Aile doktoru Mehmet Eyüp Hazar, yeni tip koronavirüsle (Kovid-19) çabasını anlattı.
Yenimahalle’de bir sıhhat ocağında aile tabibi olan Mehmet Eyüp Hazar, AA muhabirine, aile hekimliği sistemine kayıtlı olan hastalarla aile üzere olduklarını, daima tıpkı yüzler ve isimler gelip gittiği için onları yakından bildiklerini söyledi.
Hastaların aile hekimliği sistemi üzerinden kendilerine rahatça ulaştıklarını söz eden Hazar, “Hem cep telefonlarımız hem de sabit telefonlarımız hastalarda kayıtlı. En ufak durumda bize uğrayabiliyorlar. Kovid-19 sürecinde hastalar direkt hastaneye gidemedikleri için bize müracaat sayıları arttı.” diye konuştu.
Rastgele bir koronavirüs semptomu olanların evvel kendilerine başvurdukları bilgisini veren Hazar, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Biz olağan işleyişi devam ettirmemizin yanında tıpkı vakitte Kovid-19 hastalarına da bakıyoruz. Bize başvurduklarında onları pandemi hastanelerine yönlendiriyoruz. Bize başvuran hastalar bir iki gün sonra sisteme Kovid-19 hastası olarak düşüyorlar. Bundan sonra yeni bir sürecimiz başlıyor. Hastanın PCR ve tomografisi müspetse aşikâr semptomlar var, bunları onlara soruyoruz. İlçe sıhhat merkezi ve başkalarıyla uyumu büsbütün biz sağlıyoruz.”
Salgının artmasıyla birlikte telefon trafiklerinin ağırlaştığını aktaran Hazar, memnun oldukları ve dua aldıkları çok anlar olduğunu lisana getirdi.
Hazar, “Bir iki ay evvel 28 yaşında genç bir hasta Ankara’da çalışıyordu, ailesi Erzurum’da. Biz durumunu takip ediyorduk. Bana, ‘hocam durumum iyi lakin, annem bana inanmıyor, annemi arayıp durumla ilgili bilgi verir misiniz?’ dedi. Annesini aramıştım. Kovid-19 hastalarına ruhsal takviye de veriyoruz. Aile hekimliği sisteminden bize rahatça ulaşabildikleri için pek çok sorularına karşılık veriyoruz.” sözlerini kullandı.
Salgına karşı grup olarak gayret verdiklerinin altını çizen Hazar, şunları kaydetti:
“Eşim de hekim. İki çocuğumuz var. Bu süreçte iki çocuk da konutta tek kalıyordu. Biri 8’inci sınıfa gidiyordu. Imtihan devrinde yanında duramadık, ilgilenemedik. Birden fazla vakit meskene gittiğimizde çocukların hiçbir şey yemediklerine şahit olduk. Bu bizi etkiledi. İşimizin maddi bir karşılığı yok. Birtakım hastalar virüs kaptığını bilmeden geliyor. Onlarla kapalı bir ortamda belirli bir mühlet kalıyoruz, risk altına giriyoruz. Bu durumda hasta olan pek çok arkadaşımız var. Aile tabibi ve çalışanlarımızdan hayatını kaybedenler de var. Bunlara üzülüyoruz. Lakin, süreç bu halde. Daima birlikte atlatacağız inşallah.”
Memurlar
