Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, davalı-karşı davacı bayanın öğretmen olduğu, daima ve kâfi gelirinin bulunduğu, boşanma nedeniyle yoksulluğa düşmeyeceğinden, yoksulluk nafakası öngören lokal mahkeme kararını bozmuştur.
Mahkeme ayrıyeten, tarafların tespit edilen ekonomik ve toplumsal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan atak ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı bayan faydasına takdir edilen maddi ve manevi tazminat ölçüsünü az bulmuştur.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi
2020/5360 E.
2021/1358 K.
MAHKEMESİ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA ÇEŞİDİ: Karşılıklı Boşanma
Taraflar ortasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, üstte tarihi ve numarası gösterilen karar davacı-karşı davalı erkek tarafından, asıl davanın reddi ve karşı davanın kabulü tarafından; davalı-karşı davacı bayan tarafından ise tazminatlar ve nafakaların ölçüleri tarafından temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 16.02.2021 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı … vekili Av. . …. ve karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı … ile vekili Av. … geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün evraktaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla kanuna uygun sebeplere ve bilhassa kanıtların takdirinde bir yanlışlık görülmemesine nazaran, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve toplumsal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan hücum ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı bayan faydasına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Uygar Kanunu’nun 4. unsurundaki hakkaniyet prensibi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. hususu kararı dikkate alınarak daha uygun ölçüde maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu istikametler gözetilmeden karar tesisi hakikat bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Toplanan kanıtlardan davalı-karşı davacı bayanın öğretmen olduğu, daima ve kâfi gelirinin bulunduğu, boşanma nedeniyle yoksulluğa düşmeyeceği anlaşılmaktadır. Türk Uygar Kanunu’nun 175. hususu şartları oluşmamıştır. Yoksulluk nafakası isteminin reddi gerekirken, yazılı halde karar verilmesi gerçek görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
4-Tarafların gerçekleşen toplumsal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik şartlarına nazaran 2010 doğumlu ortak çocuk faydasına takdir edilen iştirak nafakası çoktur. Mahkemece Türk Uygar Kanunu’nun 4. hususundaki hakkaniyet unsuru de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu taraf gözetilmeden yazılı halde karar kurulması adap ve kanuna ters olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın üstte 2, 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize bahis öbür kısımların ise üstte 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 3.050 TL vekalet fiyatının .’den alınıp .’ya verilmesine, 3.050 TL vekalet fiyatının .’dan alınıp .’e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, belgenin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
Memurlar
