müdürü şahit … tarafından yüksek sesle konuşulmaması, bir sorun varsa kendisine söylemesi gerektiğinin söylediği, sanığın “Ben buraya üç kere gelmek zorunda değilim, herkes işini yapacak, ben buradayım işte ne var?” diyerek bağırmaya devam ettiği, bu esnada kalemde “Ne oluyor?” diye çıkışmalar olunca sanığın katılana hitaben “İŞİNİ YAPMIYOR KARAKTERSİZ HERİF.” diyerek kapıyı kapatarak gittiği
Katılan … basamaklarda; ………………… Asliye Hukuk Duruşmasında zabıt katibi olarak çalıştığını, 26.12.2013 tarihinde saat 15.00 sıralarında, Asliye Hukuk Duruşması kaleminde vazifesini ifa etmekteyken, sanık ……’in kaleme geldiğini, bu sırada UYAP vazifelisi ile görüşmekte olduğunu, sanığın kendisine “Benim burada bir belgem var çıkartır mısın?” halinde talepte bulunduğunu, kendisinin de “Beş dakika bekleyebilir misiniz? İşim halledeyim çıkartacağım.” dediğini, lakin sanığın “Ben bekleyemem kardeşim işim tez.” diye karşılık verdiğini, kendisin ise “Ben sizin kardeşiniz değilim.” diye karşılık verdiğini, bu sırada kalemde bulunan müdürün sanığa sakin olmasını söylediğini, bunun üzerine sanığın kendisine hitaben “Ben sizi kaymakamlığa şikayet edeceğim.” dediğini, kendisin de “Şikayet hakkınız vardır tabi edebilirsiniz.” diye karşılık verdiğini, bu ortada kalemde bulunan hakime hanım …………………..’ın sanığa agresifliğinin nedenini sorduğunu, sanığın hakime hanıma hitaben “Biz de işlerimizi yapıyoruz bizim de işlerimiz var.” dedikten sonra kapıyı vurarak çekip gittiğini, giderken de “İşini yapmıyor, karaktersiz herif.” diye söylendiğini, bir süre sonra sanığın tekrar kaleme geldiğini, yeniden agresif hallerine devam ettiğini, kendilerine hitaben işlerini yapmakla yükümlü olduklarını beğenilen olmayan kaba bir halla tabir ettiğini, sonra şahit …..’nün sanığa istemiş olduğu raporu verdiğini,
Şahit … evrelerde; …………….Hukuk Duruşmaları Yazı İşleri Müdürü olarak vazife yaptığını, katılanın duruşma kaleminde katip olarak çalıştığını, vaka günü sanığın kaleme gelerek katılandan duruşmalarında bulunan belgesini çıkartmasını istediğini, katılanın sanığa beş dakika beklemesi gerektiğini, işlerini halledince ve mübaşir gelince belgesini çıkartacağını söylediğini, sanığın buna karşın sabırsız ve agresif hallerle tekrar tekrar birebir talepte bulunduğunu, kendilerini kaymakamlığa şikayet edeceğini söylediğini, bunun üzerine kendisinin sanıkla muhatap olarak kaymakamlığın duruşmalarla ilgili bir yetkisi olmadığını, şayet katiple ilgili bir şikayeti varsa kendisine anlatabileceğini, kalemin amirinin kendisinin olduğunu açıkladığını, akabinde sanığın daha da agresifleştiğini, kapıya hakikat yöneldiğini, dışarıya çıkarken katılana hitaben “İŞİNİ YAPMIYOR KARAKTERSİZ HERİF” dediğini ve kapıyı çarparak kalemden çıktığını,
Şahit … kademelerde; ……………..Asliye Hukuk Duruşmasında zabıt katibi olarak misyon yaptığını, vaka günü sanığın kaleme geldiğini ve katılandan evrakını çıkartmasını istediğini, katılanın sakin bir halla sanıktan beş dakika beklemesi gerektiğini, işleri bitince belgeyi kendisinin çıkartacağını söylediğini, buna karşın sanığın agresif ve sabırsız halleriyle tıpkı taleplerini yinelediğini, katılana gerçek yürüdüğünü, el kol hareketleri yaptığını, katılanı kaymakama şikayet edeceğini söylediğini, bunun üzerine şahit ……..’in sanığa müdahale ederek bir sorun varsa kendisine söylemesi gerektiğini açıkladığını, akabinde sanığın kalemden çıkarken katılana hitaben “İŞİNİ YAPMIYOR KARAKTERSİZ HERİF.” dediğini, katılanın bu hadise sırasında soğukkanlılığını koruduğunu,
