Rus askerleri gece geç saatlerde doğru uğursuz bir mesajla eve geldi.
Bu aya kadar güneydoğu Ukrayna’da Rus işgali altında yaşayan sosyal hizmet uzmanı Evelina, “‘İki hafta içinde Rus pasaportunuz yoksa Allah’tan farklı bir şekilde konuşuruz’ dediler” dedi.
Bu konuşmayı yapmak için beklemedi. Bunun yerine birkaç eşyasını bir çantaya koydu ve ergenlik evliliğiki kızıyla birlikte Ukrayna tarafından kontrol edilen bölgeye doğru yola çıktı.
Rusya’nın yönettiği topraklarda bu durum o kadar gülünç hale geldi ki, “kendi pencerenizden dışarı bakıyorsunuz korkuyorsunuz” dedi.
Güneydoğu Ukrayna’da yerleşen askeri çıkmaz, ülkenin geri kalanı için büyük bir güvenlik tehdidi oluşuyor ve Avrupa’yı uzun bir istikrarsızlık dönemiyle tehdit ediyor. Ancak Evelina gibi Rusya’nın elindeki verileri yaşayan tahmin 4 ila 6 milyon Ukraynalı için bu çıkmaz daha ahlaki yıkıcı bir şey anlamına geliyor: sonu olmayan bir işgal.
Nüfusun yaklaşık kısmının boşaltıldığı ve sert bir askeri yönetimin kontrolü altında olan, Hollanda’nın geniş kapsamlı Rus işgali altında bölge, hasarlar bir kez sıkışıp kaldığı durumda: Rusya tarafından yönetiliyor ancak çoğu ülke tarafından tanınıyor. dünyanın geri kalanı Ukraynalı.
Bu bilgisayarların demografisi, çalışma hayatındaki insanların kaçması ve geride kalan daha yaşlı ve daha fakir bir rejimin kalmasıyla değişiyor.
Rus askerleri terk edilmiş evlerde konaklıyor ve suçlar artıyor. Rus işadamları, yerel işletme sahiplerinin mağaza ve çiftlik satmaları konusunda güçlü bir şekilde silahlandırıyor ve Orta Asyalı göçmenler pazarlarda ticaret yapmak ve işçi olarak çalışmak için ortaya çıkıyor.
Aramalar olağandır. Bu ay Enerhodar’ın 41 yaşındaki Serhiy, evinin üç asker tarafından arandığını söyledi. “Biri elinde silahla merdivenlerde kalıyor, diğer ikisi içeri girip tüm eşyalarını karıştırıyor” dedi.

Rusya tarafından yönetilen topraklardan Ukrayna’ya geri dönen Ukraynalıların kullanımı için üst üste dizilmiş karyolalar. Gece boyunca uyumlar, yemek yiyorlar ve Kiev’e giden trene binmeden önce kurumsalden bilgi alıyorlar.
Bodrum’daki derme çatma gözaltı terapisi de dahil olmak üzere baskı, Ukrayna yanlısı satışları hedef alıyor, bölgesel siyasi faaliyet Rusya’da satılıyor ama aynı zamanda görsel manzarayı Ukrayna dili ve kimliğinden uzaklaştırıyor.
Rusya şu anda güneydoğudaki yarım ay düzenli tarım arazileri, köyler ve şehirlerden oluşan Ukrayna topraklarının yaklaşık yüzde 17’sini kontrol ediyor. Bölge, insan hakları gruplarının ve çoğu bağımsız muhabirin erişimine kapalı, ancak işgal altındaki bölgeler terk eden kişilerin haklarını Ukrayna’nın bu bölümünde açılan bir pencere sunuyor.
Evelina, Ukrayna kontrolünde bölgeye geri dönmek için devam etmek ama giderek daha popüler hale gelen bir rota izledi: Rusya’ya seyahat etti ve kuzeye ve batıya doğru bölgeye, ardından kuzeydeki Sumy kentinin bulunduğu yerden resmi olmayan bir sınır kapısından Ukrayna’ya geri döndü.
Bu yolu her gün yaklaşık 100 Ukraynalı kullanıyor. Rusya’da sınıra ulaşmak için şoför kiralıyorlar ya da toplu taşıma araçlarını kullanıyorlar. Oradan, iki ordu arasındaki tekerlek izleriyle kaplı gezi bir yolda iki mil yürüyen bitkin ailelerden oluşan ince bir akıntı olan Ukrayna’ya doğru gönderiyorlar; Şiddetli bir savaşla savaşan iki ülke arasında beklenen bir barış koridoru.
