2017 yılında sözleşmeli hoca olarak atanan bir kişinin ataması, güvenlik soruşturmasının olumsuz olduğu gerekçesiyle iptal edilmiştir. Muallim ava açmış ve güvenlik soruşturmasının iptaline dair süreç Anayasa Duruşması kararı da münasebet gösterilerek iptal edilmiştir.
Sözleşmeli hoca olarak atanan kişi bu sefer maddi hak kayıplarının giderilmesi için dava açmış ve yönetim duruşması talebi haklı bulmuştur. Lakin Ankara Ortam Yönetim Duruşması güvenlik soruşturmasının iptali kararının davacının direkt atanması sonucu doğurmaması nedeniyle, maddi zararlarının karşılanmasına gerek bulunmadığına karar vermiştir. Karar münasebetinde, dava konusu sürecin tesis edildiği tarihte, yürürlükte bulunan bir kanun kararı bulunduğuna ve güvenlik soruşturmasının olumsuz sonuçlandığı tarih itibariyle hukuka hilâf bir süreç yapılmadığına dikkat çekilmiştir.
İŞTE DURUŞMA KARARI
T.C.
ANKARA
ORTAM YÖNETIM DURUŞMASI
BIR NUMARA İDARİ DAVA DAİRESİ
Esas : 2019/790
Karar : 2019/3039
Tarih : 31.12.2019
ÖZET
Dava; 2017 yılı Temmuz Sözleşmeli Muallim Alımı kapsamında, Şırnak İli İdil İlçesi buyruğuna 657 sayılı Kanunun 4/B unsuru uyarınca sözleşmeli muallim olarak ataması yapılan davacının, hakkındaki güvenlik soruşturmasının olumsuz sonuçlandığı gerekçesiyle atamasının iptal edilmesine ait sürecin iptali ve bu süreç nedeniyle mahrum kaldığı haklarının ve maddi zararlarının yasal nemasıyla birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır. Dava konusu sürecin iptali yanındaki Dairemiz kararının davacının direkt atanması sonucu doğurmaması ve Anayasa Duruşması kararının yayımlanmasının öncesinde dava konusu sürecin esas istikametiyle hukuka tersliğini tespit eden ve davacının atanması sonucu doğurabilecek bir yargı kararının da bulunmaması önünde, dava konusu süreç nedeniyle davacının hak kayıplarının ve oluşan maddi zararlarının tazmini istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine yan bulunmamaktadır.
İSTEMİN ÖZETİ: 2017 yılı Temmuz Sözleşmeli Hoca Alımı Kapsamında Şırnak İli, İdil İlçesi, Yunus Emre Ortaokulu’na sözleşmeli muallim olarak atanan davacı tarafından, güvenlik soruşturmasının olumsuz neticelendiğinden bahisle 12/10/2017 tarih ve 126133-5 sayılı Sicil Kaydı İnceleme ve Kıymetlendirme Encümeni kararı yeterince atamasının iptal edilmesine ait Şırnak Valiliği’nin 25/10/2017 günlü, E.17673087 sayılı süreci ile bildirilen Ulusal Eğitim Bakanlığı İnsan Kaynakları Umumî Müdüriyeti’nin 24/10/2017 tarih ve 12042 sayılı sürecinin iptaline ve bu süreç nedeniyle mahrum kaldığı haklarının ve maddi zararlarının yasal getirisiyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada; güvenlik soruşturmasının olumlu sonuçlanmasının kamu hizmetlisinin atanması için gerekli kurallardan birisi olduğu göz önüne alındığında ve davacı hakkında yapılan güvenlik soruşturması sonucu elde edilen haber ve dokümanların kıymetlendirilmesi neticesinde, tespit edilen durumların olumsuz olduğu kanaatine varıldığından, davacının güvenlik soruşturmasının olumsuz olduğundan bahisle atamasının iptal edilmesine ait dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine ait Ankara 8.İdare Mahkemesince verilen 11/12/2018 günlü, E:2018/12, K:2018/1516 sayılı kararın; hukuka, temel hak ve özgürlüklere muhalif olduğu, verilen kararın Anayasa’ya ve Avrupa İnsan Hakları Mukavelesi kararlarına münasip olmadığı, hak ihlali doğurduğu ileri sürülerek kaldırılması istenilmektedir.
