Müracaatçı, Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğü Yalıkavak İlçe Emniyet Müdürlüğünde polis olarak vazife yaptığı periyotta, bekleme salonunda bulunan kameralar Kurum tarafından 8/6/2016 tarihinde incelenmiştir. İnceleme sonunda müracaatçı ve çalışma arkadaşlarının kendi ortalarında yaptıkları konuşma içeriklerine dayanılarak müracaatçının evvel Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğüne sonra Marmaris İlçe Emniyet Müdürlüğüne ataması yapılmıştır.
Müracaatçı ve bir kısım çalışma arkadaşının karakolun bekleme salonunda “Nizami nöbet tutuyorlar, manyak mısınız oğlum, iki kişi rapor alacak, ellerinde eleman kalmayacak, kendileri misyon yapacak, al raporunu geç …” formunda konuştukları, rapor alarak misyonun aksaması için propaganda ve planlama yaptıkları, bu plan doğrultusunda hareket ederek müracaatçının on gün refakat müsaadesi aldığı ve misyonu berbata kullanma kabahatinin oluştuğu kanaatine varıldığı belirtilmiştir. İlgili hakkında vazifesi berbata kullanma hatasından soruşturma yürütülmesine karar verilmiştir.
Müracaatçı, kelam konusu dinleme ve kayıt altına almanın hukuka muhalif olduğu savıyla dinlemeyi yapan ve sonrasında bu kayıtları kullanan vazifeliler hakkında cürüm duyurusunda bulunmuştur.
Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığı (Başsavcılık), müracaatçının savlarıyla ilgili ceza soruşturması başlatmış kovuşturmaya yer olmadığına dair karar vermiştir.
Anayasa Mahkemesine taşınan olayda Mahkeme “kabul edilemezlik kararı vermiştir:
… BAŞVURUSU
(Başvuru Numarası: 2018/20040)
Karar Tarihi:10/3/2021
I. MÜRACAATIN KONUSU
1. Müracaat, aleni olmayan bir konuşmanın hukuka alışılmamış biçimde kayıt altına alınmasına yönelik şikayet hakkında tesirli bir ceza soruşturması yapılmaması nedeniyle özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiği argümanına ilişkindir.
II. MÜRACAAT SÜRECİ
2. Müracaat 21/6/2018 tarihinde yapılmıştır.
3. Müracaat, müracaat formu ve eklerinin idari taraftan yapılan ön incelemesinden sonra Komiteye sunulmuştur.
4. Komitece müracaatın kabul edilebilirlik incelemesinin Kısım tarafından yapılmasına karar verilmiştir.
5. Kısım Lideri tarafından müracaatın kabul edilebilirlik ve temel incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.
6. Müracaat evraklarının bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına gönderilmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
7. Müracaat formu ve eklerinde söz edildiği biçimiyle olaylar özetle şöyledir:
8. Müracaatçı, Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğü Yalıkavak İlçe Emniyet Müdürlüğünde polis olarak vazife yaptığı devirde, bekleme salonunda bulunan kameralar Kurum tarafından 8/6/2016 tarihinde incelenmiştir. İnceleme sonunda müracaatçı ve çalışma arkadaşlarının kendi ortalarında yaptıkları konuşma içeriklerine dayanılarak müracaatçının evvel Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğüne sonra Marmaris İlçe Emniyet Müdürlüğüne ataması yapılmıştır.
9. Emniyet Genel Müdürlüğü Teftiş Konseyi Başkanlığının 11/7/2017 tarihli disiplin soruşturması raporunda 8/6/2016 tarihinde kameralardan elde edilen manzara ve ses kayıtlarının çözümlemelerinin incelenmesi sonucunda; müracaatçı ve bir kısım çalışma arkadaşının karakolun bekleme salonunda “Nizami nöbet tutuyorlar, manyak mısınız oğlum, iki kişi rapor alacak, ellerinde eleman kalmayacak, kendileri misyon yapacak, al raporunu geç …” halinde konuştukları, rapor alarak misyonun aksaması için propaganda ve planlama yaptıkları, bu plan doğrultusunda hareket ederek müracaatçının on gün refakat müsaadesi aldığı ve vazifesi berbata kullanma hatasının oluştuğu kanaatine varıldığı belirtilmiştir. Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilen bu rapor doğrultusunda müracaatçı hakkında 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 257. unsurunda düzenlenen misyonu berbata kullanma kabahatinden soruşturma yürütülmesine karar verilmiştir.
