Yaşadıkları yerde internet altyapısı olmadığı için pandemi nedeniyle okullara orta verilmesinden bu yana eğitimleri aksayan üç kardeş, yetkililerden yardım bekliyor.
Koronavirüs nedeniyle birinci ve ortaokulların yüz yüze eğitime orta vermesinin üzerinden dokuz aydan fazla bir vakit geçti. Bu süreçte öğrenciler okullarından, arkadaşlarından ve öğretmenlerinden uzak kaldı. Meskenlerinde çevrimiçi dersler için gereken imkanlara sahip olanlar derslere katılabilirken maddi durumu buna elverişli olmayanların eğitim hayatı sekteye uğradı. Eskişehir’de yaşayan Demir ailesi, bulundukları yerde internet altyapısı olmaması ve çocukların derse girebileceği teknolojik aletlerin bulunmaması nedeniyle dokuz aydır ders göremiyor. Alpu ilçesinde bulunan aile, Bozan Mahallesi’nin merkezine beş kilometre uzaklıkta yaşıyor. Çobanlık yapan baba Halil Demir, “Çocuklarım derslerinden yoksun kalıyor, tek isteğim onların okuması” diyerek yetkililerden yardım istiyor.
“Arkadaşlarımdan geri kalıyorum”
Demir ailesinin biri hariç 3 çocuğu da okul çağında. Alpu Bozan Veli Topçu Ortaokulu ve Bozan Beyefendi İlkokulu’nda birinci, üçüncü ve sekizinci sınıf öğrencileri olan Demir ailesinin fertleri, yüz yüze eğitime orta verildiği günden beri mağduriyet yaşıyor. Ailenin en büyük çocuğu olan 14 yaşındaki İsmail Demir, olağan hayatı özlediğini belirterek şunları söylüyor:
“İnternet olmadığı için canlı derse giremiyoruz, tablet yahut bilgisayar da yok. O yüzden okullar kapandığından beri canlı derse katılamıyoruz. Yetkililerden yardım istiyorum. Pandemiden evvel de sıkıntı kaideler altında okula gidiyorduk ancak bir formda yönetim ediyorduk. Şimdiyse arkadaşlarımdan geri kalıyorum. Onlar canlı derse katılırken ben katılamıyorum. Devlet görevlilerinden bizimle ilgilenmelerini bekliyoruz.”
“Öğretmenimle hiç görüşemedim”
Üçüncü sınıfa giden 8 yaşındaki Arafat Demir ise okuluna büyük bir hasret duyduğun aktardı. Arkadaşlarını çok özlediğini belirten Arafat Demir, “Arkadaşlarım canlı derslere giriyorlar lakin internetimiz olmadığı için ben giremiyorum. Öğretmenimle okullara orta verildiğinden beri görüşemedim, onu da özledim. En çok hayat bilgisi dersini seviyordum, onda daha başarılıydım. Artık her şey düzelsin istiyorum” halinde konuştu.
Zehra’nın eğitim hayatı 10 günden ibaret
Birinci sınıf öğrencisi olan Zehra Demir, babasının söylediğine nazaran heyecanlı bir formda okul hayatına başlasa da okulun ne demek olduğunu anlayamadan meskene kapanmak zorunda kaldı. Yedi yaşındaki Zehra, pandemiden evvel okula yalnızca on gün gitti. Daha sonra okullar kapanınca ise bir daha ders göremedi. Canlı derslere katılamadığını aktaran Zehra, “Tabletimiz yok, internetimiz yok, merkezden biraz uzağız. Babam çalıştığı için burada kalmak zorundayız. Öğretmenimi ve arkadaşlarımı çok özledim. Türkçe dersini sevmiştim. Artık bazen babam yardım ediyor derslerime, onunla okuma yazma öğrenmeye çalışıyorum” diyerek içinde bulunduğu durumu anlattı.
“Çocuklarımın eğitimlerinin aksaması beni çok üzüyor”
Ailenin babası Halil Demir, şu an bulunduğu yerde beş yıldır çobanlık yapıyor. Çevrim içi eğitime geçildiğinden beri çocuklarının sıkıntı durumda kaldığını kaydeden Demir, pek çok yere başvurduğunu lakin problemlerini çözen bir gelişme yaşanmadığını belirtti. Halil Demir, “İnternet altyapımız yok. Çocuklar okullar kapandığından beri canlı derslere hiç giremedi. Üç tane öğrenci okutmaya çalışıyorum. Birinci, üçüncü ve sekizinci sınıfa gidiyorlar. Kime müracaat yaptıysam ‘tamam’ dediler lakin icraat yok. Cumhurbaşkanlığı çizgisini aradım, Ankara Ulusal Eğitim’i iki üç sefer aradım. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nı son aradığımda bana ‘Alpu İlçe Ulusal Eğitim’de tablet bilgisayar olmadığı için hiçbir şey yapamıyoruz. Şayet gelirse o vakit verebiliriz’ dediler. Yani Ulusal Eğitim buraya şimdi tablet dağıtmamış. Fakat benim çocuklarım güç durumda, hiçbir canlı derse giremiyor. Bir tek benim telefonum var, ben de çalışıyorum. Sabah erkenden çıksam öğle üçe kadar gelemiyorum. Tablet yahut bilgisayarımız ve internet altyapımız olmadığı için çocuklar derslerinden yoksun kalıyorlar. Evlatlarımın eğitimlerinin aksaması beni çok üzüyor. Yetkililerin, çocuklarımın eğitimini sürdürebilmeleri için yardım etmesini istiyorum” kelamlarıyla yardım davetinde bulundu.
Memurlar