DAVALI ULUSAL EĞİTİM BAKANLIĞI’NIN SAVUNMASININ ÖZETİ: İstinaf müracaatına husus duruşma kararının hukuka ters bulunmadığı, istinaf dilekçesinde ileri sürülen hususların 2577 sayılı Kanunun değişik 45.maddesinde bölge verilen istinaf sebeplerinden olmadığı ileri sürülerek davacının istinaf müracaatının reddi gerektiği savunulmuştur.
DAVALI ŞIRNAK VALİLİĞİNİN
SAVUNMASININ ÖZETİ : Savunma verilmemiştir.
TÜRK MİLLETİ ISMINE
Karar veren Ankara Ortam Yönetim Duruşması 1. İdari Dava Dairesince, 2577 sayılı Yasanın değişik 45. hususu uyarınca dava belgesi incelenerek gereği görüşüldü :
Dava; 2017 yılı Temmuz Sözleşmeli Muallim Alımı kapsamında, Şırnak İli İdil İlçesi buyruğuna 657 sayılı Kanunun 4/B unsuru uyarınca sözleşmeli muallim olarak ataması yapılan davacının, hakkındaki güvenlik soruşturmasının olumsuz sonuçlandığı gerekçesiyle atamasının iptal edilmesine ait sürecin iptali ve bu süreç nedeniyle mahrum kaldığı haklarının ve maddi zararlarının yasal getirisiyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4.maddesinin (B) fıkrası kararı uyarınca, kamu yönetim, kamu kurum ve kuruluşlarında sözleşmeli olarak çalıştırılacak çalışanın tabi olacağı esasları belirlemek üzere 06/06/1978 tarih ve 15754 sayılı Bakanlar Konseyi kararı ile çıkarılan “Sözleşmeli Işçi Çalıştırılmasına Ait Esaslar”ın 20/02/2017 tarih ve 2017/9949 sayılı Bakanlar Konseyi kararı ile değişik 12.maddesinin 1.fıkrasında, sözleşmeli olarak çalışacakların ilgili kurumun saptayacağı hususî koşulların yanı sıra, 657 sayılı Kanunun 48. unsurunun 1. fıkrasının (A) bendinin, (4), (5), (6), (7) ve (8) numaralı alt bentlerinde belirtilen koşulları taşımalarının gerekli olduğu karara bağlanmıştır.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Genel ve Hususî Şartlar” başlıklı 48.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendine, evvel 676 sayılı OHAL Kanun Kararında Kararnamesi’nin 74.maddesiyle daha sonra 7070 sayılı Kanunun 60.maddesi ile de motamot kabul edilen düzenleme ile sekizinci alt bent olarak “Güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması yapılmış olmak” kararı eklenerek, Devlet Memuru olabilmek için ilgili hakkında güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması yapılmış olunması kuralı getirilmiştir.
Dava konusu süreç yukarıda belirtilen mevzuat kararı uyarınca 657 sayılı Kanunun 48.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendinin yukarıda lafı edilen (8) numaralı alt bendi kararına dayanılarak tesis edilmiştir.
