Türkiye’nin yeni tip koronavirüs (Kovid-19) ile gayretinde ailelerinden uzakta özverili bir çalışma yürüten sıhhat çalışanları, hastaların sıhhatlerine kavuşmaları için gece gündüz ter döküyor.
Türkiye’de salgının görüldüğünden bu yana hastaların sıhhatine kavuşmasından öbür hiçbir şey düşünmeyen hemşireler, sevdiklerinden başka kalsa da hem ağır bakım ünitelerinde hem de pandemi servislerinde fedakarca misyon yapıyor.
Hemşireler, önlemlere uyulması konusunda davette bulunuyor.
“Yoğun bakımdakilere görseler maskesiz bir adım bile atmazlar”
Antalya Atatürk Devlet Hastanesinde Kovid-19 olaylarının bulunduğu ağır bakım ünitesinde çalışan 40 yaşındaki Zehra Çakmak, ameliyat hemşiresi olduğunu, pandemi servisindeki meslektaşlarının Kovid-19’a yakalanması nedeniyle ağır bakım ünitesine geçtiğini söyledi.
Hastaları iyileştirmek için herkesin elinden gelenin fazlasını yaptığını vurgulayan Çakmak, tulum, önlük, maske, siperlik ve gözlük takıp misyonlarını yapmaya çalıştıklarını lisana getirdi.
Çakmak, bütün zorluklara karşın hastalara yardımcı olmanın kendilerini keyifli ettiğini belirterek, şu değerlendirmede bulundu:
“Bütün hastaları annem, babam üzere görüyorum. Bazen ‘Belki yarın bu yatakta ben olabilirim.’ diye düşünüyorum. Bu hislerle hastalara yardım ediyorum. Bu kadar eforun içinde insanların önlemlere uymadığını görünce çok üzülüyoruz. Maskesiz gezenler için bazen, ‘Keşke ağır bakımdakilerin fotoğrafını çekip onlara gösterebilsem.’ diye düşünüyorum. Eminim o fotoğrafları görseler, maskesiz bir adım bile atmazlardı. Biri 3 yaşında 2 çocuğum var. Konuttan çıkarken ‘Tekrar ailemi görebilecek miyim?’ tasasıyla çıkıyorum. Her gün iş çıkışı konuta ‘Acaba hastalık getirdim mi?’ tedirginliği ile geliyorum. Aylardır çocuklarımı öpemiyorum, rahatça sarılamıyorum. O yüzden herkesin kurallara uymasını istiyorum.”
“Hastanede bir gün geçirselerdi, bir an bile maskeyi çıkartmazlardı”
Tıpkı hastanenin pandemi servisinde çalışan Hatice Acar ise Kovid-19’u yenen hastaların sevinciyle memnun olduklarını, vefat eden olduğunda da üzüldüklerini tabir etti.
Hastaların tedavisi sürerken bir yandan da ruhsal dayanak verdiklerini anlatan Acar, şunları kaydetti:
“Hastaların bir birden fazla ruhsal olarak da bu durumdan etkileniyor. Biz onlara bugünlerin geçeceğini uzun uzun anlatıyoruz. Onlar bizimle konuşunca rahatlıyorlar. Ne kadar yorulsak da onların karşısında daima güçlü durmaya çalışıyoruz. Bayan bir hastamızın eşi de ağır bakım servisinde tedavi görüyordu. Sonra vefat etti. Ne biz, ne de yakınları eşinin öldüğünü söyleyemedik. Eşini çok seviyordu. Bizi de çok üzdü. İnsanları maskesiz görünce daima hastalarımız aklımıza geliyor. Onca çaba ediyoruz. Uyarılıyor, ancak hala maskesiz gezenler var. İnanın hastanede bir gün geçirselerdi, bir an bile maskeyi çıkartmazlardı.”
Memurlar
