İçtihat Bülteni/nden edinilen bilgiye nazaran; 1. Aile Mahkemesi’ne başvuran F.Y. isimli bayan, 12 yıllık eşinin kendisine ruhsal baskı yaptığını, çalışmasına, ailesiyle irtibat kurmasına, arkadaşları ve komşularıyla görüşmesine dışarı çıkmasına yahut alışveriş yapmasına müsaade vermediğini öne sürdü. Boşanma davası açan F.Y., dışarı çıkmasından sonra ise ‘kiminle birlikte oldun, kimin altından geliyorsun’ üzere beyanlarla suçlandığını, yeğeni ile zina yaptığını ileri sürdüğünü, hakaret ve küfürler ettiğini, fizikî şiddet uyguladığını lisana getirdi. Son tartışmada ise kocasının satır ile saldırdığını ileri sürerek boşanmalarına, ortak çocuğun velayetin kendisine verilmesine, çocuk faydasına 300 TL tedbir-iştirak ve 300 TL önlem – yoksulluk nafakası ile 25 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti. Eşinin kendisini aldattığını argüman eden koca M.C. ise karşı dava açarak boşanmayı gerektirecek bir durumun bulunmadığını, tarafların hala bir ortada yaşamaya devam ettiklerini, emekli diş tabibi olduğunu, asla şiddet yanlısı olmadığını kaydetti. Haksız halde aleyhinde önlem kararı verildiğini, ekonomik kasvetler yaşadığını, kalp rahatsızlığı olduğunu, tüm bunlara karşın eşi ve çocuğunun maddi-manevi tüm gereksinimlerini karşıladığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istedi. Asıl davanın açılmasından itibaren tarafların bir ortada yaşamaya devam ettiklerini, komşularının, ‘kadın eşin ortak meskene daima birebir erkeği aldığı, hatta şu anda da üçüncü şahsın meskende olduğu’ formundaki bilgilendirmesi ile konuta gittiğini, meskende tanımadığı bir erkeği tuvalette saklanmış halde gördüğünü, üçüncü şahsın müvekkiline yumruk atarak meskenden kaçtığını belirtti. Boşanmalarına, velayetin babaya verilmesine, çocuk faydasına 300 TL tedbir-iştirak nafakası ile müvekkili faydasına 5 bin TL maddi ve 50 bin TL manevi tazminat ödenmesini talep etti.
Aile Mahkemesi, 2. Ağır Ceza Mahkemesi’ndeki bıçaklanmaya yönelik dava ile evliliğin temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebep olan olaylarda eşine hakaret eden, fizikî şiddet uygulayan ve birlik vazifelerini ifada kusur gösteren erkek eşin az, sadakat yükümlülüğüne karşıt davrandığı tarafında yaygın kanaat oluşan bayan eşin ise ağır kusurlu olduğuna hükmetti. Açılan her iki boşanma davasının da kabulü ile tarafların boşanmalarına, velayetin anneye verilmesine, çocuk faydasına 300 TL önlem, 400 TL iştirak nafakası ödenmesine, bayan eşin ağır kusurlu olması nedeniyle yoksulluk nafakası ve tazminat istemlerinin reddine, erkek eş faydasına ise 4 bin TL manevi tazminat takdiri ile maddi tazminat talebinin reddine karar verdi. Karar taraf avukatlarınca temyiz edilince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi. Daire, eşini bıçaklayan koca ile sadakatsiz davranışlarda bulunduğu öne sürülen bayanın eşit kusurlu olduğuna hükmederek mahkeme kararını bozdu. Aile Mahkemesi, birinci kararında direnince devreye bu defa Yargıtay Hukuk Genel Şurası girdi. Bayan eşin hayati tehlike geçirecek biçimde sırtından bıçaklandığının vurgulandığı kararda şu sözlere yer verildi: “Medeni yargılamaya husus somut olayda, boşanmaya sebep olan olaylarda erkek eşin süregelen hakaret, fizikî şiddet ve birlik misyonlarını ihmal eden kusurlu davranışlar sergilediği, buna karşılık bayan eşin de sadakat yükümlülüğüne alışılmamış davrandığı ve sonuçta bayan eşin hayati tehlike geçirecek formda sırtından bıçaklanması ile fiilen sonlanan evlilik birliğinde; erkek eşin kişilik hakkının, bayan eşin ise yaşama hakkının ihlal edildiği görülmektedir. Tüm bu konular birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda erkek eşin; kişilik haklarının ihlal edilmesi karşısında bayan eşin yaşama hakkını ihlal ettiği gözetilerek tarafların boşanmaya sebep olan olaylarda en azından eşit kusurlu sayılmaları gerekir. Hal bu türlü olunca mahkemece; bayan eşin ağır kusurlu olduğunun kabulü ile bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak erkek eş faydasına manevi tazminat ödenmesine ve bayan eşin yoksulluk nafaka talebinin reddine karar verilmesi adap ve yasaya ters olup bozmayı gerektirmiştir. Hukuk Genel Konseyi’nce da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken evvelki kararda direnilmesi yol ve yasaya karşıttır. Bu nedenle Aile Mahkemesi’nin direnme kararı bozulmalıdır.”
Yargıtay Hukuk Genel Heyeti’nde bulunan 21 üyenin 15’i bozma, 6’sı ise onama istikametinde oy kullandı.
Memurlar