10. Müracaatçı, kelam konusu dinleme ve kayıt altına almanın hukuka alışılmamış olduğu savıyla dinlemeyi yapan ve sonrasında bu kayıtları kullanan vazifeliler hakkında hata duyurusunda bulunmuştur. Şikayet dilekçesinde müracaatçı; bekleme salonuna konulan kameralarla ilgili işçinin evvelden bilgilendirilmediğini, işçinin yemek yediği, dinlendiği ve ortalarında sohbet ettikleri, özel konuşmaların yapıldığı alanı gözetleyecek formda ses kaydı ve kamera kaydı yapılmasının işçinin özel hayatını ve çalışma hayatını izlemek gayesine hizmet ettiğini, bu usulle elde edilen dataların hukuka muhalif olduğunu ve kanıt olarak kullanılamayacağını, yapılan süreçlerde savcılık ya da mahkeme kararına dayanmadığını vurgulamıştır. Konuşmaların hukuka muhalif formda dinlenmesi ve kayda alınmasının özel hayatın kapalılığını ihlal hatasını oluşturduğunu, kaydı yapan kaydı çözümleyen ve inceleyen polis memurları hakkında anılan hata ve vazifesi berbata kullanma kabahati istikametinden dava açılarak cezalandırılmalarını, ayrıyeten kameraların nasıl ve neden yerleştirildiğinin araştırılmasını talep etmiştir.
11. Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığı (Başsavcılık), müracaatçının argümanlarıyla ilgili ceza soruşturması başlatmış ve müracaatçı hakkında vazifesi berbata kullanma cürmü tarafından yürütülen soruşturma evrakıyla birleştirmiştir. Başsavcılık, müracaatçının sözüne başvurmuş ve argümanlarla ilgili düzenlenen disiplin soruşturması raporunu celp etmiştir. Ayrıyeten Başsavcılık; Yalıkavak Polis Merkez Amirliği bekleme salonunda bulunan kamera ve ses kayıt aygıtlarının kurulumunun hangi tarihte yapılıp faaliyete geçirildiği, faaliyete geçirilmesine hangi makamın talimat ya da müsaadesi olduğu konularını Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğünden sormuştur.
12. Bodrum İlçe Emniyet Müdürlüğünün 22/12/2017 tarihli yanıtında; Yalıkavak Polis Merkez Amirliğinin 1/3/2013 tarihinde kurularak faaliyete geçtiği, Polis Merkezi Hizmet Binasında mevcut olan kameraların kurulumunun eski Yalıkavak Belediyesinin kendi imkanları doğrultusunda 2013 yılı Mart ayı içerisinde kurularak faaliyete geçirildiği belirtilmiştir. Ayrıyeten Yalıkavak Polis Merkez Hizmet Binasının içindeki birinci katta bulunan nezarethane, tabir alma ve müracaat salonunda (bekleme salonu) kamera kayıt ve ses kayıt aygıtlarının faaliyette olduğu, binanın dış kısmında yani giriş ve art kısımlarında yalnızca kamera sistemi takılı olduğu, ses kayıt aygıtı olmadığı tabir edilmiştir. Bununla birlikte Emniyet Genel Müdürlüğünün 2/10/2013 tarihli ve 31311769-67019 sayılı yazısı ile kamera kayıtlarının tutulması istikametindeki talimatının yurt genelinde bulunan tüm polis merkezlerini kapsayacak biçimde bildirilmesi üzerine Yalıkavak Polis Merkezine kamera takılarak faaliyete geçirildiği vurgulanmıştır.
13. Başsavcılık 30/1/2018 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar vermiştir. Kararın münasebetinde; 5237 sayılı Kanun’un 132. hususunun (1) numaralı fıkrasında düzenlenen haberleşmenin kapalılığını ihlal kabahatinin konusunun haberleşme araçları ve haberleşme içeriği olduğu hatırlatılarak muhakkak şahıslar ortasında yapılan konuşmaların bu kapsamda değerlendirilmeyeceği belirtilmiştir. Anılan Kanun’un 133. hususunda düzenlenen bireyler ortasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması kabahatinin konusunun ise aleni olmayan konuşmalar olduğu ve cürmün oluşması için dinleme yahut kayıt altına alınmanın bir alet aracılığıyla olması gerektiği belirtilmiştir. Kabahatin manevi ögesinin gerçekleşmesi için ise mağdurun isteği dışında dinleme ve kayda almaya yönelik kastın varlığı mevcut olduğu vurgulandıktan sonra, belge kapsamına nazaran kabahatin ögelerinin oluşmadığı değerlendirmesine yer verilmiştir. Tıpkı kararda müracaatçı hakkındaki tezlerin disiplin cürmü kapsamında olduğu belirtilerek misyonu berbata kullanma hatasının yasal ögelerinin oluşmadığı belirtilmiştir.
