Kırklareli Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Uzmanı Dr. İbrahim Halil Üney, yeni tip koronavirüs (Kovid-19) ile çaba sürecinde yaşadıklarını Anadolu Ajansı grubuna anlattı.
Kırklareli’nde Kovid-19 ile gayrette ön saflarda yer alan sıhhat işçisinden biri olan Dr. Üney, mart ayında başladıkları koronavirüs ile gayretlerinde hastalığa yakalananları tedavi edebilmek için büyük efor gösterdiklerini söyledi.
Birçok koronavirüs hastasının tedavinin akabinde taburcu edildiğini, kimilerinin ise ağır bakımda tedaviye yanıt vermeyerek hayatını kaybettiğini anlatan Üney, bu durumun kendilerini çok üzdüğünü lisana getirdi.
Üney, koronavirüsün hafife alınacak bir hastalık olmadığını belirterek, vatandaşların rehavete kapılması sonucu ülke genelinde olayların arttığına dikkati çekti.
Hasta sayısının artmasından tasa duyduklarını tabir eden Üney, “Vatandaşlarımızın katiyen önlemleri elden bırakmaması gerektiğini düşünüyoruz zira ufak bir yanlış, ufak bir kusur beraberinde çok önemli sonuçlar doğurabiliyor. Bu hastalık yalnızca solum yollarını, akciğerlerini tutmuyor. Bedenen hastalarımızda tesirlerini gördüğümüz üzere ruhen de etkilendiklerini görüyoruz.” dedi.
Hastaların sordukları birtakım sorular karşısında çaresiz kaldıklarını anlatan Üney, şöyle devam etti:
“Hastalarımız ağır bakıma yatma sürecinde akıllarında daima birebir soru var ‘Hocam ben yaşayacak mıyım?’, ‘Hocam ölecek miyim?’, ‘İyi olacak mıyım, ağır bakımdan çıkabilecek miyim?’ diye nitekim bizim de çaresiz kaldığımız soruları soruyorlar. Ya da geride kalan çocuklarına kimin bakacağını soruyorlar. Sahiden içimizi acıtan, karşılığını veremediğimiz soruları soruyorlar. Bu bizim en çok zorlandığımız bahislerin başında geliyor.”
– “Babasının vefatından kendisini sorumlu tuttu”
Genç bir kişi ile anne ve babasını Kovid-19 teşhisiyle hastaneye yatırdıklarını, 10 gün sonra babanın hayatını kaybettiğini belirten Üney, “Tabi bu haberi genç kardeşimize veremedik, onun da durumu çok iyi değil. Güzelleştikten sonra bu haberi üzülerek verdik. İki ay sonra hastamızı denetime aldığımızda poliklinikte hastamız ağlayarak ‘Hocam sanki babamı öldüren virüsü meskene ben mi getirdim, benim yüzümden mi babamı kaybettik?’ dedi. Babasının vefatından kendisini sorumlu tuttu. Hastamız ömür uzunluğu aklında bu soruyla yaşayacak.” tabirlerini kullandı.
Üney, düğünlerde ve toplumsal etkinliklerdeki imajlardan, hadisenin vehametinin gereğince anlaşılmadığını düşündüklerini lisana getirdi.
“Bir hafta evvel koluna maskeyi takanların artık teneffüs aygıtına bağlandığını görünce üzülüyoruz. ‘Keşke o kalabalığa girmeseydim’ diyen hastalarımızın sesini herkesin duymasını istiyoruz.” diyen Üney, hergün gözetici ekipmanlarını giyerek hastaları ziyaret ettiklerini, iyileşenleri meskenlerine gönderdiklerinde keyifli olduklarını söyledi.
Üney, “Tabi bu ortada genel durumu kötüleşerek ağır bakıma kaldırdığımız, teneffüs aygıtına bağladığımız hastalarımız oluyor. Bunlar nitekim bizi üzüyor. Bir gün evvel konuştuğumuz, güldüğümüz, karşılıklı sohbet ettiğimiz hastaların bir gün sonra ağır bakımda teneffüs aygıtında uyuyor haliyle görünce üzülüyoruz.” diye konuştu.
Sıhhat çalışanları olarak işlerinin gereğini yerine getirdiklerini, övgü ve tebrik beklemediklerini vurgulayan Dr. Üney, kelamlarını şöyle tamamladı:
“İnsanların sakin olmalarını, hakaret etmemelerini, şiddet göstermemesini istiyoruz. Hala pandemi periyodunda bile sıhhat çalışanları şiddete uğruyor. Hakaretler, tehditler savruluyor. Bizim istediğimiz insanlardan yalnızca biraz daha sakin olmaları.”
Memurlar
