– Yargıtay 16. Ceza Dairesi, toplumsal paylaşım sitesi Facebook’taki paylaşımları nedeniyle “Cumhurbaşkanına hakaret” kabahatinden yargılanan sanığın beraatine ait lokal duruşma kararını bozdu.
İzmir’de bir vatandaş, Fetullahçı Terör Örgütü’nün (FETÖ) darbe teşebbüsünün akabinde, farklı tarihlerde, Facebook’tan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yönelik paylaşımlarda bulundu. Öğretmenin paylaşımlarını gören bir kişi, BİMER’e elektronik posta aracılığıyla ihbarda bulundu.
Bunun üzerine öğretmen hakkında “Cumhurbaşkanına hakaret” hatasından Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığınca iddianame düzenlendi ve yakalama kararı çıkarıldı.
Öğretmen, sözünde, “Cumhurbaşkanını amaç almadığını, hakaret ve dini kıymetleri aşağılama üzere bir kastı olmadığını, şehit askerlerin ve sivillerin fotoğraflarını görünce, toplumsal medyadan edindiği yanlış bilgiler doğrultusunda çok büyük ıstırapla vermiş olduğu duygusal reaksiyon sonucu bildirisi paylaştığını” savundu.
Hakkında “Cumhurbaşkanına hakaret” hatasından dava açılan ve Karşıyaka 8. Asliye Ceza Duruşmasında yargılanan sanığın beraatine karar verildi. Mahallî duruşma kararı, temyiz edilmediğinden sanık hakkındaki beraat kararı katılaştı.
Beraat kararında, sanığın ülkede yaşanan hadiselere ait kendi niyetlerini lisana getirdiği, bu bahisteki tenkitlerini yazısına taşıdığı, bu tarafıyla yazının hakaret hatasını oluşturmadığı, tenkit niteliğinde kaldığı belirtildi.
Kararda, yazının devamında yer alan tabirlerin de beddua, nezaket dışı, kaba ve rahatsız edici kelam niteliğinde olduğu anlatıldı.
– Karar katılaştı, kanun faydasına bozma istendi
Cumhurbaşkanlığı avukatları, mutlaklaşmış beraat kararının kanun faydasına bozulması talebinde bulundu. Bunun üzerine Adalet Bakanlığı, beraat kararının kanun faydasına bozulması istemiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı başvurdu.
Yargıtay 16. Ceza Dairesi, kanun faydasına bozma istemini yerinde gördü. Daire, sanığın aleyhine sonuç doğurmamak üzere lokal duruşmanın beraat kararını kanun faydasına bozdu.
– Münasebetten
Dairenin kararında, demokratik bir toplumun mecburî temellerinden, toplumun ilerlemesi ve bireyin öz itimadı için gerekli temel koşullardan birini teşkil eden tabir hürriyetinin, yalnızca kabul gören yahut zararsız yahut kayıtsızlık içeren bilgiler yahut fikirler için değil tıpkı vakitte kırıcı, şok edici yahut rahatsız edici olanlar için de geçerli olduğu vurgulandı.
Bunların demokratik bir toplumun olmazsa olmaz tolerans ve müsamahasının gerekleri ortasında yer aldığına değinilen kararda, iftira, küfür, onur, erdem ve saygınlığı zedeleyici kelam ve beyanlar, müstehcen içerikli kelam, yazı, fotoğraf ve açıklamalar, savaş kışkırtıcılığı, hukuk sistemi cebir yoluyla değiştirmeye yönelen nefret, ayrımcılık, düşmanlık ve şiddet yaratmaya yönelik bulunan tabirlerin ise fikir özgürlüğü bağlamında tüzel müdafaa görmediği, cürüm sayılmak suretiyle ceza yaptırımlarına bağlandığı anlatıldı.
– “Kaba sövme hiçbir şartta tenkit olarak kabul edilemez”
Cumhurbaşkanına hakaret cürümlerinin, Türk Ceza Kanunu’nun 299. unsurunda yaptırıma bağlandığı, hatanın koruduğu tüzel faydanın, Cumhurbaşkanının erdem ve saygınlığı olduğuna dikkati çekilen kararda, şunlar kaydedildi:
“Demokratik toplumlarda politikler, üst seviye bürokratlar ile kamuya mal olmuş bireyler, öteki insanlara göre ağır tenkitlere daha fazla katlanmalıdırlar. Lakin hakarete hiç kimse katlanmak zorunda değildir. Tabir hürriyeti bakımından tenkit ve hakaret başka ayrı kıymetlendirilmesi gereken kavramlardır. Kaba sövme hiçbir şartta tenkit olarak kabul edilemez. Türk toplumunun değerli bir bölümünün kendilerini siyasi önderleriyle özdeşleştirdiği, başkanlarına yapılan ve kamuya yansıyan hakaretleri kendilerine yapılmış üzere algılayarak çok tepki gösterdikleri, bu hakaretlerin toplumdaki kutuplaşmayı artırdığı, hakaret ve sövme fiillerinin, ismi vakalarda dahi birçok öldürme ve nitelikli yaralamalara sebebiyet verdiği gözetildiğinde, bu fiillerin orantılı bir yaptırıma bağlanmasının toplumsal barışın ve kamu nizamının korunması bakımından da demokratik toplumda zorlayıcı bir muhtaçlığın karşılanması kapsamında kıymetlendirilmesi gerekir.”
Memurlar