14. Karara karşı yapılan itiraz Bodrum Sulh Ceza Hakimliğinin 19/4/2018 tarihli kararıyla reddedilmiştir. Kararda, Başsavcılık tarafından verilen kararın yola ve mevzuata uygun olduğu söz edilmiştir.
15. En son karar 24/5/2018 tarihinde müracaatçıya bildirim edilmiştir.
16. Müracaatçı 13/6/2018 tarihinde ferdî müracaatta bulunmuştur.
IV. İLGİLİ HUKUK
17. 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Kişiler ortasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması” kenar başlıklı 133. unsuru şöyledir:
“Kişiler ortasındaki aleni olmayan konuşmaları, taraflardan rastgele birinin isteği olmaksızın bir aletle dinleyen yahut bunları bir ses alma aygıtı ile kaydeden kişi, iki yıldan beş yıla kadar mahpus cezası ile cezalandırılır.
Katıldığı aleni olmayan bir söyleşiyi, öbür konuşanların isteği olmadan ses alma aygıtı ile kayda alan kişi, altı aydan iki yıla kadar mahpus yahut isimli para cezası ile cezalandırılır.
Bireyler ortasındaki aleni olmayan konuşmaların kaydedilmesi suretiyle elde edilen dataları hukuka alışılmamış olarak ifşa eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar mahpus ve dörtbin güne kadar isimli para cezası ile cezalandırılır. İfşa edilen bu bilgilerin basın ve yayın yoluyla yayımlanması halinde de birebir cezaya hükmolunur. “
18. 5237 sayılı Kanun’un “Özel hayatın kapalılığını ihlal” kenar başlıklı 134. hususunun (1) numaralı fıkrası şöyledir:
“Kişilerin özel hayatının kapalılığını ihlal eden kimse, bir yıldan üç yıla kadar mahpus cezası ile cezalandırılır. Kapalılığın manzara yahut seslerin kayda alınması suretiyle ihlal edilmesi halinde, verilecek ceza bir kat artırılır”
19. 17/12/2004 tarihli 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun “Bir cürmün işlendiğini öğrenen Cumhuriyet savcısının görevi” kenar başlıklı 160. unsuru şöyledir:
“(1) Cumhuriyet savcısı, ihbar yahut öteki bir suretle bir kabahatin işlendiği izlenimini veren bir hali öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere çabucak işin gerçeğini araştırmaya başlar.
(2) Cumhuriyet savcısı, maddi gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, buyruğundaki isimli kolluk vazifelileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan kanıtları toplayarak koruma altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür.”
20. 20/11/1982 tarihli 2577 saylı İdari Yargılama Tarzı Kanunu’nun “İptal ve tam yargı davaları” kenar başlıklı 12. hususu şöyledir:
“İlgililer haklarını ihlal eden bir idari süreç hasebiyle Danıştaya ve yönetim ve vergi mahkemelerine direkt doğruya tam yargı davası yahut iptal ve tam yargı davalarını birlikte açabilecekleri üzere birinci evvel iptal davası açarak bu davanın karara bağlanması üzerine, bu konudaki kararın yahut kanun yollarına başvurulması halinde verilecek kararın bildirisi yahut bir sürecin icrası sebebiyle doğan ziyanlardan ötürü icra tarihinden itibaren dava mühleti içinde tam yargı davası açabilirler. Bu halde de ilgililerin 11 inci unsur uyarınca yönetime başvurma hakları gizlidir.”