Anayasa Duruşması’nın 24/07/2019 günlü, E:2018/73, K:2019/65 sayılı kararı ile; Anayasa Duruşmasının yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere “adı, soyadı, doğum tarihi ve doğum noktası üzere bireyin yalnızca kimliğini ortaya koyan haberler değil; telefon numarası, motorlu taşıt plakası, toplumsal güvenlik numarası, pasaport numarası, öz geçmiş, fotoğraf, manzara ve ses kayıtları, parmak izleri, IP adresi, e-posta adresi, hobiler, tercihler, etkileşimde bulunduğu bireyler, küme üyelikleri, aile haberleri, sıhhat bilgileri” üzere kişiyi direkt yahut dolaylı olarak belirlenebilir kılan tüm olguların ferdî done olarak kabul edildiği, bu bağlamda güvenlik araştırması ve arşiv araştırmasıyla elde edilen donelerin şahsî done niteliğinde olduğu, 657 sayılı Kanunun 48.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendine (8) numaralı alt bent olarak eklenen laf konusu kuralla güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması kapsamında kamu mercileri tarafından kişisel ömrü ile ilgili sorular sorulması da dahil olmak üzere bir bireyin şahsi hayatı, iş ve toplumsal hayatıyla ilgili haberlerin alınmasının, kaydedilmesinin ve kullanılmasının kişisel hayata hürmet hakkına sınırlama niteliğinde olduğu,
Anayasa’nın 129. unsurunun bir numara fıkrasında memurlar ve kamu vazifelilerinin Anayasa ve kanunlara sadık kalarak faaliyette bulunma yükümlülüklerinin düzenlendiği, belirtilen hususlar gözetilerek kamu hizmetlerine atanacak şahıslar bakımından birtakım kaideler getirilmesinin doğal olduğu, bu halde aranan niteliklerin, kamu hizmetinin faal ve sağlıklı bir biçimde yürütülmesi maksadına yönelik olduğu, münasebetiyle kamu hizmetine atanmadan evvel şahısların güvenlik soruşturması ve arşiv araştırmasının yapılmasını öngören kuralın kanun koyucunun takdir yetkisinde olduğu, lakin bu meydanda düzenleme getiren kuralların, kamu makamlarına hangi koşullarda ve hangi sonlar içinde önlem pratik ve hususî hayatın saklılığına yönelik müdahalelerde bulunma salahiyeti verildiğinin gereğince açık olarak göstermesi ve mümkün berbata kullanmalara karşı yerinde teminatları sağlaması gerektiği, kuralda güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması yapılması memurluğa alımlarda umumi kaideler arasında sayılmasına rağmen, güvenlik soruşturmasına ve arşiv araştırmasına mevzu edilecek haber ve dokümanların neler olduğuna, bu haberlerin ne biçimde kullanılacağına, hangi mercilerin soruşturma ve araştırmayı yapacağına ait rastgele bir düzenlemenin yapılmamış olduğu, vesair bir sözle güvenlik soruşturması ve arşiv araştırmasının yapılmasına ve elde edilecek donelerin kullanılmasına ait temel prensipler belirlenmeksizin, kuralla yalnızca güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması yapılmasının devlet memurluğuna alımlarda aranacak kurallar arasında sayıldığı, güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması sonucunda devlet memurluğuna alınmada esas alınacak şahsî olgu niteliğindeki haberlerin alınmasına, kullanılmasına ve işlenmesine yönelik teminatlar ve temel prensipler kanunla belirlenmeksizin bunların alınmasına ve kullanılmasına müsaade verilmesinin Anayasa’nın 13. 20. ve 128. hususuyla bağdaşmadığı ve bu nedenle dava konusu kuralın Anayasa’nın anılan hususlarına ters olduğu belirtilerek; 7070 sayılı Kanunun 60.maddesiyle 657 sayılı Kanunun 48.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendine eklenen (8) numaralı alt bendinin iptaline karar verilmiştir.
Anayasa Duruşması’nın bu kararı 29/11/2019 günlü, 30963 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. Anayasa Duruşması bu düzenlemeyi iptal ederken ileri tarihli bir yürürlük vadesi öngörmemiştir. Hasebiyle, anılan karar Resmi Gazetede yayımlandığı tarihte yürürlüğe girmiştir.
