Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılan partilerin isimleri şöyle:
1968’de İşçi-Çiftçi Partisi (İÇP)
1971’de Türkiye İleri Dava Partisi (TİÜP) ile Türkiye Personel Partisi (TİP)
1972’de Ulusal Nizam Partisi (MNP) ve Büyük Anadolu Partisi (BAP)
1980’de Türkiye İşçi Partisi (TEP)
1983’te Huzur Partisi (HP)
1991’de Türkiye Birleşik Komünist Partisi (TBPK) ile Cumhuriyet Halk Partisi (CHP)
1992’de Sosyalist Parti (SP)
1993’te Halkın Emek Partisi (HEP), Özgürlük ve Demokrasi Partisi (ÖZDEP) ve Sosyalist Türkiye Partisi (STP)
1994’te Yeşil Partisi (YP), Demokrasi Partisi (DEP) ve Demokrat Parti (DP)
1995’te Sosyalist Birlik Partisi (SBP)
1996’da Demokrasi ve Değişim Partisi (DDP)
1997’de Emek Partisi (EP) ve Diriliş Partisi (DRP)
1998’de Refah Partisi (RP)
1999’da Demokrati Kitle Partisi (DKP)
2001’de Fazilet Partisi (FP)
2003’te Halkın Demokrasi Partisi (HADEP)
2009’da Demokratik Toplum Partisi (DTP)
14’ünde münasebet ‘bölücülük’
Türkiye’de kapatılan 25 partiden 14’ünün kapatma münasebeti “bölücülük” oldu. “Bölücülük” gerekçesiyle TİP, TEP, TBKP , SP, DAİMA, ÖZDEP, STP, DEP, SBP, DDP, EP, DKP, HADEP ve DTP kapatıldı.
İÇP, TİÜP, BAP, YP ve DP ise ihtara karşın kongresini yapmamak, hesabını müddetinde vermemek, mevzuatını düzeltmemek, karşıtlıkları gidermemek münasebetleriyle faaliyetlerine son verildi. DRP, 2 seçime katılmadığı, CHP ise kapatılan partinin devamı olduğu gerekçesiyle kapatıldı. MNP laikliğe ters aksiyonlar, HP laikliğe karşıt program, ÖZDEP bölücülüğün yanı sıra kısmen laiklik aksiliği, RP ve FP ise laikliğe muhalif aksiyonların odağı oldukları için siyasi faaliyetlerine son verildi.
Memurlar
