İngiltere’de yaşayan Zübeyde Kocaman, 10 yıl evvel İstanbul’da Halil Y. ile birliktelik yaşadı. Bu bağdan gebe kalan Zübeyde Kocaman’ın bir kızı dünyaya geldi. Çocuğun doğumundan itibaren baba Halil Y. ile görüşmeyi sürdüren Zübeyde Kocaman, 4 yıl evvel Halil Y.’yi kızı Ş.K.’yle buluşması için İngiltere’ye davet etti. Lakin vize sorunu çıktığı için Halil Y.’nın ısrarı üzerine Zübeyde K., kızıyla birlikte Şanlıurfa’ya geldi. Kocaman çocuğunu babasıyla buluşturmak için geldiği Şanlıurfa’da hayatının şokunu yaşadı. İdialara nazaran Halil Y. ve akrabaları küçük kızı havaalanından kaçırırken, Kocaman’ı da tehdit etti. Çocuğun kimlik ve pasaportları da anne Zübeyde Kocaman’dan zorla alındı. Çaresiz kalan genç bayan İngiltere’ye geri döndü lakin, velayeti üzerinde olan küçük kızı için hukuk çabası başlattı. İngiltere ve Türkiye’de farklı ayrı davalar açıldı. Her iki ülkede de mahkemeler çocuğun velayetini anne Kocaman’a verdi. Mahkeme kararını uygulamak için geçtiğimiz Ekim ayında küçük kızın alıkonulduğu Şanlıurfa’daki köye giden jandarma takımları, Halil Y.’nin akrabalarının direnciyle karşılaştı.
Zübeyde Kocaman’ın avukatı Özan Kayahan bu mevzuyla ilgili Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığına yaptığı şikayet dilekçesinde şu sözlere yer verdi.
“Jandarma olay yerine gittiğinde , müvekkilin çocuğunu almak istemeleri üzerine B.Y. jandarmanın elinden çocuğu alarak kaçırmış , resmi vazifeli olarak orada bulunan kamu görevlilerine direnç etmiş , orada bulunan bir jandarma çalışanına yumruk atarak yaralanmasına sebebiyet vermiş , olay yerinde bulunan Jandarma vazifelilerinin de sözleri ile sabit “Benim mevti almadan buradan çıkamazsınız ” stilinde telaffuzlarda bulunarak orada bulunan halkı da jandarma görevlilerine karşı kışkırtarak galeyana getirmiştir. Hakikaten çabucak ardından orada bulunan halk onun bu hareketleri sebebi ile jandarma görevlilerine saldırmış ve dirençte bulunmuşlardır. Bunun sonucunda jandarma vazifelileri çeşitli yerlerinden yaralanmışlardır. B.Y’den çocuğu İ. Y. almış , çocuğu Jandarma görevlilerinden kaçırmıştır. Daha sonra orada bulunan bir araca çocuğu bir bilinmeyene götürmüşlerdir. Şu an için çocuğun nerede olduğu , mevti sağ mı olduğu aşikâr değildir.”
DHA’ya konuşan Zübeyde Kocaman yaşadıklarını şöyle anlattı:
“İstanbul’da 2010 yılında Halil Y. ile tanıştım. Evli olmadığını söyledi lakin geçen müddette evli ve çocukları olduğunu öğrendim. Birlikte yaşamamızı söyledi lakin, ben kabul etmedim. İngiltere’ye döndüm, burada çocuğumu doğurdum. Çocuğu olduğundan haberdar ettim, arıyordu, konuşuyordu. Davetiye bile gönderdim vize alsın diye. Vize ret aldı, itiraz etmedi. ‘Çocuğu getir ne olur görmek istiyorum’ dedi.’ Bir aylığına da olsa gel, kelam geri göndereceğim sizi’ dedi. Şanlıurfa’ya geldim çocuğun pasaportunu, kimliğini aldı. Bu çocuk Urfa’dan çıkmayacak dedi. Kendileriyle yaşamamı istedi. Kabul etmedim. Şiddet uyguladı. Başıma silahı dayadı. ‘Ben ne istersem onu yapacaksın’ dedi. Sonra da küfrederek kovdu. ‘Seni de kızını da yakacağım’ diyerek konutta bulunan eşyaların bir kısmını ateşe verdi. Çocuğumu yanıma alarak havalimanına gittim. Burada beni tehdit ettiler, M, Y. isimli akrabası çocuğumu kaçırdı.”