Anayasa Duruşmasının lafı edilen kararı ile iptal edilen yasa kuralı (657 sayılı Kanunun 48/1-A-8.bendi) dışında, farklı statüde ya da saklılık aşamasına sahip kimi mahallerde hizmet yapan kamu hizmetlileri ile ilgili olarak güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması yapılmasını öngören başka yasal düzenlemeler bulunmaktadır.
4045 sayılı Kanun, yetkili olmayan şahısların haber sahibi olmaları halinde devlet güvenliğinin, ulusal varlığın ve bütünlüğün, iç ve dış menfaatlerin zarar görebileceği yahut tehlikeye düşebileceği haber ve evrakların bulunduğu zımnilik kademeli üniteler ile Genelkurmay Başkanlığı, Ulusal Savunma Bakanlığı, jandarma, emniyet, sahil güvenlik ve istihbarat teşkilatlarında çalıştırılacak kamu işçisi ile ceza infaz kurumları ve tutukevlerinde çalışacak işçi hakkında güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması yapılmasını düzenlemektedir. 12/04/2000 tarihli ve 24018 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Yönetmeliği” de 4045 sayılı Kanun’un 1. unsuru uyarınca çıkarılmıştır.
Başkaca, 399 sayılı Kanun Kararında Kararnamenin 7.maddesinin (f) bendi, 233 sayılı KHK’ya tabi Kamu İktisadi Teşebbüslerinde ve bağlı iştiraklerde sözleşmeli işçi olarak işe alınacaklarda güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması yapılmış olmak koşulunun aranacağını kurala bağlamıştır.
4045 sayılı Kanunun 1.maddesi ve 399 sayılı KHK’nın 7.maddesinin (f) bendi istikametinden Anayasa Mahkemesince verilmiş iptal kararı bulunmamaktadır. Münasebetiyle, anılan düzenlemeler kapsamında kalan kamu hizmetleri bakımından güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması tatbikinin dayanağı kurallar hala yürürlükte bulunmaktadır. Bununla birlikte, Dairemizin 31/12/2019 tarihli ve E:2019/4902 sayılı kararı ile 4045 sayılı Kanunun 1.maddesinin, yeniden Dairemizin 31/12/2019 tarih ve E:2019/4116 sayılı kararı ile de 399 sayılı KHK’nın 7.maddesinin (f) bendinin Anayasa’nın 13.20. ve 128.maddelerine karşıt olduğundan bahisle iptalleri istemiyle itiraz yolu ile Anayasa Duruşmasına başvurulmuştur.
Dava konusu edilen sürecin dayanağını oluşturan yasa kuralı ise lafı edilen Anayasa Mahkemesi’nce iptal edildiğinden, Anayasa Duruşması kararının arkaya yürümesi ve laf konusu karardan evvel yürürlükte olan Anayasaya hilâf kurala nazaran tesis edilen süreçlere karşı açılan ve hala görülmekte olan davaların (olayımızda olduğu gibi), Anayasa Duruşması kararından ne biçimde etkileneceği hususunun öncelikle açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.
Anayasa’nın 153.maddesinin 3.fıkrası, “Kanun, Cumhurbaşkanlığı kararnamesi yahut Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü yada bunların kararları, iptal kararlarının Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Gereken hallerde Anayasa Duruşması iptal kararının yürürlüğe gireceği tarihi ayrıyeten kararlaştırabilir. Bu tarih, Resmi Gazete’de yayımlandığı günden başlayarak bir yılı geçemez”; 5.fıkrası, “İptal kararları arkaya yürümez”; 6.fıkrası ise, “Anayasa Duruşması Kararları Resmi Gazete’de çabucak yayımlanır ve yasama, yürütme ve yargı organlarını, yönetim makamlarını, gerçek ve hukukî insanları bağlar.” kurallarını içermektedir.
