Dava konusu hadisede, Emniyet Amiri olarak misyon yapan şahsa “kendisi ile tıpkı rütbede çalışanlara, astlarına yahut iş arkadaşlarına karşı onur kırıcı kelam söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinden ötürü alt ceza uygulanarak Kınama cezası ile tecziye edilmiştir.
Yargıya intikal eden bu mevzu hakkında birinci derece mahkemesi, Emniyet Amirinin “kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut iş arkadaşlarına karşı onur kırıcı kelam söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinin sabit olduğu, ayrıyeten davacının makam odasında kendisi, eşi ve bir polis memuru ortasında geçen konuşmasının kamuya açık alanda geçmesi nedeniyle aleni olmadığının kabulüne imkan bulunmadığı, kendisine karşı fiziki yahut fiili bir hücum olan kişinin bu saldırıyı kaydederek lehine kanıt olarak kullanmasının kişinin savunma hakkı kapsamında olduğu ve ayrıyeten bu kanıt ve tespitlerin özel hayatın kapalılığını ihlal etmemek kaydıyla ceza hukukundan farklı olarak disiplin hukukunda kanıt olarak kabul edileceği belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Danıştay Beşinci Dairesine temyiz edilen mevzu hakkında yapılan değerlendirmede, Anayasanın 32 inci unsurunun 6 ncı fıkrasında, “Kanuna alışılmamış olarak elde edilmiş bulgular, kanıt olarak kabul edilemez” kararına atıf yapılarak, dinleme kayıtlarının hukuka ters kanıt niteliğinde olması nedeniyle disiplin cezasına destek alınmasına imkan bulunmadığı, şahit olarak sözlerine başvurulan şahısların tabirlerinde de, davacının onur kırıcı telaffuzlarda bulunduğunu duymadıklarını beyan ettiklerinden ötürü ilgilinin üzerine atılı fiilin sübuta ermediği anlaşıldığından Yönetim Mahkemesinin kararını bozmuştur.
DANIŞTAY
Beşinci Daire
Temel No :2016/15945
Karar No : 2019/2827
Temyiz Eden (Davacı):…
Karşı Taraf (Davalı): İçişleri bakanlığı
Vekili:…
İstemin Konusu: Yozgat Yönetim Mahkemesinin 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Yargılama Süreci:
Dava Konusu İstem: Yozgat ili, Yenifakılı ilçe Emniyet Müdürlüğünde emniyet amiri olarak misyon yapan davacının ‘‘kendisi ile tıpkı rütbede çalışanlara, astlarına yahut iş arkadaşlarına karşı onur kırıcı kelam söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinden bahisle Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. Unsuru uyarınca 3 günlüğü kadar aylık kısmı cezasıyla cezalandırılması gerekmekte ise de tıpkı Tüzüğün 15 inci hususu uyarınca bir alt ceza uygulanarak kınama cezası ile cezalandırılmasına ait Emniyet Müdürlüğü Merkez Disiplin Konseyinin 23/06/2011 tarih ve 2011/391 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
Birinci Derece Mahkemesi Kararının Özet: Yozgat Yönetim Mahkemesince verilen 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararda; belgede mevcut soruşturma evrakı, şahit tabirleri ve eki bilgi ve dokümanlar ile anılan hadiseyle ilgili olarak… isimli polis memuru tarafından kayda alınan ses kaydı CD’sinin dökümünün birlikte incelenmesinden; Yozgat Vilayet Emniyet Müdürlüğüne 17/09/2010 tarihinde isimsiz olarak gelen e-postanın…. tarafından gönderildiğinden şüphelenilmesi üzerine davacının, ismi geçen polis memurunu odasına çağırdığı ve eşinin de bulunduğu bir ortamda polis memuruna karşı ”…senin ya buradan cesedin çıkar ya tayinin çıkar… yaptığın çok büyük şerefsizlik…” halinde onur kırıcı kelamlar söylediğinin anlaşılması karşısında, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. unsuru kapsamına girdiği anlaşılan aksiyonu nedeniyle tesis edilen dava konusu süreçte hukuka terslik bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Öte yandan, davacının; Türk Ceza Kanunu’nun 133 üncü unsurunda, şahıslar ortasındaki aleni olmayan konuşmaları taraflardan birinin isteği olmadan dinleyenlerin ve kayda alanların cezalandırılacağı öngörüldüğünden, cürüm olan bir aksiyon sonucu elde edilen kanıtın hukuken geçerli olamayacağı yolundaki argümanına karşılık, davacının makam odasında kendisi, eşi ve bir polis memuru ortasında geçen konuşmasının kamuya açık alanda geçmesi nedeniyle aleni olmadığının kabulüne imkan bulunmadığı üzere, kendisine karşı fiziki yahut fiili bir hücum olan kişinin bu saldırıyı kaydederek lehine kanıt olarak kullanmasının kişinin savunma hakkı kapsamında olduğu ve ayrıyeten bu kanıt ve tespitlerin özel hayatın kapalılığını ihlal etmemek kaydıyla ceza hukukundan farklı olarak disiplin hukukunda kanıt olarak kabul edileceği belirtilerek, anılan teze prestij edilmemiştir. Belirtilen münasebetlerle dava hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz Edenin Tezleri: Davacı tarafından, hukuka ters olan kanıtlara prestij edildiği ve eksik soruşturma yürütüldüğü ileri sürülmektedir.
