Anayasa Mahkemesi, kimlik denetimi sırasında polislerin cebir ve şiddetine maruz kaldığını, şikayetinin kovuşturmaya yer olmadığı kararı ile sonuçlandığını belirten öğretmenin ferdi müracaatında, “kötü muamele yasağının ihlal edildiği”ne hükmetti.
Anayasa Mahkemesinin Resmi Gazete’de yayımlanan kararına nazaran, kuşku üzerine polis tarafından durdurulan bir öğretmen ile kimlik denetimi sırasında vazifeli polisler ortasında tartışma çıktı.
Polislerin müdahelesiyle karşılaştığını belirten öğretmen, hastaneden darp raporu aldı. Raporda, müracaatçının bedeninin çeşitli yerlerinde sıyrıklar tespit edildiği belirtildi. İsimli Tıp Kurumunca düzenlenen raporda da müracaatçının yumuşak doku lezyonlarına neden olan yaralanmasının hayatını tehlikeye sokmadığı, kolay tıbbi müdahaleyle giderilebilecek nitelikte olduğu bildirildi.
Açılan soruşturma kapsamında, vaka yerini gören MOBESE kameraları manzaraları incelendi, kamera açısı nedeniyle manzara elde edilemediği tespiti yapıldı.
Soruşturmada, hadiseye karışan polis memuru hakkında taammüden yaralama hatasından kovuşturmaya yer olmadığı kararı verildi. Öğretmen, bu karara yaptığı itirazın reddedilmesi üzerine Anayasa Mahkemesine kişisel müracaatta bulundu.
Öğretmen, kimlik denetimi uygulaması sırasında kolluk kuvvetlerinin cebir ve şiddetine maruz kaldığını, şikayetinin kovuşturmaya yer olmadığı kararıyla sonuçlandığını belirterek, makus muamele yasağının ihlal edildiğini ileri sürdü.
– Mahkemenin değerlendirmesi
Anayasa Mahkemesi, öğretmenin, Anayasa’nın 17. hususunda teminat altına alınan makus muamele yasağının hem maddi hem de yol boyutunun ihlal edildiğine karar verdi.
Yüksek Mahkemenin münasebetinde, devletin bireyin maddi ve manevi varlığını her türlü tehlike, tehdit ve şiddetten korumakla yükümlü olduğu belirtildi.
Müracaatçının, polis memurlarına kimliğini verdikten sonra polis memurları ile çıkan tartışma sırasında memurlardan birinin kendisini darbettiğini ileri sürdüğü aktarılan münasebette, müracaatçının, vakaya tanıklık ettiğini düşündüğü 3 kişinin ismini tabiri sırasında bildirdiği lakin savcılığın bu şahitlerin tabirine başvurmadığı kaydedildi.
Savcılıkça verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair kararda, bu şahitlerin tabirlerine neden başvurulmadığı konusunu açıklığa kavuşturabilecek bir münasebete rastlanmadığı vurgulanan münasebette, şu değerlendirmelerde bulunuldu:
“Adli muayene raporlarındaki yaralanma bulguları ve tıpkı vaka nedeniyle müracaatçı aleyhine açılan kamu davasında mahkeme huzurunda tabir veren şahit beyanları müracaatçının polislerin fiziki saldırısına maruz kaldığı savlarını dayanaklar mahiyettedir. Somut hadisenin gerçekleşme şartları dikkate alındığında öğretmen olan müracaatçıya okul çıkış saatinde ve meslektaşlarının da tanıklık edebileceği halde kolluk vazifelileri tarafından gerçekleştirilen muamelenin muhakkak bir yük derecesinde olduğu ve vakada Anayasa’nın gerektirdiği minimum yük eşiğinin aşıldığı tespit edilmiştir.”
Müracaatçı hakkında düzenlenen birinci hekim raporunda darp ve cebir izine rastlanmadığının belirtildiği, müracaatçının isteği üzerine tıpkı gün içinde alınan ikinci raporda başvurucuda meydan gelen ekimoz ve sıyrıkların kayıtlı olduğu aktarılan münasebette, açık şikayet karşısında ilgili tabip hakkında soruşturmaya başlandığına dair rastgele bir bilgi yahut evrakın de soruşturma evrakında bulunmadığı belirtildi.
Münasebette, “Olayın gerçekleşme şartlarının ve maddi gerçeğin ortaya çıkarılması için Savcılıkça şahit tabirlerine başvurulmaması, polis tutanağında yer alan çelişkilerin giderilememiş olması ve şikayet edilen hekim hakkında soruşturma yürütüldüğüne dair bir bilginin bulunmaması gözetildiğinde soruşturmanın tam ve faal formda yürütülmediği sonucuna varılmıştır. Anayasa Mahkemesi açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 17. hususunda teminat altına alınan makûs muamele yasağının hem maddi hem de metot boyutunun ihlal edildiğine karar vermiştir.” sözleri kullanıldı.
Memurlar
