İsmail Kılıçarslan’ın yazısı
Evvel birkaç sıkıntıyı netleştirmeyi deneyelim.
İran, bir İslam devleti değildir. Hiç olmamıştır. Eline geçirdiği “İslam devleti olma” fırsatını Hama ve Humus’ta zalimden, aşağılık Hafız Esed’den yana kullanmak için harcayıp atmıştır. On binlerce insanın öldüğü, on binlercesinin hapsedildiği, kentlerin uçaklarla bombalandığı Hama ve Humus direnişlerinde İran, o ana kadar “galat-ı şia” sayarak tekfir ettiği Nusayri diktatörlüğünün safına geçmiş, Sünni Müslümanların katledilmesine lojistik dayanak sağlamıştır. Amerika’nın Irak’ı işgalinde de benzeri bir konuma ilerleyen İran, Felluce’de, Tikrit’te, Bağdat’ta Müslümanların öldürülmesine hata ortağı olmuştur.
Aslına bakılırsa İran bir mezhep devleti de değildir. O denli olsa Karabağ sıkıntısında Ermenistan’ın değil, halkının birden fazla Şii olan Azerbaycan’ın yanında yer alırdı. Lakin İran, Ermenilere silah göndermeyi tercih etti “politik çıkarları” gereği.
Önünde sonunda bir Yavuz gelip kendini mehdi sayan Şah’ı indirir, orası başka natürel… “Kurşun işlemez bize, biz mehdi ordusuyuz” diyenlerin sinesinde gümbürdeyen toplar önünde sonunda görevini yapar. Lakin bilinmelidir ki İran, Pers imparatorluğu kurma hayali gören, Sasani devletini ihya peşinde koşan bir akıl tutulması devletidir, bir gram fazlası değil.
Katil Kasım Süleymani, zulümle doldurduğu olmaz muhtemel hayatı boyunca “Fars impatorluğu” fikrinin ateşli bir savunucusu oldu ve bu gayeye giderken her pisliği yapmaktan da hiç geri durmadı. Güya Kudüs ordusu kuran İran’ın Kudüs’te siyonistlere karşı bir şey yaptığı hiç görülmedi fakat Afganistan’da, Irak’ta, Suriye’de, Yemen’de oluk oluk Müslüman kanı akıttığı çok ancak çok net.
Süleymani denilen katilin eli bu kanlarla dolu. Süleymani tıpkı Karadziç üzere, Şaron üzere, Babrak Karmal üzere, Miloseviç üzere bir savaş suçlusudur. Şehit falan değildir. Ölüp gitmiş ve bir çukuru doldurmuştur.
Hizbullat’ın olmaz mümkün kumandanı Nasrallat’ın açık beyanı var. Adam “Putin’i Suriye’de savaşın tarafı olmaya Süleymani ikna etti” diyor övünerek. Yani diyor ki “bizim öldürdüğümüz mazlumlar bir yana Rusya’nın da on binlerce Müslüman katletmesini biz sağladık.”
Hatırlayın, Amerika, sakız üzere kullandığı Süleymani’yi bir bombalamada öldürünce Türkiye’deki İran lobisi başladı çabucak ötmeye: “Amerikan emperyalizmi büyük kumandanı şehit etti.” Yok o denli yağma. Pislik katil Amerika bir öteki pislik katili ortadan kaldırdı yalnızca. Çünkü pislik katil Amerika’nın, öteki pislik katille işi kalmamıştı. Problem budur.
Süleymani’nin cehenneme odun oluşunun birinci yıldönümünde Türkiye’deki İran lobisi “açık bir terbiyesizlik” yaparak onu anmaya kalkıştı. Hem de Saadet Partisi ve Hüdapar’ın yüksek seviyeli temsilcilerinin iştiraki ile. Elçilik seviyesinde bir anma idi bu. Allah’tan, bizim asil gençlerimiz, toplantı ismi altında düzenlenen o aşağılık aksiyonda “Katil İran, katil Süleymani” sloganları atma fırsatı buldular da herifler o toplantının propagandasını yapamadılar.
Her vakit söylüyorum. Türkiye’deki İran lobisi, bir ucu Nusayri vatandaşlarımıza, bir ucu DHKP-C üzere terör örgütlerine, bir ucu cem konutlarına, bir ucu mescitlere, bir ucu kimi güya İslami STK’lara, bir ucu kimi güya Alevi derneklerine, bir ucu Saadet ve Hüdapar’a, bir ucu TGB ve Perinçek grubuna uzanan güçlü bir lobidir.
Üstelik bu güçlü lobi kimine para, kimine şöhret, kimine ideolojik aptallık, kimine antiemperyalizm gazı vererek ilerlemektedir yoluna.
İşin benim açımdan en üzücü yanı ise değil bir İslam devleti, bir mezhep devleti bile olmayan, Müslümanlar dışında kimseye bir ziyan verdiğini bilmediğimiz, görmediğimiz emperyalist İran’ın tesir ajanlığını kendine yediren, yedirebilen Saadet Partisi’nin durumudur. “Yazıklar olsun” desek “yazıklar olsun” lafzının kendisine yazık olacaktır.
Tekrar de söylemekte bir beis görmüyorum: Yazıklar olsun!
Memurlar