V. İNCELEME VE MÜNASEBET
21. Mahkemenin 10/3/2021 tarihinde yapmış olduğu toplantıda müracaat incelenip gereği düşünüldü:
A. Müracaatçının Savları
22. Müracaatçı; bekleme salonu olarak kullanan salonda rastgele bir yasal destek olmadan, ihtar ve işaret levhası konulmadan ve kendisine bilgi verilmeden kamera sistemi kullanılarak ortam dinlemesi yapıldığını, kameralar üzerine 20/9/2016 tarihine kadar ses ve imaj kaydı yapıldığına dair ibare konulmadığını argüman etmiştir. Bu yasa dışı tarzla elde edilen bilgilere dayanılarak yargılama sonucu beklenilmeden ruhsal taciz hedefiyle öbür bir ilçeye atamasının yapıldığını ve disiplin cezası verildiğini, uzak bir ilçeye atamasının yapılması nedeniyle kendisinin ve eşinin ruhsal durumunun bozulduğunu, maddi ve manevi olarak yıprandığını belirtmiştir. Kanuna ters olarak elde edilen bilgilerin kanıt olarak kabul edilemeyeceğini, kameralı takip sisteminin kurulması ile Yönetim tarafından amaçlanan kamusal fayda ortasında orantılılık bulunmadığını vurgulayan müracaatçı, tesirli bir soruşturma yapılmaması nedeniyle özel hayatın kapalılığı ve adil yargılanma haklarının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.
B. Kıymetlendirme
23. Anayasa’nın argümanın değerlendirilmesinde destek alınacak 20. hususunun birinci fıkrasının ilgili kısmı şöyledir:
“Herkes, özel hayatına … hürmet gösterilmesini isteme hakkına sahiptir…”
24. Anayasa Mahkemesi, olayların müracaatçı tarafından yapılan tüzel nitelendirmesi ile bağlı olmayıp olay ve olguların türel tavsifini kendisi takdir eder (Tahir Canan, B. No: 2012/969, 18/9/2013, § 16). Başvurucun disiplin cezası ve atama süreçlerini dava ve kişisel müracaat konusu etmediği gözetilerek yalnızca müracaatçının yaptığı cürüm duyurusuna ait yargı kararı çerçevesinde inceleme yapılmıştır. Bu bağlamda, müracaatçının şikayetlerinin özünü, özel hayatına ve bu kapsamdaki ferdî nitelikteki birtakım datalarına yönelik hücumlara karşı tesirli bir ceza soruşturması yürütülmediği argümanı oluşturmaktadır. Münasebetiyle müracaatın Anayasa’nın 20. unsurunda düzenlenen özel hayata hürmet hakkı kapsamında kıymetlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
25. Anayasa’nın 20. unsurunun birinci fıkrasında, herkesin özel hayatına hürmet gösterilmesini isteme hakkına sahip olduğu düzenlenmiştir. Özel hayat, fizikî ve ruhsal özerkliği de kapsamakta; bu hak bireyleri gerek kamusal makamların gerek özel hukuk şahıslarının fizikî ve ruhsal bütünlüğe yönelik ataklarına karşı korumaktadır (Halime Sare Aysal [GK], B. No: 2013/1789, 11/11/2015, § 48). Bireyin toplumsal ilgileri ve aleni olmayacak biçimde yaptığı konuşmalar da özel hayatının birer modülünü oluşturmaktadır. Münasebetiyle özel hayat kapsamında kabul edilebilecek pahalara karşı her türlü atak karşısında korunmayı talep etme hakkı da özel hayata hürmet hakkının bir garantisini teşkil etmektedir.
26. Devletin şahısların özel hayata hürmet haklarını muhafaza yükümlülüğü, öncelikle kamu otoritelerinin öngörülen teminatlara ters biçimde bu hakka müdahale etmemelerini gerektirir.
27. Öte yandan devletin bireylerin özel hayata hürmet haklarına keyfi olarak müdahale etmemenin yanında üçüncü bireylerin taarruzlarını önlemekle yükümlü kılındığı, bu bağlamda olumlu yükümlülüklerinin de bulunduğu söylenebilir. Çünkü Anayasa’nın 12. hususuna nazaran herkes kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir. Bu genel nitelikteki anayasal düzenleme ile bireylerin kişilik kıymetlerine yönelen ve ziyan veren olumsuz tavır ve davranışlar dışlanmaktadır. Yeniden Anayasa’nın 5. unsurunda; bireylerin temel hak ve özgürlüklerinin korunması, maddi ve manevi varlıklarının geliştirilmesi için gerekli kaidelerin hazırlanması devletin temel hedef ve misyonlarından biri olarak sayılmaktadır. Kelam konusu düzenlemelerle temel hak ve hürriyetlerin korunması konusunda devlete birtakım müspet yükümlülükler yüklendiği açıktır (Mustafa Vural, B. No: 2015/18609, 11/9/2019, § 33).