Anayasa Mahkemesince bir kanunun yahut kanun kararında kararnamenin tümünün ya da bunların belli başlı kararlarının Anayasa’ya ters bulunarak iptal edilmiş olduğu bilindiği halde eldeki davaların Anayasa’ya karşıtlığı saptanmış olan kurallara nazaran görüşülüp çözümlenmesi, Anayasa’nın üstünlüğü prensibine ve hukuk devleti unsuruna ters düşeceği için münasip görülemez. Bilakis bir durum, Anayasa’nın 153. unsurunda nokta alan Anayasa Duruşması kararlarının bağlayıcı olduğu yanındaki karara karşıtlık oluşturur.
Öte yandan, Anayasanın 153.maddesinin 5.fıkrasında yan alan ve iptal kararlarının arkaya yürümezliğine ait bulunan kural, iptal edilen kararlara nazaran kazanılmış olan hakların ortadan kaldırılmasına yahut topluluğun huzurunun bozulmasına yol açacak sonuçları önlemek emeliyle kabul edilmiş olup, bu kuralın mutlak mealde anlaşılıp uygulanamayacağı açıktır.
Yargıtay’ın bir kararında belirtildiği üzere; Türk Anayasa sisteminde benimsenen iptal kararının arkaya yürümezliği kuralının getiriliş maksadı, kazanılmış hakları ve hukuksal güvenliği ortadan kaldırıcı ya da topluluğun adalet anlayışını zedeleyici sonuçlar doğurmasından korku duyulmasını önlemek, devlete olan itimat hislerini sarsmamak, devlet ömründe hukuk kargaşasına neden olmamak, hukuk güvenliğini ve istikrarını sağlamak olarak özetlenebilir. (Yargıtay 8.Hukuk Dairesi’nin 22/12/2011 tarih ve E:2010/508, K:2011/7468 sayılı kararı)
Bu bakımdan iptal kararlarının arkaya yürümezliği prensibi, kabul edilen değerli bir prensiptir.
Gerçekten, Anayasa Duruşması, 12/12/1989 tarihli ve E:1989/11, K:1989/48 sayılı kararında, “Türk Anayasa sisteminde Devlete inanç unsurunu sarsmamak ve başkaca Devlet hayatında bir karmaşaya neden olmamak için iptal kararlarının arkaya yürümezliği kuralı kabul edilmiştir. Böylelikle, hukuksal ve nesnel sahada sonuçlarını doğurmaz bulunan durumların iptal kararlarının yürürlüğe gireceği güne kadarki periyot için makbul sayılması sağlanmıştır.” denilmek suretiyle hususun ehemmiyeti vurgulanmıştır.
Anayasa Duruşması’nın 19/12/1989 tarihli ve E:1998/14, K: 1989/49 sayılı karında da motamot; “bir hukuk kuralının yürürlüğü sırasında, bu kurala münâsib bir biçimde tüm sonuçlarıyla kesin olarak edinilmiş hakların korunmasının Hukuk Devleti’nin gereği olduğu” vurgulanmaktadır.
Aktarılan Anayasa Duruşması kararları, iptal kararlarının geçmişe yürümezliği kuralının kazanılmış olan hakların ortadan kaldırılmasını önlemek hedefiyle getirilen bir kural olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.
