100’ü aşkın yaşına karşın yeni tip koronavirüs (COVID-19) salgını devrinde ördüğü 115 çift yün çorabı Mehmetçiğe armağan etmek isteyen Zeliha ninenin oğlu Cafer Barlas, durumu Ulusal Savunma Bakanlığına iletti.
Ulusal Savunma Bakanlığının buyruğuyla Kara Kuvvetleri Komutanlığı tarafından görevlendirilen 1. Ordu Komutanlığından Albay Erkan Yasan başkanlığındaki heyet, Zeliha nineyi meskeninde ziyaret etti. Gösterdiği davranış nedeniyle Barlas’a teşekkür eden Yasan, Zeliha nineye “Ordu Millet El Ele” yazılı Türk bayrağı ikram etti.
Bayrağı öpüp alnına koyan Zeliha nine ise ördüğü 115 çift yün çorabı Mehmetçiğe vermek üzere Yasan’a teslim etti.
Zeliha Nine’den Mehmetçiğe: Renkleri farklı motifleri tutmasa da dua ile ördüm Zeliha nineye kumandanlarının selamını da ileten Yasan, “Bayrağımızın sonsuza dek dalgalanması için en kıymetli varlıklarını vatan uğruna şehit veren Türk anneleri ve kahraman bayanlarımızın gösterdiği ordu millet dayanışmasının hoş bir örneği olan bu ikramlarınız için size çok teşekkür ediyoruz. Vatani misyonunu yapan Mehmetçiklerimize ileteceğimiz manevi bedeli çok yüksek olan bu armağanlarınızı Türk Silahlı Kuvvetleri ismine ellerinizden teslim alıyorum. Şükranlarımızı ve hürmetlerimizi iletiyoruz” açıklamasında bulundu.
“Allah ayağınıza taş değdirmesin”
Kumandanlara “Hoş geldiniz. Allah uzun ömürler versin sizlere” diyen Zeliha nine, “Allah razı olsun. Güle güle giysinler. Allah ayağınıza taş değdirmesin” dedi.
Zeliha nine, çorapları teslim alan Yasan ve beraberindeki heyeti konutunun kapısına kadar çıkarak uğurladı.
“Annem çorapların ortasına hislerini yansıtan bir mektup da bıraktı”
Bir periyot Muş’ta yaşamış annesinin genç yaşlardan itibaren üretken bir insan olduğunu anlatan oğlu Cafer Barlas, tarlada, bağda, bahçede çok çalıştığını, bunun yanında da daima çoraplar örerek ailesine takviye olduğunu söyledi.
Yaşının ilerlemiş olmasına karşın çorap örmeye devam ettiğini aktaran Barlas, şöyle konuştu:
“Annem de Kafkasya muhaciri olarak Muş’a yerleştikten sonra babam 4 yıl Kars Sarıkamış’ta askerlik yaptı. Onun ve o periyotta askerin çektiği külfetleri biliyor. Daima çorap örüyor. Bu salgın devrinde ziyaretçilerinin azalmasından ötürü yaptığı çoraplar birikti. Bir gün bana ‘Oğlum bu çorapları askerlere göndersek olur mu? Gönderebilir miyiz?’ dedi. Ben de çorapları gönderemeyeceğimizi bildiğim için bakanlığı ilettim. Bunu yaptığımız için annem çocuklar üzere sevindi. Annem çorapların ortasına kendisinin hislerini yansıtan bir mektup da bıraktı. Bir yıl içinde 115 çorap yaptı. Heyecanla bir haftadır bugünü bekliyordu. Annem kimlikte 117 yaşında. Üç gündür devamlı ne vakit geleceklerini, ne konuşacağını sorup durdu, heyecanla bekliyordu.”
Memurlar