Karşı Tarafın Savunması: Davalı yönetim tarafından temyiz dilekçesinde sübjektif değerlendirmelere yer verildiği ve dilekçede ileri sürülen konuların 2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunu’nun 49. Hususunda sayılan sebeplerden hiçbirisine uymadığı belirterek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Sena Parıltı Taş’ın Fikri : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ISMINE
Karar veren Danıştay Beşinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinledikten ve belgedeki dokümanlar incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İnceleme ve Münasebet:
Maddi Hadise:
Yozgat İli, Yenifakılı ilçe Emniyet Müdürlüğü’nde emniyet amiri olarak vazife yapan davacı ve tıpkı yerde polis memuru olarak vazife yapan eşi hakkında Yozgat Vilayet Emniyet Müdürlüğüne 17/09/2010 tarihinde gelen isimsiz elektronik postada; davacının eşinin işe hiç gitmediği, davacının eşine ayrımcılık yaptığı, bunların mobese kayıtlarında da mevcut olduğu belirtilmiştir.
Bu elektronik postanın… isimli polis memuru tarafından gönderildiğinden şüphelenilmesi nedeniyle, davacının, eşinin de bulunduğu bir ortamda ismi geçen polis memuruna karşı onur kırıcı kelamlar söylediği tezinde bulunulması üzerine başlatılan disiplin soruşturması sonucunda davacının, ‘kendisi ile tıpkı rütbede çalışanlara, astlarına yahut iş arkadaşlarına karşı onur kırıcı kelam söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini istediğinden bahisle Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. unsuru uyarınca 3 günlüğe kadar aylık bölümü cezasıyla cezalandırılması gerekmekte ise de, tıpkı Tüzüğün 15. Hususu uyarınca bir alt ceza uygulanarak kınama cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bunun üzerine temyizen incelenen dava açılmıştır.
İlgili Mevzuat:
Anayasanın 32 inci hususunun 6. fıkrasında, ‘‘Kanuna ters olarak elde edilmiş bulgular, kanıt olarak kabul edilemez” kararına yer verilmiştir.
Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünün 5/B-1 unsurunda, “kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut iş arkadaşlarına karşı onur kırıcı kelam söylemek davranışta bulunmak” aylık kesim cezasını gerektiren fiil ve haller ortasında sayılmış; tıpkı Tüzüğün ”Bir alt ceza verilmesi” başlıklı 15 inci hususunda ise, ‘‘Kararın verildiği güne kadar geçmiş hizmetleri olumlu ve sicilleri iyi olan memurlara Tüzükte gösterilen cezanın bir derece aşağı uygulanabilir. ”kuralına yer verilmiştir.
Tüzel Kıymetlendirme:
Hukuka karşıt olarak elde edilen kanıtlara dayanılarak mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği savıyla yapılan kişisel müracaat sonucunda Anayasanın Mahkemesince verilen 01/02/2018 tarih ve Müracaat No:2014/4704 sayılı kararda; yasal bir temeli olmadan elde edildiği yahut elde ediliş formülü bakımından hukuka alışılmamış olduğu birinci bakışta anlaşılabilen yahut derece mahkemelerince hukuka karşıt olduğu tespit edilen kanıtların yargılamada tek yahut belirleyici kanıt olarak kullanılmasının hakkaniyete uygun yargılama hakkı bakımından sorun oluşturabileceği; hakkaniyete uygun bir yargılamanın, kanıtların gerçekliği ve güvenilirliği konusundaki kuşkuların giderilmesini ve kanıtların güvenilirliğine ve gerçekliğine tesirli bir biçimde itiraz etme fırsatının tanınmış olmasını zarurî kıldığı vurgulanmıştır.
Vakada; … isimli polis memuru tarafından, kendisi ile davacı ve davacının eşi ortasında geçen konuşmaların kayda alındığı ve bu ses kaydındaki konuşmalarda davacının ismi geçen polis memuruna, ”… senin ya buradan cesedin çıkar ya tayinin çıkar… yaptığın çok büyük şerefsizlik..” halinde onur kırıcı kelamlar söylediğinin sabit olduğu gerekçesiyle dava konusu sürecin tesis edildiği görülmektedir.
Lakin, Anayasanın 32 inci hususu kararı ile Anayasa Mahkemesince mevzuya ait belirlenen genel unsurlar birlikte değerlendirildiğinde, anılan dinleme kayıtlarının hukuka karşıt kanıt niteliğinde olması nedeniyle disiplin cezasına destek alınmasına imkan bulunmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Kanuna ters olarak elde edildiği açık olan dinleme kayıtları kıymetlendirme dışı bırakılarak öbür meczuplar istikametinden uyuşmazlık konusu hadise değerlendirildiğinde ise, şahit olarak sözlerine başvurulan bireylerin tabirlerinde, davacının onur kırıcı telaffuzlarda bulunduğunu duymadıklarını beyan ettiklerinin görülmesi karşısında, davacının üzerine atılı fiilin sübuta ermediği anlaşıldığından, dava konusu süreçte hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu prestijle, davanın reddi istikametindeki yönetim Mahkemesi kararında türel isabet bulunmamaktadır.
Karar Sonucu:
Açıklanan nedenlerle;
1. 2577 sayılı Kanun’un 49. Unsuruna uygun bulunan davacının temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait temyize mevzu Yozgat Yönetim Mahkemesinin 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararının Bozulmasına,
3. Yine bir karar verilmek üzere evrakın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (geçici 8. Hususu uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. Hususunun 1. Fıkrası uyarınca bu kararın bildirim tarihini izleyen 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 16/04/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
Memurlar
