Diyarbakır’da ailesiyle birlikte yaşayan ve özel bir okulda öğretmen olarak vazife yapan Figen Gül, koronavirüs nedeniyle yüz yüze eğitime verilen ortadan sonra konutta organik eser üretimine başladı. Kendisi üzere öğretmen olan eşi Lokman Gül ile birlikte yaptığı eserleri, ‘Figence’ ismiyle markalaştıran Gül, öğretmenliği bırakarak kendisini bu işe adadı. Diyarbakır’da kurulan organik eserler pazarında tezgah da açan Gül, açtığı toplumsal medya hesapları üzerinden de siparişler alarak yurt dışına kadar eserlerini gönderiyor
Pandemi ile birlikte hayatı değişti
Diyarbakır’da özel bir okulda rehberlik öğretmeni olarak vazife yapan Figen Gül, Türkiye’de, mart ayında görülen koronavirüsün akabinde orta verilen yüz yüze eğitimle birlikte konutta kalmaya başladı. Konuttaki boş vakitlerinde kozalak şurubu, reçel ve salça üzere eserler üretmeye başlayan Gül, bunları eşe dosta sattı. Toplumsal medya hesabı üzerinden de eserlerini paylaşan Gül, talebin artması üzerine öğretmenliği bırakarak kendisini bu işe adadı. Kendisi üzere öğretmen olan eşinin de yardımıyla gece yarılarına kadar çalışan Gül, köylere giderek satın aldıkları zerzevat ve meyvelerden şurup, reçel ve salça yaptı. 8 ay üzere kısa müddette işleri büyüten Gül, eserlerini kendi ismiyle da ‘Figence’ olarak markalaştırdı. Gül, toplumsal medya hesapları aracılığıyla yurt dışı dahil birçok yere eserlerini gönderirken, Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’nin takviyeleriyle Kayapınar ilçesinde kurulan Organik Eserler Pazarı’nda tezgah açarak eserlerini satmaya başladı.
Geçinebilmek için girdik işleri büyüttük
Eşiyle birlikte gece yarılarına kadar çalıştıklarını belirten Gül, önemli bir üretim yaptıklarını söz ederek, “Yaklaşık 7 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemi nedeniyle özel kurumların kapatılmasıyla biz de meskene çekilmek zorunda kaldık. Meskendeki bu süreçte karı koca öğretmen olunca bizim için güç geçmeye başladı. Ne yapabiliriz diye düşünürken eşime ‘biz bir şeyler üreterek satarız, en azından konutumuzu yönetim ederiz’ dedim. Sırt sırta verip başladık. Kozalak şurubunu astım hastası olarak kendim kullanarak şifa bulduğum için bu alanda üretim yapmak istedik. Bu şurubu üretmeye başladık ve toplumsal medya sayfası üzerinden satış yaptık. Kozalak şurubuyla yaklaşık 7 ayda önemli bir üretim yaptık. Belediyenin bayan daire hizmetlerinden eser getirmemizi istediler. Ben de organik pazarda doğal eserlerimi satabileceğim bir stand istedim. Tamamı bana ve eşime ilişkin olan üretimini yaz uzunluğu yaptığımız eserlerimizi pazarlıyoruz. Salça, kozalak şurubu, turşu, reçel yapıyoruz. Bu alanda en büyük destekçim eşim oldu. Turşu kurmaktan salçaya kadar birçok alanda bana yardım etti. Onun takviyesi olmadan ilerleyemeyiz. Eşimin de yanımda olması ayrıyeten bir ilgi çekti. ‘Karı koca öğretmen birlikte çalışıyorlar. Birlikte üretiyorlar’ dediler. Bizi pazarda kabul etmelerindeki en büyük etken eşimdir” dedi.
‘Eşim arı gibidir’
Eşine olabildiğince dayanak çıkan Tarih Öğretmeni Lokman Gül ise derslerinden arta kalan vakitlerde eşinin yanında olduğunu tabir ederek, şunları söyledi:
“Üretici aslında eşim. Ben yalnızca ona takviye oluyorum. Getir götür işlerinde, kargo, paketlemelerde yardım ediyorum. Sağ olsun o da elinden geldiğince yapıyor ve bayanın tabiatındaki üretkenlik gereği bunu da başarıyor. Küçük kızımızın rızkı için uğraşıyoruz. Bir bayanın eşi ve meskeninin yönetimi için bir şeyleri başararak yapması çok farklı bir şey. Eşim arı üzeredir.”
Memurlar
