1) Tüketici mağduriyetleriyle gündemde olan İstanbul Bilişim yaklaşık 40 paravan şirket kurdu. 2) Bu şirketler aylık 2 bin TL ödenen, ekonomik durumu iyi olmayan bireyler üzerine kuruldu. 3) İstanbul Bilişim’in sattığı eserler için faturalar, bu paravan şirketler üzerinden kesildi.
Hürriyet’te yer alan habere nazaran; Ödemesi yapıldığı halde 50 bine yakın TV, bilgisayar, cep telefonu üzere elektronik aygıtları teslim etmeyen İstanbul Bilişim’in eski sahipleri hakkında açılan dava belgelerinde çarpıcı bilgiler yer alıyor. 2010 yılında ‘TRT bandrol yolsuzluğu’ ile gündeme gelen ve sahipleri hakkında dava açılan şirket üzerinden, son yılların en büyük ‘paravan firma’ tertiplerinden birinin kurulduğu tez edildi. Dava belgelerindeki bilgilere nazaran bu iş için kurulan firma sayısı 40’ı aşıyor. Bu firmalar ise ekonomik durumu berbat olan bireyler üzerinden kuruluyor. Birden fazla işsiz bu bireylere, şirketin kurulması karşılığında aylık 1000-2000 TL ortasında ödeme yapıldı. Lakin kağıt üzerinde şirket sahibi gözüken bu şahıslar mahpus ve milyonluk vergi cezaları ile karşı karşıya kaldı.
Şirketler neden kuruldu?
Pekala bu kadar paravan şirket neden kuruldu? Olağan koşullar altında işini kuralına nazaran yani kanunlara uygun olarak yapan şirketler, bir eser sattıklarından bunun faturasını kesiyor. Böylelikle oluşan vergi de devlete ve öteki ödenmesi gereken kurumlara iletiliyor. Fakat İstanbul Bilişim’in sahipleri bu vergilerden kurtulmak için bu paravan şirketleri kuruyor. Bir tüketici, İstanbul Bilişim üzerinden bir eser satın aldığında, sonucunda bir fatura kesiliyor. İşte burada paravan şirketler devreye giriyor.
1 milyarlık vergi kaybı
Tüketici her ne kadar eseri İstanbul Bilişim üzerinden almış gözükse de kesilen fatura, kurulan paravan şirket üzerinden düzenleniyor. Şirket paravan olduğu için İstanbul Bilişim’in gerçek sahipleri de eserin satışından kaynaklı vergilerden kurtulmuş oluyor. İşin sonucundan oluşan kurumlar vergisi ve TRT’ye ödenmesi gereken bandrol fiyatı ödenmeden buharlaşıyor. Yapılan hesaplamalara nazaran, vergi kaybı 1 milyar lira düzeyinde olurken, TRT’ye ödenmesi gereken bandrol fiyatının ise 500 milyon Euro’ya yakın olduğu hesaplanıyor.
Kurucusu yağmadan ceza aldı
İstanbul Bilişim’in kurucusu Özgür Güleç (47) ile eski sahibi Kenan Bilgi’nin (39) de ortalarında olduğu 5 kişinin ‘nitelikli yağma’ ve ‘kişiyi hürriyetinden alıkoyma” cürmünden yargılandığı belirlendi. İstanbul 14. Ağır Ceza Duruşması’nda görülen dava, birçok paravan firmanın kurulmasına önayak olan Güngör Başlı’nın darp edilip zorla çek imzalatılması nedeni ile açıldı. Sanıklar Abdullah Üngür (56), kardeşi Osman Üngür (50), Celal Altun’un (54), silah kullanarak kişiyi hürriyetinden alıkoyma kabahatinden aldıkları 5 yıl mahpus cezası katılaştı. Üngür kardeşler ile Altun’un nitelikli yağma cürmünden aldıkları 10’ar yıl mahpus cezası ise Yargıtay’da. Güleç’e verilen toplam 18 yıllık mahpus cezası ise istinaf duruşmasına taşındı. Duruşmanın Kenan Bilgi’ye verdiği beraat kararına ise savcılık itiraz etti. Bilgi, bir mühlet de FETÖ’ye yardımdan tutuklu kaldı. Özgür Güleç, Kenan Bilgi ve Abdullah Üngür hakkında çok sayıda ‘sahte fatura’ davası da bulunuyor.