28. Hasebiyle Anayasa’nın 20. unsurunun birinci fıkrasında garanti altına alınan hak kapsamında devletin -pozitif bir yükümlülük olarak- yetki alanında bulunan tüm bireylerin özel hayata hürmet haklarını gerek kamusal makamların gerek öbür bireylerin gerekse kişinin kendisinin aksiyonlarından kaynaklanabilecek risklere karşı müdafaa yükümlülüğü bulunmaktadır (Erol Kumcu, B. No: 2015/18988, 9/5/2019, § 33; Ali Çığır, B. No: 2015/19298, 8/5/2019, § 33).
29. Bu manada öncelikle devlet, uyuşmazlıkların tahliline ait tesirli yargısal sistem kurma yükümlülüğünü yerine getirmelidir. Devletin özel hayatın bir modülü olan konuşma ve imajların kayıt altına alınmasını önleyici önlemler alması ve kayıt altına alınması halinde ise emsal durumların bir daha yaşanmaması için bunu yapanlara karşı caydırıcı yargısal reaksiyon göstermesi gerekir. Bu yargısal reaksiyonun isimli ceza biçiminde olması zarurî değildir. Lakin bu cins müdahaleler için isimli ceza öngörülmüş olması halinde buna dair soruşturmanın tesirli bir biçimde işlemesini sağlamak devletin müspet yükümlülükleri kapsamındadır.
30. Öte andan yargısal sistem kurma yükümlülüğünün ceza soruşturması/yargılaması yapılmasını gerekli kılması, failler hakkında kesinlikle ceza davası açılmasını ya da onların cezalandırılmasını zarurî hale getirmediği üzere müracaatçılara üçüncü tarafları bir cürüm nedeniyle yargılatma ya da cezalandırılmalarını talep etme hakkı da vermemektedir. Çünkü burada kastedilen sonuç yükümlülüğü değil uygun araçların kullanılması yükümlülüğüdür. Lakin her durumda kelam konusu yargısal sistemlerin tesirli halde işletilmesi ve soruşturmalar ya da yargılamalar sonucunda yargısal makamlarca ulaşılan tüm sonuçların temel hakların içerdiği teminatları koruyacak formda ilgili ve kâfi münasebetlerle açıklanması gerekir (Erol Kumcu, § 35; Ali Çığır, § 35).
31. Ek olarak ayrıyeten vurgulamak gerekir ki şahısların cezai sorumluluğuna ait tüzel problemlerin incelenmesi, ceza soruşturması/kovuşturması sürecinin mahkümiyet kararı ile sonuçlanması, bu halde takdir edilecek cezanın ölçü ve mahiyetinin belirlenmesi Anayasa Mahkemesinin misyon alanı içinde olmayıp bu konu esasen derece mahkemelerinin takdirindedir (Erol Kumcu, § 36; Ali Çığır, § 36).
32. Somut olayda müracaatçı, özel hayat alanında gerçekleştirdiği bir konuşmanın isteği dışında kayıt altına alındığını ileri sürmüş ve ismini verdiği kamu vazifelilerinin cezalandırılması ve gerçeklerin ortaya çıkarılması gayesiyle cürüm duyurusunda bulunmuştur. Olayın özellikleri dikkate alındığında -her ne kadar müracaatçının ismini verdiği şüpheliler olsa da- kamusal makamların devreye girmesi ve olayı tüm taraflarıyla aydınlatması gerektiği kıymetlendirilmektedir. Öteki bir anlatımla olayın meydana gelme hali gözönüne alındığında devletin tesirli yargısal sistem kurma yükümlülüğünün -somut olay özelinde- tesirli bir ceza soruşturması yapılmasını gerekli kıldığı kanaatine varılmaktadır.