Şahit … kademelerde; …………………… Asliye Hukuk Duruşmasında zabıt katibi olarak vazife yaptığını, 25.12.2013 tarihinde duruşma kalemine ismini bilmediği erkek bir şahsın gelerek 2013/60 değişik iş sayılı belgede karşı taraf olan sanık ismine evraktaki uzman raporunun bir örneğini katılan …’dan istediğini, bu şahsın sanığın vekili yahut yasal temsilcisi olmaması nedeniyle kendisine örnek veremeyeceklerini söylediklerini, sonraki gün saat 09.30 sıralarında sanığın bir evvelki gün kaleme göndermiş olduğu çalışanıyla birlikte kaleme geldiğini, kendisinden 2013/62 değişik iş numaralı belgedeki uzman raporunu istediğini, belgeyi denetim ettiğinde sanığın isminin belgeyle bir alakasının olmadığını tespit ederek örnek veremeyeceğini söylediğini, sanığın “Dün vardı da bugün nasıl olmaz?” diyerek agresif hallerle yanıt verdiğini, sanığın kimlik numarası ile sorgulama yaptığında belge numarasını yanlış söylemiş olduğunu, aslında 2013/60 numaralı evraktan örnek istediğini anladığını, belgeyi denetim ettiğinde eksper raporunun en az on beş sayfa olduğunu gördüğünü ve bu yüzden mübaşir ile fotokopi çektirmeleri gerektiğini söylediğini, mübaşir izinde olduğu için ve Asliye Ceza Duruşması mübaşiri de duruşmada olduğu için sanığa öğlenden sonra gelmesinin söylendiğini, öğlenden sonra saat 15.00-16.00 sıralarında sanığın kaleme geldiğini, o sırada herkes bir işle meşgul olduğu için direkt katılan ile konuşmaya başladığını, sanığın katılana “Dosyamı çıkartsana” dediğini, katılan da o sırada bir işle uğraştığı için “Beş dakika beklerseniz işimi bitirip sizinle ilgileneceğim.” dediğini, bunun üzerine sanığın agresif hallerle ve bağırarak “Ben her gün buraya mı geleceğim, bizimde işimiz var, sizi gidip kaymakama mı şikayet etmek gerekiyor?” dediğini, sanığı sakinleştirmeye çalışsalar da agresif tutumlarına devam ettiğini, bu sırada yazı işleri müdürünün ortaya girerek sanığa “Bir şikayetin varsa bana söyle, buranın yetkilisi benim.” dediğini, kendisinin de açıklamalar yapmaya çalıştığını, belgede sanığa uzman raporunun tebligat ile gönderildiğini lakin adresinde bulunamadığı için eline ulaşmadığını, bu konuda üzerlerine düşeni yaptıklarını, buna karşın neden bu türlü agresif davrandığını söylediğini, akabinde sanığın herkesin içinde katılana hitaben “KARAKTERSİZ HERİFSİN.” dediğini, Beyan etmişlerdir.
Sanık … (……) ….. kademelerde; tarafı olduğu bir davanın eksper raporunu almak için dört gün üst üste Asliye Hukuk Duruşması kalemine gittiğini, mübaşirin dışarıda olduğunu ve geleceğini söyleyen kalem işçisinin bu süreç içerisinde eksper raporunu kendisine vermediğini, dördüncü günün sonunda tekrar kaleme gittiğinde katılanın kendisine hitaben “Çık dışarı bekle.” dediğini, kendisinin dört gündür geldiğini söyleyerek durumu anlattığını, katılanla tartıştıklarını, katılanın konuşmalarından ve davranışlarından rahatsız olduğunu, kendisine “Sizi Kaymakam’a şikayet edeceğim.” dediğini, bunun üzerine şahit yazı işleri müdürünün kendisini ezerek “Bir şikayetin varsa bana ilet, ben buranın müdürü ve amiriyim.” dediğini, kalemde bulunan hakime hanımın vakaya müdahil olarak işini hallettiğini, akabinde da kalemden ayrıldığını, rastgele bir formda hakaret etmediğini, Savunmuştur.
Doğal haklardan kabul edilen tabir hürriyeti, çoğulcu demokrasilerde, vazgeçilemez ve devredilemez bir niteliğe sahiptir. Öğretide değişik tariflere rastlanmakla birlikte, genel bir kabulle ifade/düşünce hürriyeti, insanın özgürce fikirler edinebilme, edindiği fikir ve kanaatlerinden ötürü kınanmama, bunları legal usullerle dışa vurabilme imkan ve özgürlüğüdür. Demokrasinin “olmazsa olmaz şartı” olan tabir hürriyeti, birçok hak ve özgürlüğün temeli, şahsî ve toplumsal gelişmenin de kaynağıdır. İşte bu özelliğinden ötürü söz hürriyeti, temel hak ve hürriyetler kapsamında kıymetlendirilerek, birçok memleketler arası dokümana bahis olmuş, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda da detaylı düzenlemelere tabi tutulmuştur.