Bölgede çalışan sınır muhafızları, orduların geçiş listesi ticaret birlikleri ve mahkumlar için tüketildiği ve çok sayıda geçerli olan gayrı resmi bir ateşkes için değişim süreleri olduğunu söyledi. Siviller bölgeden haberdar oldu ve Ukrayna pasaportuna sahip olanlar işgalden kaçmak için gayri resmi ateşkese sırtını dayıyor.
Geldiklerinde, Ukrayna istihbarat teşkilatı tarafından sorgulanmak için kullanılan ve depo alanı olarak bilinen bir yedek bir süre dinleniyorlar. Röportajlarda, Rusya’nın baskı ve vahşetinin yanı sıra Rusya’nın kontrolünü sağlamlaştırmasıyla birlikte işleyen yerel yönetimler ve sosyal yardım sistemlerini anlattılar.
Evelina için tutuklanma korkusu ve kızının artan kaygısı onu ayırmaya itti.
Yaz boyunca memleketin yakında değişeceği görülüyordu. Haziran ayında Ukrayna’nın karşı saldırısı başladı ve Rusya’yı Ukrayna’nın internetinin itmeyi amaçlayan yerden sadece 40 kilometre uzakta bulunuyor. Ancak saldırı yaklaşık 10 mil sonra durdu.
Bu ay izinde Evelina, devamının yaklaşık aralıktan işgali kabul ettiğini, Rus pasaportu ve emekli maaşı ya da sosyal yardım maaşı aldığını söyledi. Kasabanın reddedilmesi reddedildi ve bu makale için rapor yapılan diğerleri gibi, güvenlik nedeniyle soyadının gizli olarak saklanması istendi.
Terk edilmiş evlerde barınan demokratik Rus askeriyle ve yerel pazarda mal şeytan yeni gelen etnik Azerilerle birlikte yaşadıklarını söyledi.
Askerlerin gece geç evde yaptığı ziyaret ve tehditleri (yerinden edilmiş diğer kullanıcıların polislik uygulamalarının sıradan olduğunu söylediği bir uygulama) 16 yaşındaki kızını korkuttu. Evelina, “Ağladı, konuşmadı ve yüzünün battaniyeyle kapatılmasıyla kapandı” dedi.
Tipik olarak, yerel işgal grupları, yerel veya bölgesel bir hükümet için sembolik lider olarak bir işbirlikçiyi görevlendirilirken, bir Rus askeri komutanı bir topluluk üzerinde fiili kontrol uygular.
Belediye ve yerel yönetimlerde ekonomik yardım ve kurtuluş sağlamak amacıyla Rusya, Rus şehirlerinin Ukrayna’da işgal ettiği şehirlerle eşleştirilen bir kardeş şehir organizasyonu kuruldu. Örneğin St. Petersburg şehir yönetimi, geçen yıl kuşatma nedeniyle büyük ölçüde yerle bir olan Azak Denizi liman kenti Mariupol’un yeniden geliştirilmesine bir miktar finansman sağladı. (Şehir yönetiminin geçen yıl bombalanan Mariupol tiyatrosuna yardım ettiğini söyledi.)
İşgallerin iyi performans göstermeleri halinde Rusya’da iş teklif edildi; bu, yetenekli Rusları ve işbirlikçileri işgal altında Ukrayna’da görev yapmaya teşvik eden bir kariyer yolu oluşturdu. Örneğin işgal altında Donetsk’in başkan yardımcısı, Rusya’nın Sibirya Omsk’a katılmış valisi oldu.
Bu kariyer fırsatları, yerelde yetersiz görünen liderliğe maruz kalmalar bile, işbirlikçileri için ortaya çıkıyor.
Örneğin, tatil partileri için Noel Baba oyuncuları bir işletme işletmesini sağlayan bir adam, 2014 yılında Rus ordusu ve vekil savaşçıların Doğu Ukrayna’nın bir kısmını ele geçirmesiyle Donetsk’te geçirdiği süre boyunca geçti. Geçen yıl karısı Herson’un başkan yardımcısı oldu.