Anayasa Duruşması’nın bahsedilen kararları ile birebir tarafta olmak üzere Danıştay’ın kararlarında da istikrarlı bir biçimde, “iptal kararlarının arkaya yürümeyeceği” kuralının, kazanılmış hakları saklı tutmak, hukuksal istikrarı ve hukuk güvenliğini sağlamak ve kamu yönetimini korumak gayesiyle getirildiği ve anılan kuralın belirtilen maksada müsait olarak yorumlanıp uygulanması gerektiği görüşü benimsenmiştir. (Danıştay 8.Daire E:1967/153, K:1968/2783; Danıştay 10.Daire E:1996/9928, K:1999/2597; Danıştay 2.Daire E:2004/1545, K:2005/1886; Danıştay 2.Daire E:2004/7423, K:2005/113; Danıştay İDDK E: 2007/2326, K:2008/1724; Danıştay İDDK E:2010/2292, K:2013/3366; Danıştay İDDK E:2013/826, K:2015/1654; Danıştay 5.Daire E:2010/6456, K:2013/5790; Danıştay 4.Daire E:2011/2546, K:2011/3384, Danıştay 3.Daire E:2015/31, K:2015/4299)
Belirtilen hukuksal durumun doğal sonucu olarak, bir kanun ya da kanun kararında kararnamenin uygulanması nedeniyle dava açmak durumunda kalan ve Anayasa’nın 153. hususu uyarınca itiraz yoluyla Anayasa Duruşmasına başvurulmasını isteme hakkına sahip olan insanların de, hadisemizde olduğu üzere, hak ve menfaatlerini ihlal eden kuralın iptal davası yahut itiraz yoluyla daha evvel yapılan müracaat sonucunda Anayasa Mahkemesince iptal edilmiş olması halinde iptal kararının hukuksal sonuçlarından yararlanmaları gerektiği açıktır.
Bu nedenle, kelamı edilen Anayasa Duruşması kararı ile Anayasa’ya tersliği nedeniyle iptal edilen 657 sayılı Kanun’un 48.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendinin (8) numaralı alt bendine dayanılarak tesis edilen dava konusu süreçte hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Davacının, dava konusu süreç nedeniyle mahrum kaldığı haklarının ve oluşan maddi zararlarının yasal nemasıyla birlikte tazmini istemine gelince;
Anayasa’nın 129. unsurunun 1. fıkrasında, memurlar ve kamu hizmetlilerinin Anayasa ve Kanunlara sadık kalarak faaliyette bulunma yükümlülükleri düzenlenmiştir. Ayrıyeten, 657 sayılı Kanun’da bu sadakat yükümlülüğünün yanı sıra kamu hizmetlilerine tarafsızlık ve devlete bağlılık yükümlülükleri de getirilmiştir. Kelamı edilen Anayasa Duruşması kararında da açıklandığı üzere, belirtilen hususlar gözetilerek kamu hizmetlerine atanacak şahıslar bakımından bir ekip kaideler getirilmesi doğaldır. Bu halde aranan nitelikler ve kanunda öngörülen kısıtlamalar, kamu hizmetinin faal ve sağlıklı bir biçimde yürütülmesi gayesine yöneliktir. Münasebetiyle, yönetimin kamu vazifesine atanacak kimselerin tabi olacağı güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması konusunda kanunla temel çerçeveyi ortaya koyan kurallar getirmesi elbette mümkündür.
Avrupa İnsan Hakları Duruşması (AİHM), devletlerin ulusal güvenliğin korunması maksadını gerçekleştirmede sahip oldukları takdir yetkisinin geniş olduğunu kabul etmektedir. AİHM, Sözleşme’ye taraf devletin ulusal güvenliği korumak için yetkili ulusal makamlarına birinci olarak insanlar hakkında haber yekuna ve halka açık olmayan siciller tutma, 2. olarak ulusal güvenlik bakımından değerli takımlarda çalışmak isteyen adayların bu işe elverişliliğini takdir ederken bu bilgiyi kullanma salahiyeti veren kurallara sahip olmaları gerektiğinde kuşku bulunmadığını belirtmektedir. (Leander/İsveç, SB.No: 9248/81, 26/3/1987)
Anayasa Duruşmasının kararına ve AİHM içtihatlarına nazaran; kamu vazifesine atanmadan evvel bireylerin güvenlik soruşturması ve arşiv araştırmasının yapılmasını öngören kural getirilmesi kanun koyucunun takdir yetkisindedir. Fakat, bu sahada düzenleme getiren kuralların kamu makamlarına hangi koşullarda ve hangi sonlar içinde önlem tatbik ve kişisel hayatın saklılığına yönelik müdahalelerde bulunma salahiyeti verildiğini gereğince açık göstermesi ve muhtemel berbata kullanmalara karşı yerinde garantileri sağlaması gerekir.