Bu bağlamda; İnsan Hakları Kozmik Bildirgesi’nin 19. hususunda; “Her ferdin fikir ve fikirlerini açıklamak hürriyetine hakkı vardır. Bu hak fikirlerinden dolayı rahatsız edilmemek, memleket sonları mevzubahis olmaksızın malümat ve fikirleri her vasıta ile aramak, elde etmek yahut yaymak hakkını gerektirir.”, İnsan Hakları Avrupa Kontratının 10. hususunun birinci fıkrasında; “Herkes görüşlerini açıklama ve anlatım özgürlüğüne sahiptir. Bu hak, kanaat özgürlüğü ile kamu otoritelerinin müdahalesi ve ülke sonları kelam konusu olmaksızın haber yahut fikir alma ve verme özgürlüğünü de içerir. Bu husus, devletlerin radyo, televizyon ve sinema işletmelerini bir müsaade rejimine bağlı tutmalarına pürüz değildir.” kararlarına yer verilmiştir Anayasamıza bakıldığında; 25. unsurunda “Düşünce ve kanaat hürriyeti” başlığı altında; “Herkes, fikir ve kanaat hürriyetine sahiptir. Her ne emelle olursa olsun kimse fikir ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz. Fikir ve kanaatleri sebebiyle kınanamaz ve suçlanamaz.” 26. unsurunda, AİHS’nin 10. unsurunun birinci fıkrasındaki düzenlemeye benzeri formda; “Herkes, niyet ve kanaatlerini kelam, yazı, fotoğraf yahut öteki yollarla tek başına yahut toplu olarak açıklama ve yayma hakkına sahiptir. Bu hürriyet resmi makamların müdahalesi olmaksızın haber yahut fikir almak ya da vermek özgürlüğünü de kapsar. Bu fıkra kararı, radyo, televizyon, sinema yahut gibisi yollarla yapılan yayımların müsaade sistemine bağlanmasına mahzur değildir.” kararları yer almıştır. Avrupa İnsan Hakları Duruşması hususa ait olarak; “İfade özgürlüğü, toplumun ilerlemesi ve her insanın gelişmesi için temelli şartlardan biri olan demokratik toplumun ana temellerinden birini oluşturur. Söz özgürlüğü, 10. hususun sonları içinde, yalnızca lehte olduğu kabul edilen yahut zararsız yahut ilgilenmeye değmez görülen ‘haber’ ve ‘düşünceler’ için değil, fakat ayrıyeten Devletin yahut nüfusun bir kısmının aleyhinde olan, onlara çarpıcı gelen, onları rahatsız eden haber ve fikirler için de uygulanır. Bunlar, çoğulculuğun, müsamahanın ve açık fikirliliğin gerekleridir; bunlar olmaksızın demokratik toplum olmaz. Bu demektir ki, diğer şeyler bir yana, bu alanda getirilen her ‘formalite’, ‘koşul’, ‘yasak’ ve ‘ceza’, izlenen yasal maksatla orantılı olmalıdır.” biçiminde görüş belirtmiştir (Handyside/ Birleşik Krallık, B. No: 5493/72, 07.12.1976). Görüldüğü üzere, Sözleşme’nin 10. hususunun birinci fıkrası ile Anayasa’nın 25 ve 26. unsurlarında tabir (düşünce) hürriyeti en geniş manasıyla garanti altına alınmıştır. Günümüz özgürlükçü demokrasilerinde, istisnalar dışında, geniş bir yelpazeyle kanıyı açıklama korunmakta ve söz hürriyeti kapsamında kıymetlendirilmek suretiyle özgürlüğün sağladığı haklardan en geniş biçimde yararlandırılmaktadır.
Ne var ki; iftira, küfür, onur, onur ve saygınlığı zedeleyici kelam ve beyanlar, müstehcen içerikli kelam, yazı, fotoğraf ve açıklamalar, savaş kışkırtıcılığı, hukuk nizamını cebir yoluyla değiştirmeye yönelen, nefret, ayrımcılık, düşmanlık ve şiddet yaratmaya yönelik bulunan tabirler ise fikir özgürlüğü bağlamında tüzel muhafaza görmemekte, cürüm sayılmak suretiyle cezai yaptırımlara bağlanmaktadır.