Londra merkezli bir araştırma enstitüsü olan Royal United Services Institute’un son derece uzmanlarından David Lewis tarafından bu sonbaharda yayınlanan bir karşılaştırmaya göre, Rusya’nın işgal politikaları aynı zamanda işbirlikçilere ve Ruslara politika, ticaret ve organize suçu harmanlayan ekonomik teşvikler de sağladı.
Bay Lewis şöyle yazdı: “Birçoğu ideolojiyi, savaşı ve ticareti kusursuz bir şekilde karıştıran ticari çıkarlar, suç grupları, özel askeri şirketler ve ‘gönüllü’ taburlardan oluşan şaşırtıcı bir dizi vardı.”
Yasal bir süreç, kaçan Ukraynalıların terk ettiği mülklerin yönetimi için saklanması, genellikle Rus iş adamlarına devredilmesine imkan sağlanması mümkündür.
Ancak Ruslar işgali esas olarak baskı yoluyla yönetiyor ve geri çekildikleri her yerde gözaltında, istismar ve gösterme kanıtlarını geride bırakıyorlar. Sumy’nin değişebileceği geçiş durumlarıki gönüllüler, Ukraynalıların haftada birkaç kez savaş suçlarına karşı üzüntülerle karşılaştıklarını söylüyor.
Olha isimli kadın, evin evine girip kocasını Ukrayna’daki faaliyetlerinde üye olarak suçlayarak tavayla dövdüklerini anlattı. Ona vururken “’Kime yardım ediyorsun!” diye bağırdıklarını söyledi.
Bunu sinsi bir sorgulama tekniği izledi, dedi.
Askerler çifti ayırdı. Olha, daha sonra kocasının casus olduğunu itiraf ettiğini ve bu durumun onu da kendisini suçlamaya teşvik ettiğini söyledi. Kocanın tutuklandığını ve cesedinin ardından kasabanın dışında bir ormanda daha bulunduğunu söyledi.
Daha tipik olarak Ukraynalılar, Rus pasaportu almaları için her gün yapılan baskıyı anlattılar ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin hakkında kötü konuştukları duyulursa insanların gözaltına alındığını anlattılar.
Ukraynalı, Ukraynalıların tutuklanmasını engellemeyi veya seyahate izin verilmesi için Rusya pasaportu alınmasına itiraz etmediklerini söylüyor.
Şehrinin Rus araçları tarafından ele alındığından sonraki aylarda Ukrayna kontrolünde bölgedeki kaçan Melitopol belediye başkanı Ivan Fedorov, “Geçici olarak işgal edilen topraklarda Rus pasaportu olmadan yaşamak çok zor ve tehlikeli” dedi.
Sınırı perişan bir halde geçen tavsiyelerde bulunan psikolog Tetyana Korobkova, yaşlı insanların çoğunda geride bıraktıkları evler veya çiftlikler hakkında üzüldüğünü, artık çok azla bir ömür boyunca kaybedildiğini hissettiğini söyledi. Ukrayna’nın askeri ilerlemeleri kurtarılacak.
Bayan Korobkova, karşıdan karşıya geçen genç kadınların tecavüz olaylarını anlattıklarını söyledi. Veliler, açık okula giderken gitmeden de olsa ebeveynlerinin Rus parçalarını açığa vurmasından endişe ediyor. Okullarda çocukların kurnaz soruları soruyorlar” dedi. “Çocuk yanlış cevap verirse anne ve babasını ziyaret edecek.”
Yerinden edilmiş pek çok insan yaşadığı bir tür duygusal performans içinde buluyor, yeni çevrelerde yeni hayatlara tam olarak bağlanamıyor ve belki de bir gün evlerine dönmelerini umuyorlar.
64 yaşındaki Mykola, Dnipro Nehri üzerinde savaş öncesinde yaklaşık 50.000 olan Enerhodar’dan kaçmak. Yaklaşık 8.000 kişi tahmin etti.
Gittiğine pişman değilim. Kendi başına ve işgal altında Ukrayna’nın büyük bölümünün, 1986 nükleer felaketinden sonra terk edilen, boş kasabaların bulunduğu “Çernobil bölgesi gibi” olduğunu söyledi.
Şehirdeki reklam panolarının bunu ilan ettiğini söyledi: “Enerhodar süresine kadar Rusya’nın yanındadır.”
Yurii Shyvala, Ukrayna’nın Kiev hükümetinin habercilikle katkıda bulunduğunu belirtti.