Balıkesir’in Bigadiç ilçesinde yaşayan Halil Aykut (64), 10 yıldan buyana mezar yeri kazarak geçimini sağlıyor. İşi gereği bugüne kadar yüzlerce mezar kazdığını belirten Aykut, “Ne vakit gideceğim ne vakit ecelim geleceği bilinmez. Ölürsem benim mezarım hazır. Çocuklarım mezar kazdırma telaşına düşmesin diye hazırladım” dedi.
Günümüzde, teknolojinin ve endüstrinin gelişmesiyle hayatımıza pek çok yeni iş kolu girse de birtakım meslekler var ki geçmişten günümüze varlığını sürdürüyor. Birçok beşere ürkütücü gelse de mezarlıklar da birtakım beşerler için iş kapısı pozisyonunda bulunuyor. Balıkesir’in Bigadiç ilçesinde, 10 yıldır mezar yeri kazarak geçimini sağlayan Halil Aykut da bu işten ekmeğini kazananlardan yalnızca birisi. Bigadiç ilçesine bağlı kırsal Durasalar mahallesinden 1980 yılında ayrılarak ilçe merkezine gelen Halil Aykut, birinci olarak inşaatlarda çalıştı. İki kız çocuğu ve iki torun sahibi Halil Aykut, 10 yıl öncesinde bir akrabasının mezarını kazana kadar inşaatlarda çalışmayı sürdürdüğünü söyledi.
‘Önemli olan yaptığın işi severek sürdürmek’ diyen mezarcı Halil Aykut, 10 yıldan bu yana vefat eden ilçe halkının mezar yerini kazıyor. Daha da ilginci ise Halil Aykut’un, şimdiden kendi mezar yerini de kazıp hazırlaması oldu. Aykut, “10 yıl evvel bir akrabamın mezarını kazarken yanıma birisi geldi ve vefat eden yakınının mezarını kazmamı istedi. O sıra art geriye işler denk geldi ve mezarcılığa başladım. Kısa bir müddet sonra Bigadiç’in mezarcısı oldum. Yakını vefat eden beni buldu. Ne verirlerse onu alıyorum. 100 lira da veren oluyor, 150 lira da. Kimsesiz ve yoksulların mezarlarını fiyatsız kazıyorum. Bigadiç’te fazla mevt olmuyor. Ortalama haftada iki kişi ölüyor. Allah rahmet versin. Ekmeğimi, rızkımı buradan karşılıyorum” dedi.
Bir mezarı kazıp hazırlamasının toprağın yapısına nazaran yaklaşık 2-3 saat sürdüğünü söyleyen Aykut, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“İnşaatlara gitsem sekiz saat çalışıyordum. Bu işten daha güç. Mezar kazarak hem ekmeğimi kazanıyorum hem insanların duasını alıyorum. Ayrıyeten birtakım bireyler aile mezarlıklarının bakımlarını yaptırıyor. Çiçek dikip, sulama ve ot temizleme işleri yapıyorum. Yakını ölen bazen ne yapacağını bilemiyor. Defin işleri uğraştırıyor. Ben de bu işi yaparken Bigadiç’in yeni mezar yerinde kendi mezarımı da kazdım. Ne vakit gideceğim ne vakit ecelim geleceği bilinmez. Ölürsem benim mezarım hazır. Çocuklarım mezar kazdırma telaşına düşmesin diye hazırladım. İşimden mutluyum. Sıhhatim el verdiği sürece devam edeceğim.”
Memurlar