YÖNETMELİK
Etraf ve Şehircilik Bakanlığından:
KIYI KANUNUNUN UYGULANMASINA DAİR YÖNETMELİKTE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
UNSUR 1 – 3/8/1990 tarihli ve 20594 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 4 üncü unsurunda yer alan “Kıyı Kenar Çizgisi” tarifinin son paragrafı, “Kısmi Yapılaşma” tarifinin (c) ve (d) bentleri ile “Liman”, “Balıkçı Barınağı”, “Sosyal ve Teknik Altyapı” tarifleri aşağıdaki biçimde değiştirilmiş; “Tekne İmal ve Bakım Yeri” tarifinde yer alan “Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca” ibaresi “Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığınca” olarak değiştirilmiş; tıpkı hususa “Barınak”, “Tonoz Sistemleri”, “Rekreatif Gayeli İskele” tarifleri eklenmiştir.
“Tabii ve sun’i göller ile akarsuların, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünce yahut öbür kurumlarca taşkın seddi yahut taşkın seddi niteliğinde taşkın müdafaa yapısı yapılmış ya da şimdi yapılmamış olmakla birlikte sonları haritalar üzerinde gösterilerek Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünce uygun görülen taşkın seddinin bu kısımlarında kıyı kenar çizgisi taşkın seddinin yahut taşkın seddi niteliğindeki taşkın müdafaa yapısının kara tarafındaki toprakla kesiştiği sondan tespit edilir.”
“c) 2634 sayılı Turizm Teşvik Kanununa tabi alanlarda; bu Kanun kapsamında 11 Temmuz 1992 tarihinden evvel onaylanmış turizm emelli uygulama imar planlarının, kıyı kenar çizgisinden itibaren kara istikametinde 100 metrelik bandı içerisinde kalan kesitindeki imar adalarının yüzde ellisinden fazlasında, (a) bendindeki tanıma uygun yapılaşma olması durumudur. Aksi halde (a) bendi kararları geçerlidir.
d) 2634 sayılı Turizm Teşvik Kanununa tabi alanlarda; turizm dışı kullanımlara yönelik olarak hazırlanmış ve 11 Temmuz 1992 tarihinden evvel onaylanmış uygulama imar planlarının ilgi ve kapsamına nazaran (a) yahut (b) bentlerindeki tariflere uygun yapılaşmış olması durumudur.”
“Liman: Gemilerin işçi, yolcu indirip-bindirme, yükleme-boşaltma, bağlama, barınma ve beklemelerine elverişli kâfi su derinliğine sahip, teknik ve toplumsal altyapı tesisleri, idare, dayanak, bakım-onarım ve depolama üniteleri bulunan doğal yahut yapay olarak rüzgar ve deniz etkilerinden korunmuş kıyı yapılarıdır.”
“Balıkçı Barınağı: Balıkçı teknelerine hizmet vermek maksadıyla dalgakıranla korunmuş, yöre balıkçılarının muhtaçlığına yetecek kadar havuz ve geri alana sahip, bağlama rıhtımları ve iskeleleri ile suyu, elektriği, ağ kurutma alanı, çekek yeri, emsali kara alanının %2’sini, yüksekliği 6,50 metreyi (2 katı) aşmayan; toplumsal ve teknik altyapı tesisleri ve takılıp sökülebilir elemanlarla inşa edilen idare ünitesi, deniz eserlerine süreksiz depolama ve satış üniteleri bulunan kıyı yapılarıdır.”
“Toplumsal ve Teknik Altyapı Tesisleri: Kıyıda yapılması mecburî olan yapı ve tesislere hizmet veren ve kıyının kamu faydasına kullanılmasını sağlayan, dalgakıran, denetim kulesi, deniz feneri, trafo, su deposu, çekek rampası, biyolojik ve kimyevi arıtma sistemi, atık kabul tesisi, elektrik, su, sıhhat ünitesi, PTT, Faks, TV teçhizatı, yağ ve çöp toplama konteynerleri, yangın şebekesi yahut itfaiye tesisi, lift sistemi, saniter üniteleri, otopark, yaya yolları, meydan, ibadet yeri, yeşil alan, çocuk bahçesi ve park ve gibisi altyapı tesisleri ile deniz araçları ve gümrüklü alanlarda deniz nakliyatında kullanılan deniz ve kara taşıtlarına hizmet vermek üzere akaryakıt ikmal imkanı veren sistem yahut ünitedir.”
“Barınak: Münhasıran kamusal hizmetlerde kullanılan gemiler, gezinti (tenezzüh) gemileri, turistik hedefli olta balıkçılığı gemileri ile uzunluğu 15m.den küçük özel teknelerin barınmaları yahut süreksiz olarak konaklamaları amacıyla kâfi su alanı ve derinliğe sahip, emsali kara alanının %5’ini, tek katlı yapılması halinde yüksekliği 4,50m.yi, asma kat yapılması halinde yüksekliği 5,50m.yi aşmayan idare ünitelerini içeren kıyı yapısıdır.”
