Türk Ceza Kanununun 105 inci unsurunda;
“Cinsel taciz
Unsur 105- (1) Bir kimseyi cinsel maksatlı olarak taciz eden kişi hakkında, mağdurun şikayeti üzerine, üç aydan iki yıla kadar mahpus cezasına yahut isimli para cezasına fiilin çocuğa karşı işlenmesi halinde altı aydan üç yıla kadar mahpus cezasına hükmolunur.
(2) (Değişik: 18/6/2014-6545/61 md.) Kabahatin;
a) Kamu misyonunun yahut hizmet bağlantısının ya da aile içi bağın sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle,
b) Vasi, eğitici, öğretici, bakıcı, hami aile yahut sıhhat hizmeti veren ya da muhafaza, bakım yahut nezaret yükümlülüğü bulunan şahıslar tarafından,
c) Tıpkı işyerinde çalışmanın sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle,
d) Posta yahut elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle,
e) Teşhir suretiyle,
işlenmesi halinde üstteki fıkraya nazaran verilecek ceza yarı oranında artırılır. Bu fiil nedeniyle mağdur; işi bırakmak, okuldan yahut ailesinden ayrılmak zorunda kalmış ise verilecek ceza bir yıldan az olamaz” kararı yer almaktadır.
Yargıtay, “Kamu vazifesinin yahut hizmet bağının ya da aile içi ilginin sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle” cinsel taciz hareketinin olabilmesi için makul kriterler aranacağını belirtmiştir.
Hadisede, öğretim görevlisinin bu unsurda belirtilen “kolaylıktan faydalandığının” ortaya konulması için;
Süreklilik arz eder halde ders verip vermediği,
Takımlı yahut kontratlı öğretim vazifelisi yahut doktora öğrencisi olup olmadığı,
Öğrenciler üzerinde not verme, imtihan yapma yetkisinin bulunup bulunmadığı,
Ders vermişse bunun daima yahut süreksiz nitelikte olup olmadığı,
tespit edilmelidir dedi.
T.C.
Yargıtay 14. Ceza Dairesi
Temel No:2013/11103
Karar No:2015/7644
K. Tarihi:24.6.2015
Birinci derece mahkemesince verilen karar temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı hatalarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip evrak incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, duruşmanın soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen belge içeriğine nazaran yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Lakin;
İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Milletlerarası Bağlantılar kısmında 2010 yılı ocak ile 2011 yılı mart ayı ortasında öğretim vazifelisi olarak ders verdiği bildirilen sanıkla ilgili olarak İstanbul Üniversitesi rektörlüğüyle yazışma yapılıp sanığın anılan tarihler ortasında süreklilik arz eder biçimde ders verip vermediği, takımlı yahut kontratlı öğretim vazifelisi yahut doktora öğrencisi olup olmadığı, öğrenciler üzerinde not verme, imtihan yapma yetkisinin bulunup bulunmadığı, ders vermişse bunun daima yahut süreksiz nitelikte olup olmadığı konularında bilgi alındıktan sonra toplanacak kanıtlara nazaran sanık hakkında TCK’nın 105/2. hususunun uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan eksik araştırma ile yazılı halde karar kurulması,
Sanık hakkında mahpus cezasına mahkümiyetin yasal sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53/3. unsuruna nazaran, 53/1-c husus ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun şartlı salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler tarafından ise bu hak yoksunluğunun mahpus cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı formda karar verilmesi,
Kanuna karşıt, sanığın temyiz itirazları bu prestijle yerinde görüldüğünden, kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1. hususu gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. unsuru uyarınca BOZULMASINA, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Memurlar