Bu bağlamda, Anayasa Duruşması’nın kelamı edilen iptal kararının münasebeti dikkate alındığında, Anayasa Duruşması kararı, güvenlik soruşturmasının hiçbir biçimde yapılmayacağını değil, bilakis güvenlik soruşturması detaylarının kanunda gösterilmesi, şahsî donelerin güvenliğine ve şahsi hayatın kapalılığına ait teminatları sağlayan kuralların kanunda bölge alması koşuluyla güvenlik soruşturmasının ve arşiv araştırmasının yapılabileceğini ortaya koymuştur.
Başka yandan; bakılan davada, Anayasa Duruşması kararının Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihten evvel dava konusu sürecin hukuka hilâf olduğunu tespit eden, hasebiyle uyuşmazlığın esası cephesinden verilen bu nedenle de davacının atanması sonucunu doğuracak nitelikte bir karar (yürütmenin durdurulması ya da iptal kararı) bulunmamaktadır.
Belirtilen hukuksal çerçevede husus incelendiğinde, dava konusu sürecin dayanağı yasa kuralının Anayasa Mahkemesi’nce iptal edilmesi nedeniyle dava konusu sürecin iptali yanında verilen iş bu kararın, davacının hiç bir sürece gerek olmadan direkt kamu vazifesine atanması sonucunu doğurmayacağı sonucuna ulaşılmaktadır.
Anayasa Duruşması kararında belirtildiği üzere ehliyetli garantileri sağlayacak yeni bir yasal düzenleme yapılması durumunda, bu yasal düzenlemeye nazaran davacının durumunun davalı idarece makul bir müddet içinde yine değerlendirmeye tabi tutulabileceği ve bu değerlendirmenin sonucunda davacının uyuşmazlığa husus kamu hizmetine atanıp atanamayacağına ait tekrar bir süreç tesis edilmesi gerektiği kuşkusuzdur. Ayrıyeten, yeni yasal düzenleme uyarınca yapılacak değerlendirmenin sonucunda davacı açısından yeniden olumsuz bir sonucun ortaya çıkması halinde, bunun yargısal teftişinin mümkün olması nedeniyle, davacının durumunun yine kıymetlendirilmesi davacıyı garantisiz bırakmadığı üzere, Anayasa Duruşmasının aktarılan münasebeti önünde bu durum, bir hak ihlali de doğurmamaktadır.
Bu itibarla, dava konusu sürecin iptali cihetindeki Dairemiz kararının davacının direkt atanması sonucu doğurmaması ve Anayasa Duruşması kararının yayımlanmasının öncesinde dava konusu sürecin esas yanıyla hukuka karşıtlığını tespit eden ve davacının atanması sonucu doğurabilecek bir yargı kararının da bulunmaması önünde, dava konusu süreç nedeniyle davacının hak kayıplarının ve oluşan maddi zararlarının tazmini istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine konum bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle; davacının istinaf isteminin KABULÜ ile istinafa mevzu duruşma kararının KALDIRILMASINA ve dava konusu sürecin yukarıda nokta verilen münasebetle İPTALİNE, dava konusu süreç nedeniyle davacının mahrum kaldığı haklarının ve oluşan maddi zararının yasal nemasıyla tazmini istemi istikametinden KARAR VERİLMESİNE KONUM OLMADIĞINA, aşağıda dökümü yazılı olan birinci kademe ve istinaf yargılama masraflarından oluşan yekun 660,40 TL. yargılama sarfiyatları ile karar tarihindeki A.A.Ü.T’i uyarınca belirlenen 1.362,00 TL. vekalet fiyatının davalı yönetimlerden alınarak davacıya verilmesine, posta avansından artan fiyatın davacıya iadesine, 31.12.2019 tarihinde oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.
Memurlar
