Yapılan bir araştırma, akıllı telefon sahibi olma yaşının 15’in altına düştüğünü gösterdi. Bu yaştan itibaren gençlerde ise akıllı olmayan telefon kullanımı yok denecek kadar az. 4 kişilik bir ailede akıllı telefon sayısı en az 4’e ulaşıyor lakin birinin daha düşük modelli, yani akıllı olmayan telefon kullanımı mevcutsa, o kişi anneler oluyor. Annelerin, çocuklarının istediği telefonu almak için hakkından vazgeçtiği görülüyor. Hatta anneler meskenin masraflarından kısıp evladının telefon alması için yaptığı birikime katkı bile sağlıyor. Gençlerin marka merakı da en fazla telefonda ortaya çıkıyor. Ünlü marka akıllı telefonu tercih etme oranı yüzde 67,7’ye kadar yükseliyor. Gençlerin yüzde 19,9’u tabir yerindeyse yemiyor, içmiyor fakat akıllı telefonunu alıyor. Yani, harçlıklarından biriktirip telefona yatırıyor. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Güney Nair’in yönettiği araştırmaya katılan 537 gencin yüzde 20 üzere yüksek orandaki kısmı, ailesinin minimum fiyat düzeyindeki gelirine karşın yüksek bedelli telefon sevdasından vazgeçmemiş.
¥ Görüşülen gençlerin yüzde 46’sının ailesi taban fiyat ve biraz üzerinde gelire sahip. Yüzde 19,9’unun ailesi minimum fiyatın de altında bir gelirle yaşıyor.
¥ Gençlerin yarısından fazlasının meskeninde 4 ya da daha fazla akıllı telefon var.
¥ Yüzde 81,7’si, daha 15 yaşına gelmeden bir akıllı telefona sahip oluyor ve üstelik akıllı telefonu ‘zorunlu ihtiyaç’ olarak görüyorlar.
¥ Cep telefonu alırken gençlerin yüzde 67,6’sı marka ve modeli ön sıraya koyuyor.
AİLE, TELEFONU DENETİM ETMEZ İNANCINDALAR
Hanedeki telefon kullanım çeşitlerine bakıldığında, annelerin fedakarlığının yanı sıra otoriter oldukları da görülüyor. Zira telefon kullanımını daha çok anneler denetliyor. Gençler de babalarından çok annelerinin ikaz ve yönlendirmelerini dikkate alıyor. Gençler telefonlarında birtakım şeyler gizliyor fakat ailelerin kendilerine güvendiğini, bilgileri dışında telefonunu denetim etmediğini, yüzde 26’sı gizlice denetim olduğunu düşünüyor. Gençlerin yüzde 8,9’u annesinin, yüzde 3,5’i babasının, yüzde 7,8’i de her ikisinin telefonu karıştırdığını varsayım ediyor. Bir de ‘meraklı’ kardeşler var tabii!..
“BIRAK O TELEFONU ELİNDEN
Gençlerin telefon kullanımı da aile içinde kasvet oluyor. Yüzde 77,8’i ailesi tarafından uyarılırken, bunların yüzde 12,5’i uyarıyı dikkate almıyor ve aile ile genç ortasında sorun yaşanıyor. Birtakım gençler ise okulda öğretmenlerince uyarılıyor, hatta ceza alıyor. Çocuklar derste en çok mesajlaşıyor ya da oyun oynuyor.
“BEN BİR TELEFONKOLİĞİM”
Gençler cep telefonuyla ilgilendikleri vakti, ‘3 saatten fazla’ diye tanım ediyor. En tehlikelisi de kendilerini ‘telefonkolik’ yahut ‘telefon bağımlısı’ olarak tanımlaması. Hatta bu gençler, rastgele bir sebeple telefonsuz kaldığında mutsuz, yalnız ve telaş hissettiklerini söz ediyor.
Ürettiğinden fazlasını tüketen jenerasyon
Doç. Dr. Güney Nair, araştırmada gelinen noktayı yorumlarken “Teknolojiye bağımlı bir gençlik yetişiyor. Ailelerin aylık ekonomik gelir açısından çok da rahat kaidelere sahip olduğunu söylemek mümkün değil. Elde ettiğimiz cep telefonu edinme-kullanma oranları ile ailelerin aylık ekonomik gelirleri karşılaştırıldığında ürettiğinden fazlasını tüketme konusunda düşündürücü sonuçlarla yüzleşiyoruz” diyor. Nair’in verdiği bilgiye nazaran gençlerin yüzde 53,4’ü teknoloji geliştikçe aygıtları yeniliyor, interneti hayatlarının önceliğine koyuyorlar. Bir manada teknolojiye çok hassas, hatta bağımlı bir gençlik yetişiyor…
“Akıllı olmasa da olur” diyen anne
Telefon alınırken, parayı konutun gelirini sağlayan baba verse de, annelerin katkısı çok büyük. Anneler ise bir taraftan kendisi düşük model ve yalnızca konuşma muhtaçlığını gideren telefon kullanmaya razı gelip evladına son model telefon alınmasına katkı yapıyor. Hatta bu katkıyı mutfak masrafından kısarak da sağlıyor. Bilgiler annesine akıllı telefon aldıranların oranının yüzde 9,1’i buluyor. Çalışıp, harçlık biriktirip telefon alanların oranı da yüzde 19,2’ye ulaşıyor. Ailede en düşük akıllı telefon sahipliği de annelerde. Annelerin yalnızca yüzde 6,9’unun akıllı telefonu bulunuyor.
CANAN ERASLAN
Memurlar