Bu bağlamda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Hakaret” başlıklı 125. unsuru;
“(1) Bir kimseye onur, onur ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil yahut olgu isnat eden yahut sövmek suretiyle bir kimsenin onur, gurur ve saygınlığına saldıran kişi, üç aydan iki yıla kadar mahpus yahut isimli para cezası ile cezalandırılır. Mağdurun gıyabında hakaretin cezalandırılabilmesi için fiilin en az üç şahısla ihtilat ederek işlenmesi gerekir.
(2) Fiilin, mağduru muhatap alan sesli, yazılı yahut manzaralı bir mesajla işlenmesi halinde, üstteki fıkrada belirtilen cezaya hükmolunur.
(3) Hakaret cürmünün;
a) Kamu görevlisine karşı misyonundan ötürü,
b) Dini, siyasi, toplumsal, felsefi inanç, fikir ve kanaatlerini açıklamasından, değiştirmesinden, yaymaya çalışmasından, mensup olduğu dinin buyruk ve yasaklarına uygun davranmasından ötürü, c) Kişinin mensup bulunduğu dine nazaran kutsal sayılan bedellerden bahisle, İşlenmesi halinde, cezanın alt sonu bir yıldan az olamaz.
(4) Hakaretin alenen işlenmesi halinde ceza altıda biri oranında artırılır.
(5) Heyet halinde çalışan kamu görevlilerine vazifelerinden ötürü hakaret edilmesi halinde cürüm, şurası oluşturan üyelere karşı işlenmiş sayılır. Lakin, bu durumda zincirleme suça ait husus kararları uygulanır.” biçiminde düzenlenmiştir.
Bu düzenleme ile 765 sayılı TCK’dan farklı olarak hakaret ve sövme ayrımı kaldırılmış, onur, gurur ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil yahut olgu isnat etmek yahut sövmek hakaret kabahatini oluşturan seçimlik hareketler olarak belirlenmiştir (Mahmut Koca- İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Özel Kararlar, Adalet Yayınevi, Ankara, 2013, s. 430). Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuksal bedel, bireylerin onur, erdem ve saygınlığı olup bu hatanın oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı birtakım durumlarda göreceli olup vakte, yere ve duruma nazaran değişebilmektedir. Tenkit ise rastgele bir kişiyi, yapıtı, hadisesi yahut mevzuyu enine, uzunluğuna, derinlemesine her istikametiyle incelemek, belirli kriterlere nazaran ölçmek, pahalandırmak, gerçek ve yanlış yanlarını sergilemek gayesiyle ortaya konulan görüş ve kanılardır. Genelde beğenmemek, kusur bulmak olarak kabul görmekte ise de tenkidin bir emelinin da mevzuyu anlaşılır kılmak, sonuç çıkarmak ve toplumu yönlendirmek olduğunda kuşku yoktur. Her türlü ağır tenkit yahut rahatsız edici kelamların hakaret kabahati bağlamında değerlendirilmemesi, kelamların açıkça, onur, erdem ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil yahut olgu isnadını yahut sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir.
Kamu vazifelilerinin, vazifelerini yerine getirirken işlevlerini etkilemeyi ve saygınlıklarına ziyan vermeyi amaçlayan aşağılayıcı akınlara karşı korunmaları zarurî olmakla birlikte, demokratik bir hukuk devletinde, kamu vazifesini üstlenenleri denetlemek, faaliyetlerini pahalandırmak ve eleştirmek de kaynağını Anayasadan alan kanıyı açıklama özgürlüğünün sonucudur. Tenkidin sert bir üslupla yapılması, kaba olması ve nezaket sonlarını aşması, eleştirenin eğitim ve kültür seviyesine bağlı bir olgu ise de tenkit yapılırken görüş açıklama niteliğinde bulunmayan, küçültücü, aşağılayıcı tabirler kullanılmamalı, kanıyı açıklama sonları içinde kalınmalıdır. AİHM’e nazaran, öncelikle sözlerin bir olgu isnadı mı yoksa kıymet yargısı mı olduğu belirlenmelidir. Çünkü olgu isnadı kanıtlanabilir bir konu iken, bir kıymet yargısının kanıtlanmasının istenmesi dahi söz özgürlüğüne müdahale sayılabilecektir. Yargılamaya mevzu olan tabirler şayet bir paha yargısı içermekte ve somut bir olgu isnadından bahsedilemeyecekse, kıymet yargılarını destekleyecek “yeterli bir altyapı”nın mevcut olup olmadığı AİHM tarafından göz önünde bulundurulmaktadır. Çünkü bedel yargılarının dahi aşikâr seviyede olgusal temel içermesi gerektiği kabul edilmektedir. Öte yandan, hiçbir dataya dayanmayan ve hiçbir altyapısı bulunmayan bir kıymet yargısı AİHM tarafından da tabir özgürlüğü hudutları içerisinde kabul görmemektedir. Olgu isnadı içeren tabirler konusunda ise, en azından birinci bakışta sağlam görünen kanıt sunulması gerektiği kabul edilmektedir. Elbette ki, bu kanıtlar sunulamadığı takdirde, AİHM, argümanların gerçekliğinin kanıtlanmasını beklemektedir.
