Kursu bakanlık düzenleyecek üstelik resmi ve geçerli sertifika da verecek!
Uzun yıllardır, uygulaması dengeli bir mevzuata bile dayanmayan, fahiş fiyat ve yetersiz eğitim koşulları ile gündeme gelen ve sertifika verme yetkisi dahi olmayanlarca yapılan bitki ıslahçısı yetiştirme kursu artık bakanlığın uhdesinde kâfi ve uzman ellerde yapılacak.
Daha evvel sormuştuk; bu bitki ıslahçı kursunu, yalnızca bu işleri de içeriğinde barındıran yüzlerce uzmanıyla, eğitim ve uygulama ortamıyla, binlerce dönüm topraklarıyla, eğitim salonlarıyla, laboratuvar ve teknik imkanlarıyla, deneyimiyle, düzinelerce enstitü ve devlet kuruluşları varken, neden, bu manada saydıklarımızın hiçbirine sahip olmayan bir ziraî STK yapıyor? Diye sormuştuk! Sorumuz yanıtını uygulamalı bir formda almış olduk.
Böylelikle, kırkın üzerinde Ziraat Fakültesi, ellinin üzerinde araştırma enstitüsü ve Tarım Orman Bakanlığı’nın Eğitim Yayım Dairesi ve bağlı eğitim kurumları ve kuruluşları varken, takımında emekli birkaç ziraat mühendisi bulunduran sıradan bir sivil toplum kuruluşuna, mevzuatı belgisiz bir yetki verilmesi garabetinin önüne geçilmiş oldu.
Kolaylaştırmak varken neden zorlaştırılsın ki?
Bitki ıslahının çok güç bir iş olduğunu mazeret ederek, Ar- Ge ünitelerinde çalışan mühendisleri en az beş yıl ıslah projelerinde çalışmaları kaidesiyle ıslahçı olabileceklerini ya da bir STK olan ziraî birliğin fahiş fiyatla açtığı kursa katılma koşuluyla bitki ıslahçısı olunabileceğini dayatan tutarsızlık son buldu.
Çiftçinin, üreticinin yükünü hafifletmek, işi ehline vermek daha mantıklı değil mi?
Geçmiş yılların fiyatı ile her türlü masraf iştirakçiye ilişkin olmak kaydıyla, 15 bin TL’yi alanların yetersiz imkanlarına rağmen, kursun eğitimcileri de dahil büsbütün devletin imkanları ile üç aylık kursular düzenleme tutarsızlığı sona erdi. Her yıl katlanarak giden kurs fiyatı şayet devam ettirilseydi, geçmiş yıllardaki artış dikkate alındığında, bu yıl en az 20 bin TL olacaktı. Lakin bu yıl bakanlık eliyle yapılması karara bağlanarak fiyat düşürülmüş 5 bin TL ile sonlandırılmış oldu. Hem de daha iyi imkan ve daha kaliteli kurallarda. Ziraî üretici firmalar ve mühendisler bu fahiş fiyat yükünden ve gecekondu metodu kurstan kurtulmuş oldu. Elbette ki bunun takibi ve devamlılığı önemli!
Ziraî üretimin ve tarımın geleceğinin temel taşı olan tohumculuğun tüm alanlarında devletin kâfi ve uzman kurum, kuruluş ve eğitmenleri, son derece profesyonelce eğitim, uygulama yaparken ve bu eğitim ile uygulama için iştirakçiden çok cüzi bir ölçü hizmet bedeli alırken, birebir alanın öteki ayağı olan bitki ıslahı ve araştırma alanında yetersiz ve deneyimsiz bir STK’nın öne çıkıp, fahiş ölçüde parayı alarak ve de tüm çalışmayı tekrar devletin kuruluşlarına yaptırarak yürüttüğü uygulama aslında anlamsızdı.
Bu kurslarda, üniversitede ve Araştırma Enstitülerinde misyonlu uzmanlar, Enstitü ismine yahut Tarım Orman Bakanlığı ismine değil de, birlik ismine bu kurslarda eğitimci olarak kullanılmakta ve emeklerinin karşılığını da alamamaktaydılar. Zira kurs fiyatı, hiçbir masrafa dahil olmayan ilgili STK’nın kasasına girmekteydi.
Ziraî işleyişte her kurum ve kuruluş en verimli hudutlarda hizmet vermeli
Sertifika verme yetkisi bile olmayan bir STK’nın, bu alanda monopolleşmesi, bugünkü haliyle, tarımın ve onun içerisinde değerli yeri olan tohumculuğa katkısının sonlu olduğu artık görülmelidir. Birkaç kişinin kelam sahipliğinden oluşan yapısıyla, birden fazla sefer kendi iç meselelerini bile çözmekte zorlanan bu cins ziraî STK’lar, öbür STK’lar üzere makul sonlarına çekilmelidir.
Tüm öteki alanlarda olduğu üzere ziraî STK’lar da yardımcı hizmet kollarıdır. Bu manada hizmetlerine devam etmelidirler. Ziraî STK’lar ve birlikler ticarethane yahut ek gelir kapıları olmaktan çıkarılmalıdır. Üreticiden aldıkları aidat, eğitim ismi altındaki faaliyetlere gizlenmiş fiyatlar ve gibisi ödenekler gereği üzere denetim edilmeli çiftçiye, üreticiye yük olmayacak halde belirlenmelidir.
Ziraî işleyişte ve üretimde devletin imkanları uzman ellerde olduğu sürece eğitimden dayanağa, sahiplenmeden kılavuzluğa, çiftçiye ve üreticiye dayanak olacak ve katkı sağlayacak niteliktedir. Kimi STK’ların ziraî mevzuatın birtakım boşluklarından faydalanarak kendi bünyelerine kattıkları, bilhassa gelir getirici kalemler devletin uhdesine devredilmelidir. Bunlar makul bir biçimde gerçekleştirilirse bundan hem çiftçimiz hem tarımımız yararlı çıkacaktır. Zira bu gelir getirici kalemler devlet kuruluşlarının elinden çıkmasının akabinde düşük kaliteye ve fahiş fiyatlara çiftçiye hizmet vermektedirler.
Ziraî organizeyi ve işleyişi sağlayan ilgililerin bu mevzudaki hassaslıkları teşekkürü hak ediyor. Bu hassaslıkların genişletmesi, ziraî Ar-Ge çalışmalarına ve tohumculuğun geliştirilmesine ayak bağı olan ve birebir vakitte devlete ilişkin olanı müsrifçe dağıtan bitki ıslahçı hakları uygulaması ile üreticiye yük getiren ziraî STK’ların aidat ve gibisi fiyatlarında tekrar düzenlenme yapılması; araştırmacıya, çiftçiye, üreticiye ve hasebiyle ülke tarımına değerli katkı sağlayacaktır.
M. Murat Gün
Memurlar