Aylık 2 bin TL için bu işe girmişler
Dava evraklarına giren paravan şirket şemasının gerisinde ise çarpıcı kıssalar yatıyor. Hürriyet, isimlerine 10 yıl evvel şirket kurulan bireylerin bir kısmı ile görüştü. Kimi çocuk esirgeme kurumundan çıkmış, kimi hurdacılık yapıyor. Kimileri ise su bayisinde günlük 100 lira yevmiye ile çalışıyor. İşte paravan şirketlerin sahibi gözükenlerin anlattıkları
Güngör Başlı: (48): “Benim üzerime de 4 firma kuruldu. Uydurma faturadan 4 yıl 1 ay 15 gün mahpus cezası aldım. 2 yıl mahpus yattım. Birebir formda ağabeyim Şenel de hala bu hadise nedeni ile tutuklu. En az süren 10 davam var. Vergi borcum 4-5 milyon düzeyinde. Bizler o devir, cebimize ayda 1000-2000 lira girdiği için bu işe bulaştık maalesef. Bu şebeke kamuya milyarlarca lira ziyan verdi. Duruşmaların daha derine inmesi lazım. Böylelikle şebeke ortaya çıkar”
Rıfat Polat (47): “Hurdacılık yapıyorum. Günlük karım 100-150 lira ortası. Kardeşimin konutunda kalıyorum. Adıma bir şirket kuruldu. 8 milyon civarında borcum görünüyor. Geçersiz fatura düzenlemekten 9.5 yıl mahpus cezası aldım. 32 ay cezaevinde kaldım. Bu işe bulaşmadan evvel bize, her şeyin yasal olduğu söylendi.”
Abdullah Özüberk (37): “Benim üzerime de bir şirket kaydedildi. Vergi borcu 500-600 bin lirayı bulmuştur. Konuta her gün haciz yazıları geliyor. Gelen tüm evrakları yırtıp atıyorum ki, ailem görmesin. Artık sigortalı bir işte dahi çalışamıyoruz. Zira, sigortalı işe girdiğimizde maaşın bir kısmı kesiliyor. Ben de cezaevine girmekten korkuyorum.”
Akın Bölük (46): “Su bayisinde günlük yevmiye ile çalışıyorum. Bahşişlerle birlikte 120 lira kazanıyorum. Sigortam yok. Gecekonduda kalan bir arkadaşımla ortak kalıyorum. Bir orta sigortalı işe girdim maaşımın tamamı kesildi. TRT bana 5-6 milyon liralık bandrol cezası kesti. Bu işler patlamadan evvel şirketin 1-2 milyon lirasını bankadan, 50-100 lira karşılığı çektiğimiz çok oldu.”
Şahin Akdağ (31): “Çocuk Esirgeme Kurumu’nda yetiştim iki kardeşimle. Kurum’dan çıktıktan çabucak sonra bu adamlar beni de buldu ve yıllık cirosu 100 milyonu geçen bir şirket kurdu. Meğer o gün de artık de önüme çek koysanız, fatura koysanız nedir anlamam. Üzerimde 1.5 milyon lira vergi borcu var. Memur olacaktım, bu davalar nedeni ile memur da olamadım.”
Emrah Akdağ (39): “Bu bireylerle birinci olarak ben tanıştım ve öbür iki kardeşimi de bulaştırdım maalesef. O devir cebimize 3-5 kuruş para koydular. Düzmece faturadan 10 yıl mahpus cezası aldım. Üzerimdeki vergi borcu 15-20 milyon lira. 4 aydır kirayı ödeyemedim mesken sahibi çıkmamızı istiyor. İki çocuğum var. Bu vakalardan dolayı çocuklarımı üzerime kaydedemedim. Resmen yaşayan ölüler gibiyiz bizler.”
Pakize Sezer (39): “Temizliğe gittiğim meskende kimliğim alındı ve adıma şirket kurulmuş. Okuma yazmam bile yok. İstanbul Bilişim nedir, şirket nedir bilmiyorum. 3-4 aydır ne kirayı ne faturaları ödeyebiliyorum. En son bir yerde aşçılık yaparak çocuklarımı geçindiriyordum, o iş de kapandı. Üzerime 400 bin lira vergi borcu var. Bu parayı ödemem mümkün değil. Hayatım mahvolmuş durumda.”
Memurlar
