Çeşitli firmalarda besin mühendisi olarak çalışan Emre Erbek, çocukluk hayalinin peşinden koşabilmek için vazifesinden istifa edip Nevşehir’de açtığı atölyede ahşap aksesuar ve ikramlık eşya üretimine başladı.
Atatürk Üniversitesi Besin Mühendisliği kısmından 2014 yılında mezun olan Erbek, bölümde yıllarca çalışmasına karşın, tutkusu olan ahşap işçiliğini yapabilmek için besin mühendisliğini bırakıp yaklaşık 6 ay evvel kurduğu atölyede kendi işinin işvereni oldu.
“Ahşap daima benim için tutkuydu”
Erbek, AA muhabirine, özel dalda besin mühendisi olarak çalıştığı yıllarda aldığı fiyatı atölye açabilme dileğiyle biriktirdiğini ve gayesine ulaştığını belirtti.
Şimdi küçük yaşlardayken Nevşehir’deki mesleksel ve teknik lisede öğretmen olan babasının atölyesine giderek çalışmaları izlemekten zevk aldığını söz eden Erbek, eğitim hayatının kendisini farklı alana yönelttiğini lakin ahşap materyal üretiminin içinde ukde olarak kaldığını anlattı.
El hünerini kaybetmemek maksadıyla hafta sonları konutunda çeşitli ahşap materyallerden eserler yaptığını lisana getiren Erbek, “Gıda mühendisliği lisans eğitimi aldım ancak daima bir atölyem olsun istiyordum. Ahşap daima benim için tutkuydu. Çalışırken küçük el aletleri alıp bir şeyler yapıyordum. Hem araştırma yapıyordum hem de aldığım tüm maaşımı atölye hayalime saklıyordum, hayalime kavuştum.” dedi.
Erbek, bölgedeki turistik tesislerden sipariş aldığını, toplumsal medya aracılığıyla da eserlerini sattığını söyledi.
“İnsan keyif aldığı işi yapmalı”
Sanatını icra ederken memnunluk duyduğunu vurgulayan Erbek, Afrika ve Uzakdoğu’daki ağaç çeşitlerinden elde edilen ahşapları getirterek işine farklı bir renk katmak için çaba gösterdiğini tabir etti.
Yaygın dekor ve ikramlık materyallerin dışına çıkıp, estetik görünüme sahip eserler ortaya çıkardığına dikkati çeken Erbek, şöyle konuştu:
“Çocukluğumdan beri ahşap yahut metal ile uğraşmak istedim fakat ahşaba duyduğum ilgi gün geçtikçe arttı. Bin bir çeşit ahşap var, her biri ile uğraşmak farklı bir haz veriyor. Türkiye’de beşerler daima ceviz, meşe üzere ağaçlarla yetinmişler. Paduk, venge üzere ağaçlar getirtip bunları işledikçe de daha fazla keyif alıyorum. Bir şey üretiyorsunuz, bunu insanların beğenmesi çok değerli fakat evvel ben beğenmeliyim. Yaptığım eseri karşıma koyduktan sonra izlemek keyif veriyor. Bunun bir tanımı yok. 5 yıl birikim yapmaya çalıştım, hayallerimin peşinden gittim. İnsan keyif aldığı işi yapmalı. Ya sevmediğin bir iş içinde hayatını idame ettireceksin ya da hayalin için fedakarlık yapacaksın. Amacım atölyeyi büyütüp eleman desteği ile istihdamı artırmak. Otel ve kafeler ile iç piyasaya ağırlaşmak istiyorum. Egzotik ahşaplarla bireye özel gereçler üretmeyi planlıyorum.”
Memurlar