“Tonoz Sistemleri: Korunaklı deniz alanlarında, doğal koy ve ada etrafları üzere alanlarda kıyıya fiziki kontağı olmayan yüzer iskelelerin ve/veya şamandıraların deniz tabanına atılan tonoz yahut kazık ile sabitlenmesi ile özel tekne ve yatların emniyetli bağlama ve barınma gereksiniminin karşılanması maksadıyla kurulan, tekli yahut çoklu bağlama imkanı sunabilen sistemlere sahip tesistir.”
“Rekreatif Maksatlı İskele: Kıyının kayalık karakter gösterdiği ya da kıyının kumluk yahut çakıllık olmasına karşın niteliği gereği su alanından öbür türlü faydalanılmasının mümkün olmadığı mecburî hallerde yapılan, yolcu ve yük indirme-bindirme ve yanaşma yapılmayan, denize girme, güneşlenme, amatör su sporları üzere faaliyetleri içeren ve genişliği 3m.yi geçmeyen, platform niteliği taşımayan, yol ve asılları, 2634 sayılı Kanun kapsamındaki alanlarda Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Bakanlık tarafından ortaklaşa, öbür alanlarda ise Bakanlıkça belirlenen, imar planına mevzu edilmeyen kıyı yapılarıdır.”
HUSUS 2 – Birebir Yönetmeliğin 9 uncu hususunun altıncı fıkrasının (ç) bendi aşağıdaki halde değiştirilmiş ve birebir fıkraya aşağıdaki bent eklenmiştir.
“ç) Yargı organlarınca kıyı kenar çizgisinin iptali ya da yargı organlarınca ikinci bir kıyı kenar çizgisinin tespit edilmesi durumunda, tekrarlanmış kıyı kenar çizgilerine mahal verilmemesi için; mükerrerliğe bahis olan alanda Valilik Kıyı Kenar Çizgisi Tespit Kurullarınca incelenerek yeni bir tespit yapılması,”
“e) Doğal ve yapay göl kıyı kısımlarında azamî su berbatın Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünce yahut mahkeme kararları uyarınca değiştirilmesi,”
HUSUS 3 – Birebir Yönetmeliğin üçüncü kısım başlığında yer alan “Kıyıda” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Denizde” ibaresi eklenmiş; 12 nci hususunun başlığında yer alan “Kıyıda” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Denizde” ibaresi eklenmiş, birebir hususun ikinci fıkrasında yer alan “Turizm Bakanlığı’nca” ibaresi “Kültür ve Turizm Bakanlığı’nca” olarak değiştirilmiştir.
HUSUS 4 – Tıpkı Yönetmeliğin 13 üncü unsurunun başlığında yer alan “Kıyıda” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Denizde” ibaresi eklenmiş, birebir hususun birinci fıkrasının (a), (b), (c) bentleri aşağıdaki formda değiştirilmiş ve birebir fıkraya aşağıdaki bentler ile birebir unsura birinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“a) Kıyının kamu faydasına kullanımına ve kıyıyı korumak maksadına yönelik altyapı ve tesisler: İskele, liman, barınak, yanaşma yeri, dolfen, şamandıra, rıhtım, dalgakıran, köprü, menfez, istinat duvarı, fener, çekek yeri, kayıkhane, tuzla, dalyan, tasfiye ve pompaj istasyonları.
b) Faaliyetlerinin özelliği gereği kıyıdan diğer yerde yapılmaları mümkün olmayan yapı ve tesisler: Tersane, gemi söküm yeri, tekne imal yeri, su eserlerini üretim ve yetiştirme tesisleri, denize iniş rampaları, yat limanı, kruvaziyer liman, balıkçı barınağı ve çekek yeri, Kıyı Güvenlik Komutanlığı bağlısı gemi/bot karakolları ve dayanak üniteleri.
c) Kıyılarda ayrıyeten uygulama imar planı yapılmadan; rekreatif hedefli iskele, tonoz sistemleri, ortalarında en az 150 metre uzaklık olmak kaydı ile 6 m2’yi geçmeyen büfe ve kirletici tesiri olmayan fosseptik üretimini gerektirmeyen seyyar tuvalet ile sabit olmayan duş, gölgelik ve soyunma kabini.”
“d) Güç iletim ve dağıtım çizgileri, boru sınırları, öbür iletim sınırları.
e) Yaya, yürüyüş ve bisiklet yolları, park, çocuk bahçesi, oyun alanları, açık spor alanları, meydan, tematik bahçeler üzere açık alan kullanımları ile toplam emsali alanın %5’ini ve yüksekliği cami hariç 6,50m.yi aşmayan; yeme içme yeri, büfe, çay bahçesi, stant üniteleri, millet kıraathanesi, cami, mescit, tuvalet, duş, sıhhat üniteleri (acil yardım ve benzeri) ve yönetim binalarını içeren millet bahçesi.”