“ÇOCUĞUN ÖLDÜ” DEDİLER
Halil Y.’nin vakit zaman kendisini arayarak kızıyla ilgili palavra bilgiler verdiğini belirten Zübeyde Kocaman, “Bir gün Halil beni aradı, çocuk çok hasta, hastanede yatıyor, çabuk gel, dedi. Türkiye’ye geldim. Avukatım Urfa’ya gitmeme müsaade vermedi. ‘Gidersen seni de bulamayız’ dedi. 2018 yılında icraya gittim. Yeniden beni tehdit ettiler. Kızı tekrar bulamadık. Çocuk kayıp, dedi. İngiltere’den avukatım Türkiye’deki yetkililere mektup gönderdi. Onlar da savcıya göndermiş. Savcı da mektubu Halil’e vermiş. Halil bana bu mektubu gönderdi. ‘Bu çocuğu unut, öldü hiçbir formda ulaşamayacaksın’ dedi. Ekim ayında kim olduğunu bilmediğim biri beni arayarak çocuğumu öldürdüklerini söyledi. Çabucak Türkiye’ye geldim. Jandarmaya giderek şikayetçi oldum. Yapılan araştırmada çocuğumla ilgili bir mevt kaydı olmadığını gördüm. Hatta okula dahi göndermediklerini öğrendim. Velayeti bende olduğu için jandarma takımı köye gitti. Lakin jandarmanın gözü önünde kızımı tekrar kaçırdılar. Burada jandarmaya küfrettiler. Ben o gün köye gitmedim. Jandarma, güvenlik gerekçesiyle gelmeme müsaade vermedi.
“ÇOCUĞUMU ÇIPLAK AYAK TARLADA ÇALIŞTIRIYORLAR”
Çocuğunun yabancı beşerler tarafından büyütüldüğünü, kim olduğunu bile bilmediği birileri tarafından kaçırıldığını söyleyen Zübeyde Kocaman, şunları anlattı: ” Şu an haber alamıyorum. Yaklaşık 4 yıldır da çocuğumu bir kez bile görmedim. İnternette fotoğraflarını gördüm. Tarlada çalıştırıyorlar çocuğumu. Eziyet ve zulüm yapıyorlar. Buna karşın rastgele bir ceza almıyorlar. Jandarmaya saldırıp küfrediyorlar yeniden ceza almıyorlar. Küçük çocuk elden ele dolaşıyor. Yetkililerden yardım bekliyorum. Çocuğumu bulsunlar bana teslim etsinler. Bütün annelere sesleniyorum. Sesime ses olsunlar. Lütfen çocuklarımıza dokunmasınlar. Yardım bekliyorum.”
“BİR VELAYET DAVASI DEĞİL ÇOCUK KAÇIRMA ALIKOYMA OLAYI”
Kocaman’ın avukatı Ozan Kayahan ise bu davanın yalnızca bir velayet evrakı olmadığını belirterek “Biz müvekkilimizle çocuk kaçırma ve alıkoyma konusunda şikayetçi olduk. Velayet kendisinde. Zübeyde Hanım şikayetçi, çocuk da mağdur. Jandarma gitti orada olaylar yaşandı. Çocuğu da alamadık. Jandarmaya hakaretler tehditler hatta tacizler yaşandı. Bununla ilgili de süreçler yapıldı. Jandarma olayıyla ilgili bir kişi tutuklandı bir kişi de kontrollü özgürlükle bırakıldı. Çocuğun nerede olduğu muhakkak değil” dedi.
“ÇOCUĞA KARŞI HEM RUHSAL HEM FİZİKÎ ŞİDDET VAR”
Uzman Klinik Psikolog Ceylan Şengül ise yaşanan olayın çocuk açısından ürkütücü ve korkutucu olduğunu belirterek, şunları söyledi:
“Çocukta öfke nöbetleri, içe kapanma, duygusal dalgalanma kelam konusu olabilir. Bu kıssada çocuk için itimat duygusu hayli zedelenmiş. Zira inanç hissinin birinci aşılandığı nokta ailedir. Babanın çocuğun bir eşya olmadığı bilmesi gerekiyor. Orada yaşanan yalnızca ruhsal bir şiddet değil. Fizikî bir şiddet de var. Küçük bir çocuk vücuduna nazaran yetişkin vücudu kıyaslanamaz. Çocuk hakim olamayacağı bir nizam içerisinde hayli travmatik bir olay yaşıyor. Bu yaşananlar çocuğun yetişkinliğini de hayli olumsuz tesirler. Yaş olarak anneye bağımlı olan çocuğun bu halde anneden koparılması çocukta olumsuz tesirlere neden olur. Bu kadar öfkeli bir babanın çocuğa vereceği bir şey yok. Bu süreç içerisinde çocuk anneye hasret duyacaktır. Çocuk için anne bir anda ortadan kayboldu. Gördüğümüz üzere babanın önemli bir öfke denetimi bozukluğu var. Çocuk bu tavırları sergileyen bir babayla yaşaması külfetler içerir.”
Memurlar
