Ülkemizdeki yükseköğrenim sistemi kendine has yapısı nedeniyle başka kamu kurumlarından ayrılmaktadır. Bu nedenle 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununda akademik üniteler tek tek sayılmışken idari yapı müstakil bir mevzuat olan 124 sayılı Yükseköğretim Üst Kuruluşları İle Yükseköğretim Kurumlarının İdari Teşkilatı Hakkında Kanun Kararında Kararname ile düzenlenmiş, misyon alanları ve sorumluluklar belirlenmiştir.
Böylece yükseköğretim kurumlarının idari teşkilatına özel bir değer atfedildiği görülmüş, daha çok bilim ve eğitimle ilgilenen akademik topluluktan seçilen/atanan bireylerle yönetilen üniversitelerin idare süreçlerinin sağlıklı bir formda işletilmesine imkan sağlanmıştır.
Yürütmenin başı bu formda bir düzenleme yaparken bu düzenlemenin muhatabı olan kurumlar idari teşkilatta yer alan ve başta Genel Sekreterlik vazifesi olmak üzere çeşitli idari makamlara akademisyen görevlendirerek ya da akademik takımdan şahısları atayarak Bakanlar Konseyi Kararının ruhuna ters iş ve süreçler tesis etme yoluna gitmiştir.
Takip edenlerin hatırlayacağına eminiz, 06 Şubat 2017 tarihli haberimizde bu mevzuyu farklı açılardan ele almıştık. Ne var ki üç yılı aşkın süreçte üniversitelerde yaşanan meseleler had safhaya ulaşmıştır. Bu sıkıntıların içerisindeki en büyük hissesi idari süreçlerden kaynaklanan karar ve hareketler almaktadır. Yükseköğretim sistemini düzenlemek ve denetlemek ile vazifeli Yükseköğretim Konseyi ise yalnızca Ulusal basına düşen hususlarda ve yalnızca o mevzuya mahsus önlemler ve tedbirler almakta, yerelde kalan başka meselelere eğilmemektedir.
Pamukkale Üniversitesinde yaşanan en son hadise bunun somut bir örneğidir. Birinci duyuru sürecinden itibaren duyurusunun bireye özel olduğu, hatta eşini tanımlar nitelikte olduğu bilinmesine karşın bahis ulusal basına taşınıncaya kadar rastgele bir adım atılmamıştır.
Mevzumuza gelecek olursa Pamukkale Üniversitesi başta olmak üzere birçok devlet üniversitesinin web sitesi incelendiğinde Genel Sekreterlik vazifesinde farklı bilim alanlarına mensup akademisyenlerin yer aldığı, az da olsa bir kısım üniversitelerde akademik takımdan geçen idarecilerin olduğu, öteki bir kısım üniversitelerde ise hiçbir biçimde Üniversite deneyimi olmayan çeşitli yakınlık vesileleri ile öbür kurumlarda misyon yapan bireylerin Genel Sekreterlik misyonlarına atandığı görülmekte ve bilinmektedir.
Yıllardır bilimle uğraşan, idari işleyiş, mevzuat, adap temel üzere hususların hiç birinden haberdar olmayan ve bir günde Üniversite idari teşkilatının başına getirilen bireylerin akademik manada üniversiteye bir şeyler katsa dahi idari manada üniversitenin idari gelişmişliğini sekteye uğrattıkları, Rektörlerin yanlışlı kararlar almasına neden oldukları, Daire Başkanlıkları ve öbür idari ünitelerle irtibatta sorun yaşadıkları tüm yükseköğretim topluluğunca malum olan bir durumdur. Bahis bu derece malum olmasına karşın her bir Üniversitenin özerk bir yapıda olması, Yükseköğretim Heyetinin yereldeki problemlere gereğince eğilmemesi mevzuyu giderek kangren haline getirmiştir.
Başta Pamukkale Üniversitesi örneğinde olmak üzere son günlerde yer verdiğimiz birçok üniversite haberindeki ıstırapların önüne geçebilmek ya da en az seviyede tutabilmek için, Genel Sekreterlik takımlarına akademisyen ya da akademisyenlikten geçen şahısların atanmaması ya da görevlendirilmemesi, Yükseköğretim Konseyinin yereldeki problemlere daha aktif bir biçimde eğilmesi yerinde bir uygulama olacaktır.
Son olarak, gayemiz bu misyonu layıkıyla yapanları kırmak değildir. Bu yazımızı okuyanlar etraflarına, bu vazifede olanlar ise “özgeçmişlerine” bakarlarsa hangi misyonda bulunarak memlekete hizmet etmelerinin daha hakikat olacağını anlayacaklarını düşünüyoruz. Kutsal dinimizin emrettiği üzere her seviyedeki vazifeye atamalarda ehliyet ve liyakati işin merkezine koymadığımız surece başımızın belalardan kurtulmayacağı nihaidir. Bizden söylemesi!
Memurlar