“Birinci fıkranın (c) bendine husus tonoz sistemleri ve rekreatif emelli iskeleler imar planına husus edilmez. Rekreatif hedefli iskelelere ait yordam ve asıllar 2634 sayılı Kanun kapsamındaki alanlarda Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Bakanlık tarafından ortaklaşa, öteki alanlarda Bakanlıkça; tonoz sistemlerine ait yöntem ve asıllar ise Bakanlık ve Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığınca birlikte belirlenir.”
UNSUR 5 – Birebir Yönetmeliğin 14 üncü hususunun üçüncü fıkrasının (e) bendinde yer alan “Turizm Bakanlığı’nca” ibaresi “Kültür ve Turizm Bakanlığı’nca” olarak değiştirilmiştir.
HUSUS 6 – Tıpkı Yönetmeliğin 15 inci unsuru başlığı ile birlikte aşağıdaki formda değiştirilmiştir.
“Kıyıda, Denizde ve Doldurma ve Kurutma Yoluyla Kazanılan Yerlerde Yapı Ruhsatı
Husus 15 – Kıyıda, doldurma ve kurutma yoluyla kazanılan topraklar üzerinde yapılacak olan ve bu Yönetmeliğin 13 üncü unsuru ile 14 üncü hususunun üçüncü fıkrasının (e) bendinde sayılan yapı ve tesislere yapı ruhsatı verilebilmesi için Bakanlıktan gerekli müsaadenin alınması zaruridir.
Bakanlıkça bu müsaadenin verilebilmesi için yatırımcı kişi yahut kuruluşça yatırıma ait;
– Onaylı uygulama imar planının,
– Dolgu yahut kurutma alanına ilişkin uygulama projesinin ilgili yönetim tarafından onaylandığına dair yazının,
– 2634 sayılı Turizm Teşvik Kanununa tabi alanlarda yer alan yapılar için Kültür ve Turizm Bakanlığından alınacak yatırım dokümanının,
Bakanlığa verilmesi kaidedir.
Yapı ruhsatı verilmesi için Bakanlıkça kiralama, irtifak hakkı tesisi, kullanma müsaadesi yahut tahsis sürecinin yapılmış olması kuraldır. Bu dokümanlar tapu yerine geçecek evraklar olarak kabul edilir. İnşaat ruhsatı süreçleri 3194 sayılı İmar Kanununun ilgili kararlarına nazaran yürütülür.”
UNSUR 7 – Birebir Yönetmeliğin 17 nci unsurunun beşinci ve on ikinci fıkraları aşağıdaki biçimde değiştirilmiştir.
“2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununa tabi alanlardan kıyı şeridini kapsayanlarda uygulama imar planları, tıpkı Kanunun 7 nci hususu uyarınca düzenlenip onaylanarak yürürlüğe girer.”
“Kara alanı ise; dalgakıranlar da dahil olmak üzere, doldurma ve kurutma yoluyla kazanılan yerler ile kıyıda ve kıyı şeritlerinde kıyı yapılarının kullandığı toplam alanı söz eder.”
HUSUS 8 – Birebir Yönetmeliğin 20 nci unsurunda yer alan “yasal müddetler içinde” ibaresinden sonra gelmek üzere “belediye ve mücavir alan sonları içerisinde belediyesince, dışında vilayet özel idaresince” ibaresi eklenmiştir.
HUSUS 9 – Birebir Yönetmeliğin ekinde yer alan “7-Dicle Nehri” ve “8-Fırat Nehri” tarifleri aşağıdaki biçimde değiştirilmiştir.
“7- Dicle Irmağı:
a) Dicle Irmağı ana kolunun Bismil İlçesi ile Türkiye-Suriye Irak hududu ortasındaki kısmı.
b) Batman kolunun Sinan köy kavşağı ile Dicle Irmağı ana kolu kavşağı ortasındaki bölümü.
c) Botan kolunun Büyükdere (Hizan Deresi) kavşağı ile Dicle Irmağı ana kolu kavşağı ortasındaki bölümü.
8- Fırat Irmağı:
a) Ana kolun Keban Barajı ile Türkiye-Suriye hududu ortasındaki kısmı.
b) Karasu kolunun Kemah İlçesi merkezi ile Keban Barajı Gölü ortasındaki bölümü.
c) Murat kolunun Muş’un kuzeyindeki Karasu Deresi ile birleştiği nokta ile Keban Barajı Gölü ortasındaki kısmı.”
HUSUS 10 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
UNSUR 11 – Bu Yönetmelik kararlarını Etraf ve Şehircilik Bakanı yürütür.
Memurlar
