Kentteki özel bir diş hastanesinde misyon yapan diyabet hastası Kavran, hastanede gördüğü 10 günlük tedavinin akabinde Kovid-19’u yenmeyi başardı. Yaşadığı dehşetli ve külfetli süreci AA muhabirine anlatan Kavran, geçen yıl kasım ayında hastane inşaatındaki çalışmaları takip ederken halsizlik yaşadığını söyledi.
Kavran, babası ve eşi ile yaptırdıkları test sonucunun müspet çıktığını belirterek, nefes almakta zorlandığını, yüksek ateş de olunca hastaneye gittiğini kaydetti.
Kavran, “Tomografi sonucu akciğerlerimin yüzde 60’ında virüsün yayıldığını söylediler. Oksijen muhtaçlığı hissetmeye başlamıştım. Fırat Üniversitesi Hastanesine sevkim yapıldı. 10 gün orada kaldım. Bu süreçte hastalık ilerliyordu. Beni takip eden tabip arkadaşlar ‘sabırlı ol’, ‘mücadele et’, ‘beslenmene dikkat et’ dediler.
İlaç aldığımda şeker çok yükseliyordu. Şeker denetimi yapıp ilacı kesmek zorunda kalıyorlardı. Münasebetiyle ilaç alamadım ve ilaç alamadığım için de hastalık önemli formda ilerliyordu.” diye konuştu.
“Yoğun bakıma giden hiç kimse o süreçte geri gelmedi”
“Geceleri hiç yatamıyordum.” diyen Kavran, kimi vakit gözlerinin karardığını lisana getirdi.
Kavran, “Hastanedeki odam asansör kapısının karşısındaydı. Ağır bakıma mecburî olan hastalar götürülüyordu. Daima götürürken diyorlardı ki ‘Yukarısı daha iyi. Orada biraz dinlenir tekrar geri getiririz.’ Lakin ağır bakıma giden hiç kimse o süreçte geri gelmedi.” dedi.
Bunun ruhsal olarak da kendisini rahatsız ettiğini anlatan Kavran, “Acaba gidenler vefat mı ediyor, öbür bir yere mi götürülüyordu? Bazen beni de götürme ihtimalleri oluşuyordu ve bu beni huzursuz ediyordu. Vefat korkusu işte.” sözlerini kullandı.
Bu süreçte babasının da hastanede Kovid-19 tedavisi gördüğüne dikkati çeken Kavran, tam toparlanmaya başladığı süreçte babasının vefat haberini aldığını söyledi. Kavran, babasının öldüğünü hekimlerden öğrendiğini lakin hastalığı nedeniyle cenazeye dahi gidemediğini belirtti.
Tabibin “2-3 ay sonra toparlanırsın” dediğini lakin daha uzun sürdüğünü vurgulayan Kavran, şöyle konuştu:
“Hastanede 10 gün kaldım, 10 kilo verdim. Akciğerlerimin yüzde 60-70’i virüsü tutmuştu. Bütün hayatın gözlerinin önünden bir şerit üzere geçiyor. Herkes gözünün önünden geçiyor.
Artık bu dünyadan ayrılacağını düşünüyorsun. 6 ay oldu hala toparlanma süreci tam olarak neticelenmedi. Unutkanlık devam ediyor. Yürürken, yokuş yahut merdiven çıkarken beni çok rahatsız ediyor. Hastalığa yakalanmadan önlemlere uymak hayati derecede kıymetli.”
Milliyet