Öte yandan Türk Lisan Kurumu Sözlüğüne nazaran “karakter” sözcüğünün; “Ayırt edici nitelik, bir bireyin kendine mahsus yapısı, onu diğerlerinden ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik, öz yapı, ıra, seciye.” üzere manalarının yanı sıra “Bireyin kendi kendine hâkim olmasını, kendi kendisiyle ahenk içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde dengeli, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü.” biçiminde manaları bulunmaktadır.
Bu açıklamalar ışığında uyuşmazlık konusu değerlendirildiğinde; ………………….. Asliye Hukuk Duruşmasının bir evrakında taraf olan sanığın, evrakta bulunan eksper raporundan örnek aldırmak için hadise tarihinden bir gün evvel diğer bir şahsı Asliye Hukuk Duruşması kalemine gönderdiği, fakat bu kişinin, sanığın vekili ya da temsilcisi olmadığından bahisle kendisine ilgili evrakın verilmediği, vaka günü sabah saatlerinde ise sanığın şahsen anılan Duruşma’nın kalemine gelerek belgeden uzman raporu örneği istediği, lakin Duruşma mübaşirinin müsaadeli ve öbür duruşma mübaşirinin de duruşmada misyonlu olması nedeniyle kendisinden öğlenden sonra gelmesinin istendiği, bunun üzerine saat 16.00 sıralarında yine kaleme gelen sanığın zabıt katibi olarak çalışmakta olan katılandan belgesini çıkartmasını istediği, katılanın ise o sırada “Haberci” isimli bilgisayar programı vasıtasıyla UYAP sorumlusu olan bir görevliyle yazışması nedeniyle sanıktan beklemesini istediği, sanığın ise bekleyemeyeceğini söylediği ve sanık ile katılan ortasında tartışma çıktığı, sanığın katılanı kaymakamlığa şikayet edeceğini belirtmesi üzerine yazı işleri müdürü olan şahit İzzet’in ortaya girerek sorun nedeniyle sanıktan kendisiyle muhatap olmasını istediği, akabinde sanığın Duruşma kaleminden çıkmak üzere kapıya hakikat yöneldiği ve dışarıya çıkarken katılanı kastederek “İŞİNİ YAPMIYOR KARAKTERSİZ HERİF” dediğinin anlaşıldığı hadisede; Sanığın tarafı olduğu bir dava evrakından yalnızca bir evrak fotokopisi alabilmek için tıpkı gün öğlenden evvel ve sonra olmak üzere iki sefer ilgili duruşmanın kalemine geldiği, lakin evvel mübaşir olmadığından bahisle öğlenden sonra gelmesinin istendiği, öğlenden sonra geldiğinde ise katılan zabıt katibinin diğer bir iş nedeniyle tekrar beklemesini istediği, sanığın, yapılmayan işten ve hadisenin gelişiminden kaynaklanan bu davranışlardan duyduğu rahatsızlık sonucu kullandığı ve muhataba yönelik kıymet yargısından ibaret olan kelamlarının bir bütün halinde katılanın onur, erdem ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, kaba kelam kapsamında kaldığından hakaret cürmünün ögeleriyle oluşmadığı kabul edilmelidir.
Bu prestijle, Lokal Duruşmanın direnme kararına mevzu kararının, sanığın kamu görevlisine karşı vazifesinden ötürü hakaret cürmünden beraati yerine mahkümiyetine karar verilmesi isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- ………………. Asliye Ceza Duruşmasının 07.02.2018 tarihli ve 666-78 sayılı direnme kararına husus kararının, sanığın kamu görevlisine karşı misyonundan ötürü hakaret kabahatinden beraati yerine mahkümiyetine karar verilmesi isabetsizliğinden, BOZULMASINA,
2- Belgenin, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 27.02.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.
Memurlar