Çocukluğunda kurduğu denizci olma hayalini gerçekleştiren Hilal Karademir, kimyasal husus taşıyan gemilerde “uzakyol vardiya zabitliği” yapıyor.
Aylarca meskenine uğramadan memleketler arası sularda mesleğini sürdüren 25 yaşındaki Hilal Karademir, “uzakyol kaptanı” olacağı günü sabırsızlıkla bekliyor.
İstanbul’da yaşayan Hilal Karademir, AA muhabirine, 12 yaşında denizci olmaya karar verdiğini, o periyot gemi kaptanlığı için hangi kısmı okuması gerektiğini araştırdığını söyledi.
Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Deniz Ulaştırma İşletme Mühendisliği Kısmı’nı 2014’te kazandığını ve 2018’de mesleğe başladığını anlatan Karademir, şu anda memleketler arası sularda hizmet veren, Türkiye’nin kimyasal tanker işletmeciliği alanında sayılı firmalarından birinde “uzakyol vardiya zabitliği” yaptığını, bugüne kadar 3 ve 4. kaptan olarak misyon aldığını belirtti.
Kısım mezunlarının denizcilik bölümünde birçok alanda meslek yapabildiğini kaydeden Karademir, zarurî staj ve hizmet müddetlerinin tamamlanmasıyla düzenlenen imtihanlarda başarılı olunmasının akabinde geminin asıl kumandanı kaptan olabildiklerini lisana getirdi.
– “Kadınsın, ne işin var gemide?”
Karademir, bayanların her dalda olduğu üzere denizcilik alanında da birtakım ön yargılarla karşılaştığını, bunları yıkmak için daha özverili çalışmaya devam ettiğini anlatarak, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Kadınsın, denizde yapabilecek misin? Gemiyi sürebiliyor musun? Nasıl evleneceksin? Çocuğun olabilecek mi? Bayansın, denizde uğursuzluktur. Bayansın, ne işin var gemide? Bu üzere cümlelerle hala çok fazla karşılaşıyorum. Bu çok olağan. Evvelden beri erkeklerin hükümran olduğu bir kesim. Hala da o denli fakat bunu bayan denizciler olarak kırmaya çalışıyoruz zira okulda birebir bilgileri, tıpkı hünerleri kazanıyoruz, birebir yeterliliğe sahibiz. Yaptığımız iş tıpkı. Zorluksa şayet bu erkek için de güç. Onlar da ailelerinden uzakta kalıyor, onlar da aylarca metal bir kutunun üzerinde yüzüyor. Bu yüzden, bunlara gerek olmadığını düşünüyorum. Bilhassa evvelce erkeklerin daha hükümran olduğu ve bayanların pek de tercih etmediği bir meslek olduğundan Türkiye’de bayan denizci sayısı azdı lakin kısmın gitgide yaygınlaştığı son periyotlarda bayan denizci sayısı artmaya devam ediyor.”
Lise yıllarından beri ufkunu genişletecek, farklı beşerlerle çalışmasını sağlayıp dünyayı göreceği bir mesleğin hayallerini kurduğunu söz eden Karademir, deniz hayatının güç olduğunu fakat her türlü zorluğa karşın vazife aşkının kendilerine güç verdiğini söyledi.
– “İstanbul Boğazı’ndan geçerken anneme dürbünle bakmıştım”
Karademir, konutundan kesintisiz en uzak kaldığı mühletin 6,5 ay olduğunu, İstanbul Boğazı’ndan gemiye katıldığını ve tam 6 ay sonra Karadeniz’e çıkan bir sefer sebebiyle yeniden boğazdan geçtiğini bildirdi.
“O an memleketimi, konutumu, ailemi ne kadar özlediğimi ve aslında insanların günlük hayatta farkına varmadan aileleriyle birlikte olma talihi bulunmasının ne kadar değerli olduğunu görmüştüm.” diyen Karademir, “İstanbul Boğazı’ndan geçmeden evvel anneme bilgi vermiştim. Anneme, ‘Ben geçeceğim, gemime bakabilirsin.’ demiştim. Annemi dürbünle gördüm lakin onun beni görme bahtı olmadı. Göremeyeceğini bildiğim için de kaptanımdan ‘Düdük çalabilir miyim?’ diye müsaade istemiştim. O biçimde anneme selam vermiştim. Hala hatırlarım ve duygulanırım.” sözlerini kullandı.
Karademir, kimyasal tankerlerde çalıştığı için seferlerin genelde Avrupa limanları ortasında kısa periyodik olduğunu ve çok ağır çalıştıklarını belirtti.
Kovid-19 salgını nedeniyle, gittikleri ülkelerde eskisi üzere gezme, gerilim atma ve alışveriş imkanı bulunmadığına değinen Karademir, hem liman otoritelerinin çeşitli kısıtlamaları sebebiyle hem de kendilerini riske atmak istemedikleri için dışarı çıkmadıklarını söyledi.
– “Yöneteceğim gemiyi hayal ediyorum”
Seferde unutamadığı anlara değinen Karademir, şunları kaydetti:
“Korkmak değil de endişelendiğim bir seferim olmuştu. Unutamadığım an olarak şunu anlatabilirim, ikinci açık deniz stajımı tamamlıyordum. Uruguay’ın Montevideo Limanı’ndan Lübnan’ın Tripoli Limanı’na seyrediyorduk. Gemi çok eskiydi ve 1972 üretimiydi. Senelerce kızakta kaldığı için çok bakımsızdı. Atlantik Okyanusu’nu geçerken, öngörmediğim makine arızaları oluştu. Doğal o vakitler işin bu derece riskli olduğunu, bu türlü arızalarla karşılaşılabildiğini bilmediğim için endişelenmiştim zira arıza tamir edilene kadar 1-2 gün boyunca sürüklenmiştik. ‘Acaba ne olacak, seyre devam edebilecek miyiz? Okyanusun ortasındayız bizi kurtarmaya gelebilirler mi?’ diye endişelenmiştim. Artık bu türlü durumlarla karşılaştığımda ne yapmam gerektiğini biliyorum, soğukkanlılığımızı koruyoruz.”
Öncelikli gayesinin “uzakyol kaptanlığı” olduğunu lisana getiren Karademir, “Çünkü denizdeyken meslek büyüklerime baktıkça, bir gün kendi yöneteceğim gemiyi hayal ediyorum. Geminin süvarisi olmayı, bayan süvari olmayı hedefliyorum. Biz Türk bayanları, Türk denizcileri olarak bu işi yapabileceğimizi tüm dünyaya göstermeye çalışıyoruz.” dedi.
Karademir, denizcilikle ilgili akademik meslek de hedeflediğini, deniz hukuku alanında yüksek lisans yapmak istediğini, her gün büyüyen ve değişen bu dinamik kesime farklı istikametlerden bakmanın kendisine olumlu katkılar sunacağını kelamlarına ekledi.
Memurlar
