Yüz yüze eğitimin kademeli açıldığı okullar salgın önlemleri kapsamında bir kere daha kapandı lakin bu defa bir farkla. Anaokulu ve kreşlerde yüz yüze eğitim pazartesiden itibaren devam edecek. Ulusal Eğitim Bakanı Ziya Selçuk’un bu açıklamayı yaparken kullandığı ‘çalışan anneler’ sözü ise reaksiyona neden oldu. Okulöncesi öğretmenlerin bir kısmı ‘Bakıcı değil öğretmeniz’ diye isyan ederken bir kısmı da ‘Anaokulları açık kalmalı’ diyerek veliler ile meslektaşlarını topa tuttu.
Hürriyet’ten Fulya Soybaş’ın haberine nazaran; işte eğitimcilerin ‘bakıcı’ polemiği!
OKULÖNCESİ KURUMLAR AÇIK KALMALI
Özel Anaokulları Derneği’nin lideri Murat Kuş, Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın aldığı ‘Okulöncesi eğitime devam’ kararının öğretmenleri böldüğünü, teşekkür edenler kadar reaksiyon gösterenlerin de olduğunu doğruluyor. Kuş “Aslında her ikisinin de ekonomik boyutu var. Özel anaokulu öğretmenleri, yaklaşık 35 bin öğretmen, maaşlarının kısa çalışma ödeneği olan kısmını alıyorlar ki bu da 1000-1300 liraya tekabül ediyor. Takdir edersiniz bir öğretmenin bu maaşla ailesini geçindirmesi çok güç. Birçok öğretmenimiz misyonlarının başında kalacakları için mutlu ve istekli. Reaksiyon ise daha çok MEB öğretmenlerinden. Onlar için ise maaş kesintisi kelam konusu değil” diyor.
İŞİMİZİ GERÇEK YAPIYORUZ
16 Mart-1 Haziran ortasında, kapalı kaldıkları 3 ay boyunca, 3 bine yakın kurumun kapandığını, binlerce öğretmenin işsiz kaldığını söyleyen Kuş “Anaokulları en son kapanıp birinci açılan yerlerdir” diyerek şöyle devam ediyor: “Yeniden eğitime başladığımızdan bugüne, makul sayıda velimiz ve öğretmenimiz hasta oldu. Lakin çocuklar ortasında hadiseye neredeyse hiç rastlanmadı. Bu da işimizi hakikat yaptığımızı gösteriyor.”
SIHHAT ÇALIŞANLARI NE YAPSIN
‘Ortada bir tehlike varsa bunun tüm öğretmenleri kapsaması gerekmez mi?’ diye soruyorum. Kuş ‘Haklısınız ama’ diyerek şöyle yanıtlıyor: “Bugün tabipler, sıhhat çalışanları vazife başında ve istifa etmek, müsaadeye çıkmak üzere hakları yok. Emniyet mensupları, askerler, gazeteciler… Misyon başında yüz binlerce insan var. Anne-babanız 65 yaş ve üzeri olabilir ya da çocuğunuza bakacak akrabanız, eşiniz dostunuz olmayabilir. Bu beşerler kime emanet edecek çocuklarını? Apartman dairelerinde ya da sağda solda öğretmen ismi altında hiç bilmedikleri birilerinin elini tutacaklar belki! Biz hem eğitimci hem de bakıcıyız. Kimsenin egosu tavan yapmasın! Uğraşımız kendimiz ve çocuklar için.”
BİR SORU BİR KARŞILIK
Soru: 7 yaş okula gidemiyor, uzaktan eğitim alacak. Halbuki 6 yaşındaki okula gitmek zorunda. Kulağa biraz garip gelmiyor mu?
Yanıt: 6 yaş kümesi % 7-8 oranındadır ve birinci sınıfa hazırlık kümesidir. Uzaktan eğitimi mümkün değildir. Bizim okulöncesi dediğimiz asıl küme 3-4-5 yaş aralığıdır. Kaldı ki ben bir eğitimci olarak mümkünse bir an evvel tüm yaş kümeleri için yüz yüze eğitime geçilmesi taraftarıyım. Çocuklar neredeyse 1 yıldır okula gitmiyor, algıları büsbütün geri gitmiş durumda. Kayıp büyük.