33. Bu durumda ferdî müracaat kapsamında yapılacak değerlendirmede dikkate alınacak konu; belirtilen çerçeve içinde kâfi yordama ait garantilerin sunulduğu bir cezai takibatın yürütülüp yürütülmediğine, soruşturmanın bağımsız, ihtimamlı, hızlı, tesirli biçimde yapılıp yapılmadığına ve ulaşılan sonuçların temel hakların içerdiği teminatları koruyacak halde ilgili ve kâfi münasebetlerle açıklanıp açıklanmadığına ait olacaktır. Bu başlık altındaki değerlendirmeler ise sadece özel hayata hürmet hakkının müdafaa alanında olan ve soruşturmaya husus edilen olaylar tarafından yapılacaktır.
34. Öncelikle somut müracaata husus soruşturma sürecinde müracaatçının şikayeti üzerine Başsavcılık tarafından soruşturmaya derhal başlandığı ve bu kapsamda müştekinin sözünün alındığı, tezlerle ilgili disiplin soruşturma raporunun temin edildiği ve kameraların kurulma basamağına ait Yönetimle yazışma yapılarak olayın aydınlatılmaya çalışıldığı görülmektedir. Ayrıyeten soruşturmanın açıklığını temin edecek ve müracaatçının legal menfaatlerini koruyabilecek halde hareket edilerek ses kayıtlarının içerikleri de gözönüne alınarak bir kıymetlendirme yapıldığı anlaşılmaktadır.
35. Müracaatçının şikayeti doğrultusunda Başsavcılık tarafından yapılan kıymetlendirme sonucunda; kameraların yönetim tarafından takıldığı ve şüphelilerin misyonları çerçevesinde kayıt süreci yaparak inceleme yaptığı gözetilerek kabahatin ögelerinin oluşmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
36. Müracaata husus olan tüm bu süreç, olayın kendine mahsus şartları dikkate alınarak müracaatçının savlarıyla ve soruşturma basamağında lisana getirdiği konularla birlikte değerlendirilmelidir. Olayda, müfettiş raporları ile kameraların konulma biçimi ve gayesinin gözetildiği sonuçta verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair kararıyla şüphelilerin aksiyonlarının hata oluşturup oluşturmadığı konusunda değerlendirmelerin yapıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıyeten kabahat oluşturduğu ileri sürülen kelam konusu hareketlerin kim tarafından, nasıl gerçekleştirildiği konusunda kamusal makamların ceza soruşturması yoluyla aydınlatma yükümlülüğünü yerine getirmediğini söylemeye neden olacak meçhul bir durum olmadığı üzere bunun bilakis bir savda da bulunulmadığı görülmektedir. Sonuçta müracaatçı tarafından gerçeklerin ortaya konulması talebiyle ileri sürülen argümanlar konusunda kamusal makamlarca gerekli tatbikatın yürütüldüğü, ulaşılan sonucun ilgili ve kâfi münasebetlerle açıklandığı, soruşturmanın tesirli bir biçimde yapılmadığı tespitinde bulunmayı gerektiren bir nedenin ve keyfi bir tavrın bulunmadığı kanaatine varılmıştır.
37. Öte yandan müracaatçının kişilik haklarına hücum mahiyetindeki kelam konusu argümanlarının ayrıyeten yönetim mahkemelerince kıymetlendirilebileceği, bu doğrultuda ilgili mevzuat kapsamında kişilik haklarına yönelen atakların sona erdirilmesi ve zararın tazmin edilmesi konusunda dava açılabileceği konusunda bir tereddüt yoktur. Münasebetiyle müracaatçının anılan yollara başvurarak argümanlarını ileri sürebilmesi ve ziyanlarını tazmin edebilmesi de mümkündür.
38. Sonuç olarak tesirli yargısal sistem kurma yükümlülüğünün ceza soruşturması/yargılaması yapılmasını gerekli kılmasının sorumlular hakkında kesinlikle ceza davası açılmasını ya da onların cezalandırılmasını zarurî hale getirmediği konusunda ortaya konulan prensip gözönüne alındığında kamusal makamlarca üstlenilmesi gereken olumlu yükümlülüğün gerektirdiği kuralların gerisinde kalınmadığı ve açık bir ihlalin bulunmadığı değerlendirildiğinden müracaatın açıkça destekten mahrum olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan münasebetlerle;
A. Özel hayata hürmet hakkının ihlal edildiğine ait tezin açıkça destekten mahrum olması nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,
B. Yargılama masraflarının müracaatçı üzerinde BIRAKILMASINA 10/3/2021 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
Memurlar
