Milliyet’ten ÇİĞDEM YILMAZ’ın haberine nazaran: Göğüs hastalıkları uzmanı Prof. Dr. Muhammed Emin Akkoyunlu, Türkiye’de Kovid-19’a yakalananlar birinci sıhhat çalışanlarından biriydi. Bir hastasından virüsü kapan Prof. Dr. Akkoyunlu, 16 günlük tedavinin akabinde taburcu olup işine döndü. Tedavi sürecinde tetkik raporlarına düştüğü günlük notları kitaplaştıran Prof. Dr. Akkoyunlu şunları anlattı:
“Düzenli olmasa da günlük tutardım. Hastalık sürecinde de hastanede günlük defterim yanımda olmadığı için, getirilen tetkik raporlarına aşikâr notlar almıştım. Bir hocamız da günlüklerimi paylaşmamı rica etti. Zira insanların hastalık hakkında teknik bilgileri var lakin hastalığın nasıl geçtiği, iyileşenlerin neler yaşadığı bilinmiyor. Bu sahiden hekimler tarafından dahi merak ediliyordu. Benim de elimde notlarım hazırdı ve yazdığım günlükleri dernek kümesinde paylaştım. İki bin civarında göğüs tabibinin olduğu bir guruptu. Paylaşımım kümenin da ötesinde reaksiyonlar aldı. Pegesus yayınları notları kitaplaştırmak istedi. ‘Doktor ve hasta gözüyle bu süreci anlatır mısın, kitaplaştırır mısınız’ dediler. Toplumsal farkındalığı artırmak için ortaya atılan kitap fikri böylelikle ortaya çıkmış oldu.”
Tedavi sürecini epey ağır geçiren Prof. Dr. Akkoyunlu hastalığının 5’inci gününü kitabında şu sözlerle anlatmış: “Geceler geçmek bilmiyor. Bir gece takılıp düşecekmişim üzere. Gündüz de dinlenemiyorum. Güzelleşiyor muyum sanki? Lakin ateş düşmedi ve uykularımı kaçıracak seviyede bir halsizlik var. Çok yorgunum. Konuşmak, düşünmek bile yorucu olmaya başladı. Başımda gelgitler ve ‘Ne olacak?’ sorusu… Sağ kolumdaki kızarıklık, daha genişlemiş. Sabah kan alınırken sol kolumdan denediler. Kolumdaki damarlar, kan almaktan büsbütün tıkalı. İğne damara giriyor, görüyorum ancak kan gelmiyor. Elimin üstünden lakin alabildiler. İğne fobim ne alemde? Fobi demek, naz demekmiş. Fobim mi kaldı? Hastalık fobi de naz da bırakmadı.”
‘Bugün de ölmedim anne’
Dr. Akkoyunlu, tedavisinin 7’inci gününde de, “Düne nazaran daha berbatım. Güçten, takatten düştüm iyice. Başımı kaldıramıyorum. Işığa hassasiyetim var. Umut ve ümitsizlik, bir kıskacın iki ucu üzere sıkıştırıyor ruhumu. Acı veriyor bana” notlarını kaleme almış. Tedavisinin 10’uncu gününde ise Dr. Akkoyunlu, şunları aktarıyor: “Gözümde göz bandı var. Güneş doğdu galiba. Göz bandını açmaya mecalim yok. Bir an için, ‘Bugün de ölmedim anne’ diyesim geliyor ancak güya veda günü. Hiç bu kadar berbat olmamıştım. Damarlarım berbat durumda.”
Memurlar
