Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, milyonlarca evliyi ilgilendiren emsal nitelikteki karara imza attı. Yüksek Duruşma, eşiyle ailesi ortasında dengeyi koruyamamayı boşanma sebebi saydı. Eşiyle dengeyi koruyamamanın ağır kusur sayılmasına hükmetti.
Şiddetli geçimsizlik yaşayan çift Aile Duruşması’nda karşılık boşanma davası açtı. Duruşma; davacı-karşı davalı erkeğin ailesi ve eşi ortasındaki dengeyi kuramadığı ve eşine gözetici davranmadığına dikkat çekti. Duruşma; davalı-karşı davacı bayanın da kıskanç halleri olduğu, eşine diğerleri yanında hudutlu ve agresif davrandığı ve hakaret ettiği gerekçesiyle bayanın ağır, erkeğin daha az kusurlu olduğuna karar vererek bayanın davasını reddetti.
Erkeğin davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verildi. Karar, davalı-karşı davacı bayan tarafından temyiz edilince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki Yargıtay kararında şu sözlere yer verildi: “Mahkemece davalı-karşı davacı bayanın ‘Eşine ailesi yanında küçük düşürücü kelamlar söylemesi’ vakıası kusur olarak yüklenemeyecek ve davacı-karşı davalı erkeğe birinci kararla yüklenen ‘Ailesinin evliliğe çok müdahalesi vakıası da’ katılaştığı için kusur olmaktan çıkarılamayacaktır. Gerçekleşen bu duruma nazaran davacı-karşı davalı erkek davalı-karşı davacı bayana nazaran daha fazla kusurlu olup mahkemece yapılan kusur belirlemesi hakikat olmadığından bozmayı gerektirmiştir. Boşanmaya neden olan hadiselerde davacı-karşı davalı erkek ağır kusurlu olup, bu kusurlu davranışlar birebir vakitte bayanın kişilik haklarına taarruz teşkil eder niteliktedir. Bayan, boşanma sonucu eşin maddi dayanağından mahrum kalacaktır. Türk Uygar Kanunu’nun 174/1-2. unsuru şartları bayan faydasına oluşmuştur. Bu durumda tarafların ekonomik ve toplumsal durumları, kusurun tartısı, hakkaniyet kuralları gözetilerek davalı-karşı davacı bayan faydasına uygun ölçüde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yanlışlı kusur belirlemesine bağlı olarak bayanın maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi hakikat görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. Kararın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Memurlar
