Temmuz ayının birinci günlerinden itibaren Türkiye’nin en kıymetli gündem unsurlarından biri haline gelen toplumsal medya düzenlemesi, bugün itibariyle yasal hale geldi. 1 milyondan fazla kullanıcıya sahip olan yabancı toplumsal medya şirketlerine kimi yasal zorunlulukları getiren bu düzenleme, 1 Ekim 2020’den itibaren yürürlüğe girecek.
Hususla ilgili olarak Habertürk’te bir yazı kaleme alan Muharrem Sarıkaya, değerli bir siyasi isim olan Naci Bostancı’nın meclis kulisinde sohbet ederken yasanın aceleye getirilmediğini söylediğini ve Bostancı’nın, “(Sosyal medya platformları) Yüklü olarak Türkiye’de temsilci bulundurmayı kabul ettiler. Bir tek Twitter olumlu yanıt vermedi, orada bir badire görülüyor” dediğini tabir etti.
“Twitter dışında sorun görünmüyor”
Bostancı’nın temsilci bulunduran toplumsal medya platformlarında bir kişinin hakkında çıkan olumsuz içeriklerin kaldırılması için platforma başvurabilecek ve yayının 48 saat içerisinde kaldırabileceğini lisana getiren Sarıkaya, birtakım kararlara uymayan platformlara ne olacağı ile ilgili sorusuna ise “Şu basamakta Twitter dışında sorun görünmüyor” biçiminde cevap aldığını belirtti. Türkiye, toplumsal medya düzenlemesini oluştururken Almanya ve Fransa’da yürürlükte olan modelleri göz önünde bulundurmuştu. Lakin Fransa Anayasa Duruşması’nın çıkarılan maddedeki kimi kararları uygulanamaz kılması, Almanya’da yürürlüğe konan düzenlemeyi daha da öne çıkarmıştı.
“Kamuoyunun bilgi alma hakkı, şahsî dataların korunması hakkından üstün”
Türkiye’deki toplumsal medya düzenlemesinde de yer alan ‘unutulma hakkı’ ile ilgili olarak dün Alman Yargıtayı tarafından alınan emsal niteliğindeki kararı aktaran Sarıkaya, bireylerin internette haklarında yer alan bilgilerin silinmesi için başvurabileceğini, lakin her müracaatın direkt kabul edilmeyebileceğini hatırlatmış oldu. Sarıkaya’nın aktardığına nazaran Almanya’da bir kişi, unutulma hakkı çerçevesinde Google’dan bilgilerinin silinmesi için müracaatta bulundu. Lakin yargıtay, “kamuoyunun bilgi alma hakkının ferdî dataların korunması hakkından üstün olduğuna” hükmetti ve bu talebi reddetti. Alman Yüksek Duruşması’na nazaran şahsî bilgileri muhafaza hakkının rastgele bir önceliği bulunmuyor ve her davada hangi özgürlüğün daha ağır bastığının başka ayrı denetim edilmesi gerekiyor.
Memurlar
