Rus uçakları, Türkiye sonuna üç kilometre uzaklıkta yer alan Bab el-Hava bölgesine 21 Mart Pazar günü akın yapmıştı. Bombardıman sonrası Rusya’nın “terör merkezi vuruldu” açıklamasına karşın tüp dolum tesisi, ticari materyal taşıyan tırlara ilişkin garaj ve lokal insani yardım derneği depolarının maksat alındığı ortaya çıkmıştı. Taarruzda hayatını kaybedenler ortasında dokuz yaşındaki Hasan Haneş de bulunuyordu. Türkiye gazetesi, İdlib’de Hasan Haneş’in ailesinin yaşadığı meskeni buldu ve aile gözyaşları içinde saldırıyı anlattı.
YÜREĞİM BİR ÖTEKİ YANDI
Haneş ailesi İdlib’e bağlı Maaret en-Numan bölgesinden 2019 yılının son aylarında artan Esad-Rus-İran ittifakının taarruzları sebebiyle Türkiye hududuna sığındı. İdlib’e bağlı Hazzano köyünde kalan baba Ahmet Haneş o günleri “Ölmek ya da konutumuzu, ocağımızı terk etmekten gayrı seçeneğimiz kalmamıştı” diye anlatıyor. Ahmet Haneş “Hayatımda hiç tatmadığım çok büyük bir acı, yüreğim bir öbür yandı” dediği oğlunun vefatı ile ilgili ise şunları söyledi: Rejim ve ortaklarının son saldırısına kadar yedi çocuğumla birlikte cet diyarımız Maaret en-Numan’a bağlı Babila köyünde yaşıyorduk. Savaşın bizim bölgemizde ağırlaşması ile her şey değişti. Maaret en-Numan’da çabucak her nokta bombalanıyordu ve ailemi korumak için Türkiye sonuna göç ettim. Burada altı yaşındaki oğlumun kanser olduğunu öğrendik. Oğlum, tedavi için annesi ile Türkiye’ye gitti. Mart’ın 26’sı eşimin doğum günüydü. Uzun vakittir annesi ile sırf telefonla konuşuyorlardı. Hasan da doğum günü için annesine sürpriz yapmak istiyordu. Annesinin sevdiği şeylerin yer aldığı ikram sandığı hazırlamaya başladı. Sandığı Türkiye’ye göndermek için, Rus uçakların vurduğu bölgeye gitmişti. Bana daima ‘Bu günler geçecek, baba ben size bakarım. Sizi bombalardan korurum’ kaygısı. Türkiye’ye gitmek, annesini ve kardeşini görmek istiyordu. Annesini göremeden öldü.
CANSIZ VÜCUDUNA SARILDI
Hasan’ın vefat haberini alan ve acil dönüş yapan anne Fadha Adnan er-Ragheb ise “Bombalama olayını duyduğumda içime bir sızı çöktü. Sonra ailem aradı ve hemen Suriye’ye dönmemi istedi. Buraya geldiğimde ise Hasan’ın cansız vücuduna sarılmak mecburiyetinde kaldım. Onu kucakladım, uzun uzun sarıldım. Yaklaşık bir yıldır Türkiye’de olduğum için göremiyordum. Son görüşmemiz de bu türlü oldu. Anne yüreği öbür sızlar. Lakin takdir bu türlü imiş, Allah kerim” diye konuştu.
YILMAZ BİLGEN
Memurlar
