Hematoloji Uzmanı Prof.Dr. Serdar Bedii Omay, ekseriyetle nedeni bilinmeyen kanser çeşidi olan lenfomanın birtakım virüs enfeksiyonları (EBV, HIV, Hepatit C, HTVL-1) birtakım bakteriyel enfeksiyonlar (Helikobakter Pilori ) ve bağışıklık sistemin zayıflaması sonrasında gelişebildiğini belirtti.
Aşikâr başlı iki tipi olduğunu söyleyen Prof.Dr. Serdar Bedii Omay, “Birinci nedeni kesin olarak bilinmeyen, çoğunlukla daha genç yaşlarda görülen hodgkin lenfomadır. İkincisi Hodgkin dışı lenfoma (HDL) olan olağandışı B lenfositlerden kaynaklanan B hücreli lenfomalar ve olağandışı T lenfositlerden kaynaklanan T hücreli lenfomalar olarak iki kümeye ayrılmaktadır.
B hücreli lenfomalar daha sık ortaya çıkar. Hastalık lenf düğümlerinde, dalak üzere lenfoid dokularda ortaya çıkabilir yahut mide, bağırsak üzere organlardaki lenf dokusundan kaynaklanabilir.
Malign lenfoid hücreler kan ve lenf sirkülasyonu aracılığı ile bedenin başka kısımlarına da yayılabilen bir türdür” açıklamasında bulundu.
En sık rastlanan belirtisi bir yahut daha fazla genişlemiş (şiş) lenf nodu olduğuna dikkat çeken Prof.Dr. Serdar Bedii Omay, “Bu şişmiş lenf nodları ağrı yapmadan boyun, göğsün üst kısmı, koltuk altı, karın yahut kasıkta olabilir.
Şişmiş lenf nodları ve öksürüğün dışında nefes darlığı, ateş, gece terlemeleri, yorgunluk, kilo kaybı, deride kaşıntı üzere belirtiler de görülebilir.
Alarm semptomlar denilen ağrısız lenf nodu (şişlik), ateş ve kilo kaybı durumunda çabucak sıhhat kuruluşuna başvurmak gerekiyor” diye konuştu.
Prof.Dr. Serdar Bedii Omay, çocukluk çağı kanserlerinde, lösemi ve merkezi hudut sistemi tümörleri, erkeklerde testis kanseri bayanlarda ise tiroid kanserlerinden sonra en sık görülen hodgkin ve hodgkin dışı lenfoma kanserinin çoklukla ileri yaş hastalığı olmasından ötürü yaş ilerledikçe birinci sıralarda görüldüğünü belirtti.
Lenfoma tedavisinde, kemoterapi ve radyoterapi üzere tedavi metotlarının kullanılabildiğini söyleyen Prof.Dr. Serdar Bedii Omay şunları söyledi:
“Lenfoma, kemoterapi ya da radyoterapi ve kemoterapi kombinasyonu ile tedavi edilebilir. Bununla bir arada uygun endikasyonlarında hem otolog hem de doku uyumlu kardeşten allojenik kök hücre nakli de yapılabilir.”
Milliyet