BAKICI DEĞİL EĞİTİMCİYİZ
Toplumsal medya üzerinden irtibat kurduğum, kendisine Serap diye hitap edilmesini isteyen ve devlette çalışan 27 yaşındaki anaokulu öğretmeni “Öncelikle biz çalışmaktan kaçmıyoruz, özelde işsiz kalacak binlerce meslektaşımız olduğunun da farkındayız. Lakin ‘Salgın var, herkes çalışmak zorunda. Çocuklara bakacak kimse yok’ denilerek öğretmenden çok ‘bakıcı’ muamelesi yapılmasına üzgünüz. Kaldı ki okulöncesi eğitim ve kreşler ortasında fark vardır. Şayet karar çalışan anneler düşünülerek alındıysa tam gün eğitim veren kreş ve gündüz bakımevleri bu muhtaçlığı karşılardı. Anasınıflarında ise aslında yalnızca 3 saat ders verilebilecek. O nedenle de ‘Anasınıfları bakıcılık yeri değildir’ diyoruz.
EGOMUZ SIFIR
“Kimsenin bakıcılık mesleğini aşağıladığı yok, egomuz da sıfır. Bizler evvel eğitimciyiz. Bugüne kadar birçok platformda erken çocukluk eğitiminin kıymetine dikkat çekmiş ve bu mevzuda tam da bir aralık kaydetmişken ‘Ama bu çocuklara bakacak kimse yok’ yaklaşımını kabul etmek mümkün değil. Herkesin tıpkı derecede risk altında olduğunun farkındayız. Bunun tahlili riski büyütmek midir? 3-4-5 yaş kümesi çocuklar arkadaşının maskesinin rengi daha hoş diye maske değiş tokuşu yapıyorken mesafe-hijyen nasıl sağlanacak? Anneye takviye çocuğunu riske atarak mı olacak?” diye soruyor.
MESLEK SAYGINLIĞI İSTİYORUZ
Okulöncesi Eğitim Kurumları ve Eğitmenleri Derneği Lideri Sefa Özdemir Yılmaz çocuğun dünyaya gözlerini açtığından ilkokula kadar geçirdiği mühletin, onun ileriki ömründe değerli yere sahip olduğu, toplumsal, duygusal gelişimi başta psiko-motor, bilişsel, lisan ve özbakım gelişiminin büyük ölçüde tamamlandığı, kişiliğinin oluştuğu bir devir olduğunu belirterek, şöyle devam ediyor: “Okulöncesi eğitim, öğrenci-öğretmen ve veliden oluşan bir platformdur. Yani aileden sonra çocuğun ikinci konutu, okul ve öğretmendir. Bu meslek bir diploma ile yapabilecek bir iş değildir. Gönül işi, aşk işidir. Çünkü, çocuklara yeri geliyor anne, yeri geliyor baba şefkati ile yaklaşıyoruz. Hangi kademede bu türlü bir yaklaşıma gereksinim var? Hangi kademede çocuk terlediğinde üstü değiştiriliyor, tuvalete götürülüyor, yemek yemesine dayanak veriliyor? Öğretmen bir nevi çocuğun bakımından da sorumlu anne-baba üzere. Bu nedenlerle bakıcı üzere algılanıyoruz. Halbuki okulöncesi öğretmen, aileden sonra, çocuğun geleceğini şekillendiren en büyük mimardır. Bu nedenle meslek saygınlığı istiyoruz” diyor. Okulöncesi eğitimin ‘uzaktan’ devam etmesinin mümkün olmadığını da belirten Yılmaz şöyle devam ediyor: “Öğretmenlerimizin ‘Neden biz?’ üzere tutumu yok! Zira bizler biliyoruz ki işimizin gereği bu. Burada kırıcı ve üzücü olan üsluptur. Öğretmenlerimiz başka öğretmenlerimiz kadar kıymetlidir.”
Memurlar
