Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, 1987’de Tunceli Belediye encümenliğince belirlenen güzergahta bedeli karşılığında kent içi yolcu nakliyeciliği için 5 bireye minibüs çizgisi tahsis edildi. Kelam konusu minibüs çizgisinde vakitle hak sahibi sayısı 32’ye ulaştı.
Sayıştay Başkanlığının 2014 yılı kontrol raporunda, minibüs sınırının ihalesiz verildiği, bunun mevzuata karşıt olduğu tespitine yer verildi. Belediye Meclisi kararıyla da 2016’da bedelsiz olarak verilen hakların kaldırılarak minibüs çizgilerinin 3 yıllığına ihale yoluyla kiralanması yoluyla hizmet vermesi kararlaştırıldı.
Bunun üzerine minibüs çizgisi sahipleri, alınan kararın iptali için farklı başka dava açtı. Yönetim mahkemesince davaların reddine karar verildi, Danıştay da temyiz incelemesi sonucu lokal mahkeme kararlarını onadı.
Bunun üzerine müracaatçılar, mülkiyet hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek, 2018’de Anayasa Mahkemesine ferdî müracaatta bulundu.
Müracaatları kıymetlendiren Yüksek Mahkeme, müracaatları yerinde bularak mülkiyet hakkının ihlal edildiğine karar verdi.
Mahkemenin kararında, Anayasa’nın 13 ve 35’inci hususları uyarınca mülkiyet hakkının lakin kamu faydası emeliyle sonlandırılabileceği tabir edildi.
Minibüs sınırı tahsisinin ihalesiz olarak verilmesi karşısında bu hatta çalışmak isteyebilecek bireylere imkanın tanınması gerektiği dikkate alındığında müdahalenin gerekli olduğu belirtilen kararda, “Mülkiyet hakkına yapılan bir müdahalenin ölçülü olabilmesi için ise bu müdahalenin keyfi ve öngörülemez nitelikte olmaması gerekir.” denildi.
Belediye tarafından sınırın iptal edilmesinin müracaatçılar tarafından öngörülemez bir durum olduğu aktarılan kararda, müracaatçıların karşılaşabilecekleri beklenen ziyanların karşılanması emeliyle rastgele bir önlem alınmadığı, hak sahiplerine faaliyetlerini sürdürebilecek öteki bir alanın da gösterilmediğine işaret edildi.
Tahsis edilen çizginin bu halde iptal edilmesinin bütün külfeti müracaatçılara yüklenmesi sonucunu doğurduğu anlatılan kararda, “Başvurucuların mülkiyet hakkı ile kamu faydası ortasında olması gereken adil istikrarın müracaatçılar aleyhine bozulduğu sonucuna varılmıştır.” tabirine yer verildi.
Memurlar
