Sevdiği genç kızla evlenen genç, düğün sonrası gittiği işyerinde hayatının şokunu yaşadı. İş akdinin feshedildiğini öğrendiğini, feshin haksız olduğunu tez eden genç emekçi, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsiline karar verilmesi talebiyle İş Duruşması’nda dava açtı. Duruşmada savunma yapan davalı işveren; davacının müsaade almadan ve haber vermeden peş peşe 5 iş günü işe gelmediğini, evlilik yapan bir personele müsaade verilip peşinden devamsızlık tutanağı tutulmasının mutlaka mümkün olmadığını öne sürdü. Öğrendikleri kadarıyla davacının nişanlısından öbür bir şahısla kaçması sebebiyle işe devamsızlık yaptığını, bu nedenle feshin haklı nedene dayandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etti. Duruşma, evlilik müsaadesi sebebiyle işe gelmediği gerekçesiyle davanın kabulüne hükmetti. Kararı davalı patron temyiz etti.
Dava evrakını yine inceleyen Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. hususunun (II) numaralı bendinin (g) alt bendinde, emekçinin patrondan müsaade almaksızın yahut haklı bir sebebe dayanmaksızın arkası gerisine iki işgünü yahut bir ay içinde iki sefer rastgele bir tatil gününden sonraki iş günü veya bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi halinde, patronun haklı fesih imkanının bulunduğu karara bağlandığına dikkat çekti. Kararda şöyle denildi:
“Davacı taraf belirtilen günler evlilik nedeniyle patronun bilgisi dahilinde işyerine gelmediğini, bir nevi müsaade kullandığını savunmaktadır. Fakat davalı şahitleri, davacının evleneceğini bildiklerini ancak davacının müsaadeli olmayıp haber vermeden işyerine gelmediğini, davacının devamsızlık yaptığı mühlet içinde kendisine ulaşamadıklarını, farklı bireylerden davacının nişanlısını bırakıp öteki biri ile kaçtığını öğrendiklerini, iş akdi feshedildikten sonra davacının işyerine gelerek evlilik cüzdanını gösterip gelmediği müddetlerde müsaadeli sayılmayı talep ettiğini beyan etmişlerdir. Davacıya evlilik nedeniyle müsaade verilip peşinden devamsızlık nedeniyle işten çıkarıldığını duyduklarını beyan eden davacı şahitleri ise davacının iş akdi sona erdiğinde işyerinde bulunmadıkları kendi tabirleri ile sabit olup bu şahitler davacıdan duyduklarını aktarmaktadır. Bu sebeplerle fesih tarihinde işyerinde bulunan, her biri davacının silsile ile amiri pozisyonundaki davalı şahitlerinin beyanlarına üstünlük tanınıp iş akdinin işverence devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiği kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulü bozmayı gerektirmiştir. Temyiz olunan kararın bozulmasına oy birliği ile karar verildi.”
Memurlar
